حقایقی درباره ریزش مو:

بیماری هایی مثل مشکلات تیروئید، کم خونی، کمبود پروتئین، سفلیس ثانویه و یا شیمی درمانی و کمبود ویتامین می تواند باعث ریزش مو شود. طاسی با الگوی مردانه یا آلوپسی آندروژنیک هم در خانم ها و هم در آقایان بروز می کند و دلیل آن هم اثر متابولیت تستوسترون روی فولیکول های مو که از نظر ژنتیکی مستعد ریزش هستند می باشد. آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقه ای نیز شکل دیگری از ریزش مو است که بر اثر تخریب خود ایمنی فولیکول های مو در نواحی پوست ایجاد می شود.
داروهای مشخص شده برای درمان ریزش مو شامل ماینوکسیدل (روگین) و فیناستراید ( پروپشیا) می باشد. تغذیه مناسب، رعایت بهداشت مو و استفاده منظم از شامپو می تواند به پیشگیری از ریزش مو کمک کند. آزمایشات غربالگری سلامت پزشکی برای ریزش مو شامل آزمایش شمارش کامل خون (CBC)، میزان آهن، ویتامین B، آزمایش عملکرد تیروئید (TFT) و بیوپسی پوست سر است.
علل و عوامل خطرساز برای ریزش مو کدامند؟
از آنجایی که ریزش مو انواع مختلفی دارد معمولا یافتن علت آن مساله چالش برانگیزی است. در اغلب موارد ریزش مو نه با بیماری سیستمیک یا داخلی همراه است و نه تغذیه نامناسب در آن نقش دارد؛ بلکه ممکن است این عارضه به دلیل عوامل ژنتیکی از پیش تعیین شده و روند کلی پیری و نازک شدن موها اتفاق بیفتد. در برخی بسیاری از خانم ها و آقایان در دهه 30 و 40 سالگی شان متوجه نازک شدن فیزیولوژیکی موها می شوند.
فراز و نشیب های گوناگون زندگی از جمله بیماری، ضربه های روحی و عاطفی، کمبود پروتئین ( ناشی از رژیم های غذایی سخت) و تغییرات هورمونی مثل بارداری، بلوغ و یائسگی همه و همه می توانند باعث ریزش مو شوند. علاوه بر این برخی شرایط مثل بیماری های تیروئید، کم خونی فقر آهن و سفلیس ثانویه نیز باعث ریزش مو می شوند. با وجود اینکه انجام آزمایشاتی مثل آزمایش شمارش کامل خون (CBC) در افرادی که ریزش موی طبیعی دارند روند روتین و نرمالی محسوب می شود اما برای درمان این عارضه حتما باید دلایل ریزش مو از بین بروند.
ریزش مو:
پزشک خانواده، متخصص داخلی و یا متخصص زنان می تواند غربالگری های اولیه در این خصوص را انجام بدهد. متخصصین پوست پزشکانی هستند که در زمینه مشکلات مربوط به پوست، مو و ناخن تخصص دارند و می توانند تشخیص و درمان های پیشرفته تری درباره ریزش مو ارائه بدهند. برخی اوقات هم ممکن است بیوپسی ( نمونه برداری) از پوست سر بیمار نیاز باشد.
با اینکه در میان عوارض جانبی اکثر داروها “ریزش مو” هم به چشم می خورد اما معمولا اغلب آنها باعث ریزش موها نمی شوند. روش های درمان کننده سرطان مثل شیمی درمانی یا پرتو درمانی و همچنین داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن باعث ریزش مو می شوند. معمولا موهایی که بعد از شیمی درمانی به طور کامل ریخته اند بعد از 6 تا 12 ماه دوباره رشد می کنند.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 643