نیاز کودکان به بریس:

بریس ها به قرار گرفتن دندان ها در موقعیت مناسب و بهبود سلامت دهان و دندان کمک شایانی می کنند. آنها فواصل بین دندانی را هم تنظیم می کنند و برای اصلاح مال اکلوژن، اوربایت، آندربایت، اپن بایت، کراس بایت، دیپ بایت، بدشکلی دندان ها و سایر عیب های دندان و آرواره هم استفاده می شوند. بریس ها می توانند برای اهداف زیبایی یا درمانی استفاده شوند. معمولا بریس های دندان به همراه سایر ابزار ارتودنسی استفاده می شوند تا بتوانند آرواره را بازتر نگه دارد و فرم دندان ها و آرواره را اصلاح کنند.کودکان به دلایل گوناگونی به آن نیاز دارند که از جمله آن ها می توان به بدشکلی دندان ها، اورلپ دندان ها، یا مشکلاتی مثل مال اکلوژن اشاره کرد. مال اکلوژن هنگامی اتفاق می افتد که در اندازه آرواره بالا و آرواره پایین تفاوت و ناهماهنگی وجود دارد.
وقتی آرواره بالا بزرگ تر از آرواره پایین باشد به آن اوربایت می گویند. وقتی که آرواره پایین بزرگ تر از آرواره بالا باشد به آن آندربایت می گویند. گاهی مشکلات دندان و آرواره به این دلایل اتفاق می افتند: وقتی فرد دندان های شیری خود را خیلی زود از دست داده، تصادف کرده یا عادتی مثل مکیدن انگشت شست دارد. اما گاهی اوقات این مشکلات ارثی هستند، پس اگر خودتان یا یکی از اعضای خانواده تان به آن نیاز دارید، احتمال این که فرزندتان هم به آن نیاز داشته باشد خیلی بالاست. معمولا دندانپزشک اولین کسی است که مشکلات دندان و آرواره را متوجه می شود و به شما پیشنهاد می دهد که نزد متخصص ارتودنسی بروید. متخصص ارتودنسی کسی است که در اصلاح مشکلات فک و آرواره و دندان ها تخصص دارد.
متخصص ارتودنسی می تواند تصمیم بگیرد که آیا کودک به بریس نیاز دارد یا نه و این که چه نوعی از آن مناسب کودک است. مراجعه به متخصص ارتودنسی سن خاصی ندارد. برخی از کودکان هنگامی که ۹ سالشان است به متخصص ارتودنسی مراجعه می کنند، برخی دیگر در سن ۱۰ سالگی و برخی هنگامی نزد متخصص می روند که در سنین نوجوانی هستند. حتی برخی از بزرگسالان هم گاهی به درمان ارتودنسی نیاز دارند. بسیاری از متخصصان ارتودنسی پیشنهاد می دهند که کودکان از زمان شروع رشد دندان های دائمی شان، حدود ۷ سالگی، به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند. در این سن بسیاری از مشکلات آرواره قابل تشخیص هستند. مراجعه زود هنگام به متخصص ارتودنسی به این معنا نیست که کودک باید حتما همان موقع از بریس استفاده کند. بلکه به این معناست که متخصص ارتودنسی بتواند مشکل را پیدا کند و بهترین زمان درمان را تعیین کند.
اولین مراجعه به متخصص ارتودنسی
در اولین مراجعه، متخصص ارتودنسی به دقت دندان، دهان و آرواره کودک را بررسی می کند. او از کودک می خواهد که دندان هایش را روی هم قرار دهد و سوالاتی مثل این که آیا کودک برای جویدن و قورت دادن غذا مشکل دارد یا نه می پرسد. سپس متخصص ارتودنسی با اشعه ایکس از دندان ها تصویر برداری می کند تا ببیند که دندان ها چگونه قرار گرفته اند و آیا هیچ دندان دائمی ای قرار است رشد کند یا نه. وی همچنین از دندان های کودک قالب (ایمپرشن) تهیه می کند. این کار را توسط فشار دادن مواد چسبناک به دندان های بالا و پایین انجام می دهد. وقتی قالب برداشته شد و مواد سفت شدند پزشک طرحی از دندان ها دارد که می تواند تصمیم بگیرد که چه نوع درمانی برای کودک مناسب است.
پروسه جایگذاری ارتودنسی:
خدمات ارتودنسی توسط دندانپزشک هایی که در زمینه ارتودنسی تخصص دارند انجام می شود. در آمریکای شمالی بیشتر درمان های ارتودنسی توسط دندانپزشکانی که در زمینه تشخیص و اصلاح مال اکلوژن تخصص دارند انجام می شود. دندانپزشکان برای به دست آوردن تخصص در ارتودنسی باید ۲ یا ۳ سال آموزش اضافی ببینند تا بتوانند در زمینه ارتودنسی متخصص شوند. اولین قدم این است که تشخیص دهند آیا بریس گزینه مناسبی برای درمان بیمار است یا نه. پزشک با بیمار مشورت می کند و دندان های او را معاینه می کند. اگر پزشک این گونه تشخیص داد که آن انتخاب مناسبی است، قرار ملاقات دیگری با پزشک تنظیم می شود تا از دندان های بیمار با اشعه ایکس تصویر برداری شود و قالب و ایمپرشن تهیه شود.
از این روش ها برای تشخیص مشکل و انتخاب درمان متناسب با نیاز بیمار استفاده می شود. استفاده از الگوهای دیجیتالی در دندانپزشکی به سرعت در حال افزایش است. درمان دیجیتالی با به دست آوردن تصویری سه بعدی از دهان بیمار شروع می شود. این الگوها با لیزر و تهیه ایمپرشن دندانی به دست می آیند. درمان با شبیه سازی کامپیوتری این قابلیت را دارد که به طور اتوماتیک لثه و دندان ها را از یکدیگر جدا کند و مال اکلوژن را تشخیص دهد. این نرم افزار به متخصصان این امکان را می دهد که درمان مورد نظر را در موقعیت مجازی بررسی کنند و تشخیص دهند که آیا درمان مورد نظر نتیجه دلخواه را می دهد یا نه. معمولا طول دوره درمان از ۶ ماه تا ۲ سال و نیم متفاوت است که این به پیچیدگی و نوع مشکل بیمار بستگی دارد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 816