دلایل بروز لیکن پلان دهانی:

دلیل اصلی بروز لیکن پلان مشخص نیست. خیلی از افراد اعتقاد دارند که لیکن پلان یک اختلال خودایمنی است و در آن سیستم ایمنی به اشتباه بافت های سالم را مورد حمله قرار می دهد.
این موارد در مورد لیکن پلان شناخته شده اند:
به نظر می رسد که این اختلال ارثی نیست.
این اختلال عفونی نیست.
این اختلال نوعی از سرطان نیست.
این اختلال با تغذیه در ارتباط نیست.
به هر حال اگر زخم باز در دهان دارید، مواد غذایی ادویه دار، مرکبات و محصولات گوجه فرنگی سبب تشدید علائم تان می شوند.
برخی از دلایل لیکن پلان می توانند شامل این موارد باشند:
دارو:
لیکن پلان می تواند به عنوان عکس العمل نسبت به برخی از داروهای خاص رخ دهد از جمله:
بتابلاکر که داروهای رایجی برای درمان اختلالات قلبی عروقی در نظر گرفته می شوند.
داروهای ضدالتهابی
تزریق برای درمان آرتریت
داروهای ضد مالاریا
ادرار آورهای تیازیدی
فنوتیازین که گروهی از داروهاست که فعالیت ضد روان پریشی دارند.
سایر مواد:
ارتباطی بین تماس با مواد شیمیایی موجود در رنگ های عکاسی و لیکن پلان وجود دارد.
پر کردن دندان با جیوه:
برخی از مطالعات نشان داده اند که بین تغییرات مربوط به لیکن پلان در دهان و عکس العمل آلرژیک نسبت به مواد پر کردن دندان (جیوه) ارتباط وجود دارد. لیکن پلان می تواند قسمتی از سندرم گرینسپن در نظر گرفته شود. سندرم گرینسپن با افزایش فشار خون، دیابت و لیکن پلان در دهان نمایان می شود.
لیکن پلان دهانی
عوامل مخاطره آمیز
لیکن پلان می تواند هر کسی با هر سن و ملیتی را تحت تاثیر قرار دهد.
اما در میان این افراد رایج تر است:
میانسالان
زنان (خصوصا لیکن پلان دهانی در میان زنان رایج تر است)
بیماران با بیماری کبد همچون هپاتیت C یا سیروز
بعد از برطرف شدن دانه ها، ممکن است نقاط قهوه ای یا خاکستری دائمی روی پوست مشاهده شود. این نقاط روی پوست تیره واضح ترند. در موارد نادر، زخم مداوم پوستی و زخم های دهان احتمال بروز سرطان را افزایش می دهند.
تشخیص لیکن پلان دهانی:
پزشک بر اساس این موارد، لیکن پلان در دهان را تشخیص می دهد:
صحبت کردن درباره سابقه پزشکی و دندانپزشکی و داروهایی که مصرف می کنید.
بررسی علائم تان از جمله زخم در دهان یا هر قسمت دیگر در بدن
معاینه دهان و سایر قسمت
ممکن است پزشک تست های آزمایشگاهی نظیر این موارد را پیشنهاد دهد:
بیوپسی:
یک نمونه کوچک بافت از یک یا چند زخم درون دهان برداشته می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا دنبال علائم نشان دهنده لیکن پلان دهانی بگردند. سایر آزمایش های میکروسکوپی تخصصی برای تشخیص پروتئین های سیستم ایمنی که در ارتباط با لیکن پلان دهانی هستند استفاده می شوند.
تست کشت:
با استفاده از پنبه یا گوش پاک کن یک نمونه از سلول های دهان تهیه می شود. این نمونه زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا وجود عفونت قارچی، باکتریایی یا ویروسی ثانویه بررسی شود.
آزمایش خون:
این آزمایش برای تشخیص اختلالاتی نظیر هپاتیت C استفاده می شود که به ندرت با لیکن پلان دهانی و لوپوس در ارتباط است اما ممکن است شبیه لیکن پلان دهانی به نظر برسد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 873