داروی ریتوکسان (ریتوکسیماب):

ریتوکسان (ریتوکسیماب) یک دارو برای مقابله با سرطان است که با رشد و گسترش سلول‌های سرطانی در بدن تداخل ایجاد می‌کند. ریتوکسان  برای درمان لنفوم یا لنفوم غیر هوچکین استفاده می‌شود. ریتوکسان همچنین در ترکیب با داروی دیگری  به نام متوترکسات برای درمان علائم آرتریت روماتوئید  در افراد بزرگ سال استفاده می‌شود.
اطلاعات مهم مربوط به داروی  ریتوکسان:
این دارو  همچنین در ترکیب با داروهای استروئیدی برای درمان اختلالات نادر خاصی که باعث التهاب عروق خونی و بافت‌های دیگر در بدن می‌شود، استفاده می‌شود.
ریتوکسان ممکن است باعث  یک عفونت جدی مغزی است که می‌تواند به معلولیت و یا مرگ منجر شود.  اگر شما هر تغییر در وضعیت ذهنی خود، کاهش دید، ضعف، و یا مشکلات در گفتار یا پیاده روی داشتید،  در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است به تدریج شروع و به سرعت  بدتر و بدتر شود.
 اگر شما تا به حال هپاتیت B داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو می‌تواند باعث برگشت این وضعیت  و یا بدتر شدن حال شما شود.
همچنین مشکلات شدید پوست می‌تواند در طول درمان با این دارو رخ می‌دهد. اگر شما دارای پوست دردناک و یا زخم‌های دهانی، یا بثورات پوستی شدید همراه با تاول زدن پوست، و یا چرک هستید به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از عوارض جانبی ممکن است در طول تزریق یا در عرض ۲۴ ساعت پس از آن رخ  دهد.  اگر شما دچار احساس سرگیجه، ضعف، حواس پرتی، تنگی نفس شدید، و یا اگر شما درد قفسه سینه، خس خس سینه، سرفه ناگهانی، یا تپش ضربان قلب و یا تکان و لرزش بال در قفسه سینه خود داشتید سریعاً به پزشک یا به مراقب سلامت خود مراجعه کنید.
این دارو ریتوکسان ممکن است باعث  یک عفونت جدی مغز به نام لوکو انسفالوپاتی مولتی فوکال پیش رونده (PML) شود. این عفونت  احتمال بیشتری برای بروز دارد اگر شما از  یک داروی سرکوب کننده ایمنی در گذشته استفاده می‌کردید، و یا اگر شما ریتوکسان را در هنگام پیوند سلول‌های بنیادی دریافت کرده‌اید.
اگر شما به ریتوکسیماب حساسیت دارید، شما نباید با ریتوکسان تحت درمان قرار بگیرید.
در موارد زیر برای اینکه مطمئن شوید که مصرف  این دارو برای شما خطری ندارد، با پزشک خود مشورت کنید:
• بیماری‌های کبد یا هپاتیت (و یا اگر شما ناقل هپاتیت B هستید)؛
• بیماری‌های کلیوی؛
• بیماری‌های ریوی و یا یک اختلال در تنفس،
• اگر دارای یک سیستم ایمنی ضعیف هستید (ناشی از بیماری و یا در اثراستفاده از داروهای خاص)؛
• عفونت اخیر یا فعال، از جمله هرپس، زونا، سیتومگالوویروس، آبله مرغان، پاروویروس، ویروس غرب نیل، یا هپاتیت B یا C؛
• سابقه بیماری قلبی، آنژین صدری (درد قفسه سینه) یا اختلال در  ریتم قلب؛
• سابقه استفاده از ریتوکسان در گذشته.
استفاده از این دارو در دوران بارداری می‌تواند به  جنین آسیب برساند.  اگر شما حامله باردار و یا اگر شما باردار شدید به پزشک خود اطلاع دهید. در حین  استفاده از این دارو و به مدت حداقل ۱۲ ماه پس از آخرین دوز مصرفی خود، از یک روش جلوگیری از بارداری مؤثر استفاده کنید.
معلوم نیست که این از دارو ممکن است که از  طریق شیر مادر عبور کند و به کودک شیرخوار انتقال یافته و آسیب برساند یا نه. اگر شما با شیر مادر یک نوزاد را تغذیه می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
چگونه باید این دارو را مصرف کنید؟
 ریتوکسان به داخل ورید از  طریق IV تزریق می‌شود. یک پزشک  این تزریق را برای شما انجام می‌دهد. این دارو  به طور  روزانه داده نمی‌شود. برنامه شما به شرایط درمانی بستگی دارد که باید براساس آن  درمان شوید. دستورالعمل پزشک خود را در مورد دوز مصرفی  با دقت بسیار دنبال کنید.
 برای اینکه مطمئن شوید که شما شرایطی ندارد که نیاز به جلوگیری از  استفاده از این دارو باشد، پزشک شما از شما درخواست  آزمایش خون خواهد کرد.
قبل از هر تزریق، شما ممکن است داروهای دیگری را  برای جلوگیری از عوارض جانبی خاصی از این دارو مصرف کنید.
در حالی که  شما این دارو را مصرف می‌کنید، به آزمایش‌های  مکرری  نیاز دارید.
 اگر شما تا به حال هپاتیت B داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو می‌تواند باعث برگشت این وضعیت  و یا بدتر شدن حال شما شود.
شما ممکن است نیاز به تست‌های عملکرد کبدی مکرر در طول درمان و برای چند ماه  پس از توقف استفاده این دارو داشته باشید.
اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید، قبل از انجام عمل به جراح خود در مورد استفاده از این دارو اطلاع دهید.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
 اگر شما یک دوز تزریقی از این دارو را فراموش کرده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
از آنجایی که این دارو توسط یک پزشک متخصص در یک محیط پزشکی داده می‌شود، مصرف بیش از حد بعید است که رخ دهد.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
 در حین استفاده از این دارو هرگز یک واکسن “زنده” را دریافت نکنید، و  از تماس با هرکسی که به تازگی یک واکسن زنده دریافت کرده است، جلوگیری کنید. این موارد یک فرصت است که این ویروس بتواند به شما منتقل شود. واکسن‌های زنده شامل واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، روتاویروس، حصبه، تب زرد، آبله مرغان، زوستر (زونا)، و آنفولانزا  هستند.
عوارض جانبی این دارو:
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
ریتوکسان ممکن است سبب یک عفونت ویروسی جدی در مغز یا نخاع  شودکه می‌تواند به معلولیت و یا مرگ منجر شود.  اگر شما هر یک از علائم زیر (را که ممکن است به تدریج شروع و به سرعت  بدتر و بدتر شود) را داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید:
• گیجی، مشکلات حافظه، و یا سایر تغییرات در وضعیت ذهنی شما؛
• ضعف در یک طرف از بدن شما؛
• تغییرات بینایی؛
• مشکلات در گفتار یا پیاده روی.
 اگر شما هر گونه از این عوارض جانبی را، حتی اگر آنها چند ماه  پس از دریافت این دارو یا پس از پایان درمان رخ دهد،  داشتید به پزشک خود اطلاع دهید:
• تب، لرز، سرماخوردگی و آنفلوآنزا، سرفه، گلودرد، سردرد، گوش درد؛
• درد یا سوزش هنگام ادرار.
• پوست یا دهان دردناک، و یا بثورات پوستی شدید  همراه با تاول زدن، پوست پوست شدن ، یا چرک؛
• قرمزی، گرمی، یا تورم پوست.
• درد شدید معده، استفراغ، یبوست، مدفوع خونی یا قیری رنگ.
• درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم؛
• ادرار تیره رنگ ، یا یرقان (زردی پوست و چشم).
• نشانه هایی از شکست سلول های تومور  مانند کمر درد،  وجودخون در ادرار، ادرار کردن  به مقدار کم؛ بی حسی یا احساس خارش در اطراف دهان ؛ ضعف عضلانی یا گرفتگی؛ ضربان سریع یا آهسته قلب، نبض ضعیف، تنفس مشکل، غش کردن.

1  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1002