داروی ترازودون:

داروی ترازودون یک داروی ضدافسردگی است. این دارو مواد شیمیایی را در مغز تحت تأثیر قرار می‌دهد که ممکن است در افراد مبتلا به بیماری افسردگی نامتعادل باشند. از این دارو برای درمان اختلال افسردگی اساسی استفاده می‌شود.  این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی و بررسی نکات مهم، ویژگی‌ها و عوارض جانبی این دارو می‌پردازیم.
اطلاعات مهم در مورد داروی ترازودون:
اگر شما به این دارو حساسیت دارید و یا اگر شما در حال درمان بافرم تزریقی متیلن بلو هستید، از این دارو استفاده نکنید.
همچنین اگر شما یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز  (MAO) در ۱۴ روز گذشته مصرف کرده‌اید از این دارو استفاده نکنید. ممکن است که یک تداخل دارویی خطرناک  رخ دهد. پس از توقف مصرف این دارو، شما باید حداقل ۱۴ قبل از اینکه شما شروع به مصرف مهارکننده‌های  مونوآمین اکسیداز (MAO)  کنید، صبر کنید.  مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز  (MAO)  شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رزاژیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین هستند. برخی از افراد جوان زمانی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده می‌کنند دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. پزشک شما نیاز به بررسی کردن شما در ویزیت‌های منظم برای پیشرفت در روند بهبود در حین مصرف این دارو دارد.  شما و همچنین خانواده یا ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی به شما در مورد  تغییرات در خلق و خوی و یا علائم در شما باید هشیار باشند. هر گونه علائم  جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می‌کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته، دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.
هرگز این دارو را  به افراد  کمتر از ۱۸ سال سن بدون مشاوره با  یک پزشک ندهید. این دارو  مورد تأیید FDA در مورد استفاده برای کودکان  نیست.
نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید:
در این موارد برای اینکه مطمئن شوید مصرف داروی ترازودون برای شما  خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:
• بیماری‌های کبدی یا کلیوی؛
• بیماری‌های قلبی؛
• خونریزی یا لخته شدن خون؛
• تشنج یا صرع؛
• گلوکوم با زاویه؛
• اختلال دوقطبی (افسردگی – شیدایی (مانیا))؛
• سابقه سندرم QT طولانی؛
• سابقه مصرف مواد مخدر یا افکار مربوط به خودکشی؛
• اگر شما به‌تازگی یک حمله قلبی را تجربه کرده‌اید.
مصرف  یک داروی ضد افسردگی SSRI در دوران بارداری ممکن است باعث ایجاد  مشکلات ریوی حاد  یا سایر عوارض در نوزاد شود. با این حال، شما اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را قطع کنید، ممکن است دچار عود افسردگی و یا سایر شرایط درمان شده شوید. اگر شما باردار هستید یا باردار شدید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون مشاوره با  دکتر خود متوقف یا شروع نکنید. معلوم نیست که آیا این دارو از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار انتقال می‌یابد یا نه  و یا اینکه به کودک شیرخوار آسیب برساند یا نه. اگر در حال شیردادن یک نوزاد هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز این دارو را  به افراد  کمتر از ۱۸ سال سن بدون مشاوره با  یک پزشک ندهید. این دارو  مورد تأیید FDA در مورد استفاده برای کودکان  نیست.
نحوه مصرف داروی ترازودون:
داروی ترازودون را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در دوز های بیشتر  و یا کمتر از مقادیر  توصیه شده، مصرف نکنید. قرص فوری رهش ترازودون را باید پس از یک وعده غذایی یا یک میان وعده میل نمایید.
داروی  Oleptro را با معده خالی در هنگام خواب و یا در اواخر شب میل نمایید. تمام قرص گسترده رهش این دارو را قورت ندهید. اجازه دهید که این قرص  در دهان شما بدون جویدن حل شود. در صورت نیاز داروی Oleptro  از محل خط تقسیم کننده آن به دونیمه تقسیم کرده و مصرف کنید. تا زمانی که علائم بیماری در شما بهبود بیاید، ممکن است دو طول بکشد. اگر نشانه‌ها و علائم بیماری در شما بهبود نمی‌یابند، به پزشک خود اطلاع دهید. استفاده از این دارو را به طور ناگهانی و یا اگر شما دچار علائم ناخوشایند ترک مصرف این دارو می‌شوید، متوقف نکنید. برای توقف بدون عوارض استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرما، رطوبت و همچنین نور خورشید نگهداری شود.
طریقه مصرف داروی ترازودون:
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید. مصرف بیش‌ازحد داروی ترازودون ممکن است در هنگام مصرف توأم با الکل و نوشیدنی‌های الکلی، باربیتورات ها مانند فنوباربیتال یا آرام‌بخش‌هایی از قبیل دیازپام (Valium)، برای مصرف‌کننده کشنده باشد. علائم تجویز ممکن است شامل خواب‌آلودگی شدید، استفراغ، نعوظ آلت تناسلی به‌صورت دردناک یا طولانی، ضربان قلب سریع و یا تپش قلب، تشنج (سیاه شدن یا صرع)، یا تنفس که کند یا متوقف می‌شود، باشد
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
الکل یا نوشیدنی های الکلی ننوشید. مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی  می‌تواند بعضی از عوارض جانبی این  دارو را افزایش دهد. مصرف داروی ترازودون ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید. اجتناب از بلند شدن سریع از حالت نشسته یا دراز کشیدن چون ممکن است احساس سرگیجه کنید. برای جلوگیری از سقوط، به‌آرامی و یکنواخت بلند شوید. قبل از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) برای درد، آرتریت، تب و تورم، از پزشک خود سوال کنید. این داروها شامل آسپیرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیکام و …  است. استفاده از NSAID به همراه داروی ترادوزون ممکن است باعث مستعد شدن شما برای خونریزی شود.
عوارض جانبی داروی ترادوزون:
در صورتی که یک نعوظ آلت تناسلی دارید که دردناک است یا ۶ ساعت یا بیشتر  حالت نعوز طول می کشد، از مصرف داروی ترازودون خودداری کنید. این یک اورژانس پزشکی است و می تواند منجر به یک وضعیت جدی و خطرناک شود که باید با جراحی اصلاح شود. اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک و حساسیت به داروی ترازودون  مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید. هر گونه علائم  جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می‌کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته، دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.

1  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1010