علائم آسم:

علائم آسم اغلب در شب و در هوای سرد تشدید می شود و حتی گاهی خندیدن یا فعالیت شدید، محرکی برای شروع نفس تنگی است. معمولا با استفاده از شرح حال کودک، سابقه حملات قبلی، سابقه خانوادگی آسم و آلرژی و معاینه این بیماری تشخیص داده می شود، اما در مواردی که در تشخیص شک و شبهه ای وجود دارد از عکس قفسه سینه و دستگاه اسپیرومتری استفاده می شود البته با توجه به همکاری نکردن کودک، برای بیماران زیر شش سال، اسپیرومتری مناسب نیست. همچنین از پاسخ بیمار به درمان می توان برای اثبات تشخیص استفاده کرد.
گاهی علائم سینوزیت و رفلاکس گوارشی مشابه آسم است و هر دو موجب سرفه های مزمن و تنگی نفس می شود و تشخیص را دچار چالش می کند. برای رد کردن رفلاکس می توان یک دوره آزمایشی از داروهای کاهنده اسید معده را استفاده کرد و با استفاده از تصویربرداری سینوس ها می توان سینوزیت را تشخیص داد. همچنین وجود جسم خارجی در ریه را باید مد نظر قرار داد؛ بویژه اگر شرح حالی از پریدن غذا در گلو و سرفه های شدید پس از آن وجود داشته باشد. حملات گذرای نفس تنگی و سرفه در ۳۵ درصد کودکان زیر هفت سال مشاهده می شود. حدود یک سوم از این افراد در دوران بالای هفت سال نیز مبتلا هستند و بقیه موارد برای همیشه بهبود می یابند.
● درمان و پیشگیری
اولین قدم در پیشگیری از حملات آسم، کشف عوامل محرک و برطرف کردن آنهاست، برای مثال اگر کودکی در اثر خوردن غذای خاص دچار حمله آسم می شود باید آن غذا را از رژیم غذایی کودک حذف یا نسبت به آلرژی زدایی آن اقدام کرد. موثرترین نوع دارو در درمان آسم، اسپری های تنفسی است که با توجه بشدت و درجه بندی آسم و شرایط سنی بیمار انتخاب می شود. گاهی فقط برای زمان نفس تنگی و گاهی برای چندین ماه پیاپی تجویز می شود. مشکل عمده ای که در کاربرد این دارو ها وجود دارد، وجود باورهای غلط و نپذیرفتن این اسپری ها از سوی والدین است. خیلی ها به غلط بر این باورند مصرف اسپری ها وابستگی ایجاد می کند و بدون اطلاع پزشک دارو را استفاده نمی کنند، این در حالی است که مصرف نکردن منظم و برنامه ریزی شده دارو می تواند یک آسم خفیف را به یک آسم شدید تبدیل کند.

1  |  آفتاب  |  بازدید: 1062