اختلال در گوش داخلی:

اگر چه علت این بیماری هنوز ناشناخته است، احتمالاً ناشی از یک اختلال در فشار مایع گوش داخلی است که یکی از مهمترین و شایع ترین دلایل سرگیجه واقعی در گوش داخلی به حساب می آید. این بیماری در بیشتر موارد فقط یک گوش و در حدود ۱۵% از بیماران هردو گوش را درگیر می کند. اما رژیم غذایی پرنمک ممکن است تناوب حملات را افزایش دهد. این اختلال گاهی منجر به افت شنوایی دائمی می شود. بیماری منییر یک اختلال نادر است که در آن میزان مایع در گوش داخلی بطور متناوب زیاد می شود. افزایش فشار گوش داخلی، عضو شنوایی و تعادل را دچار اختلال کرده و باعث ایجاد کم شنوایی و سرگیجه می شود که در موارد شدید ممکن است باعث زمین خوردن شخص شود.

علائم بیماری معمولاً یک گوش مبتلا می‌شود اما هر دو گوش نیز می‌توانند گرفتار شوند. بیماری بیشتر در سنین بین ۲۰ و ۶۰ شایع است و گاهی حالت ارثی دارد و در بین زنان و مردان به طور مساوی رخ می دهد. حملات بیماری منییر ناگهانی رخ می‌دهد و ممکن است چند دقیقه تا چند روز طول بکشد تا بتدریج فروکش نماید.
علائم:
علایم این بیماری ناشنوایی حسی عصبی متغیر و پیش رونده، زنگ گوش یا احساس صدای بلند در گوش، احساس پری یا سنگینی در گوش، احساس سرگیجه شدید همراه با استفراغ یا تهوع است.
ولی سه نشانه سرگیجه شدید، وزوز گوش و ناشنوایی حسی عصبی از مهم‌ ترین علائم ابتلا به سندرم منیر است.
سرگیجه معمولاً مشکل اصلی بیماران است، با این حال تا به حال هیچ آزمون تشخیصی قطعی برای این بیماری یافت نشده است.
علایم زیر در طی هر حمله حاد بیماری بروز می کنند:
منگی شدید
سرگیجه (احساس بیمار بهصورت چرخیدن به دور محیط یا چرخیدن محیط به دور وی).
هم همه در گوش مبتلا به صورت صدای زنگ یا وزوز
کاهش شنوایی که با هر حمله تشدید میگردد.
علایم احتمالی همراه علایم فوق عبارتند از:
استفراغ
تعریق
حرکات پرشی چشم ها
اختلال تعادل
عوامل تشدید کننده بیماری
استرس
آلرژی
مصرف زیاد نمک
پر سر و صدا بودن محیط زندگی یا کار
حمله‌های‌ بیماری‌ منیر سال‌ها تکرار می‌شود. برخی‌ علایم‌ آن‌ قابل‌ کنترل‌ است‌. این‌ بیماری‌ با وجود آزاردهنده‌ بودن‌، تهدیدی‌ برای‌ حیات‌ محسوب‌ نمی‌شود.
درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌ جهت‌ رد سایر بیماری‌ها، آزمون‌های‌ شنوایی‌ مختلف‌، و ام‌آرآی‌ برای‌ رد تومور عصب‌ شنوایی‌ باشد.
درمان‌ این‌ بیماری‌ معمولاً شامل‌ استراحت‌ و تجویز داروهایی‌ برای‌ کنترل‌ علایم‌ است‌.
از خیره‌ شدن‌ به‌ منبع‌ نور و کتاب‌ خواندن‌ در طی‌ حملات‌ خودداری‌ کنید.
در برخی‌ بیماران‌ دچار منیر مزمن‌ ممکن‌ است‌ از اقدام‌ جراحی‌ بر روی‌ لابیرنت‌ مبتلا استفاده‌ شود.