داروی تری فلوئوپرازین:

داروی تری فلوئوپرازین یا تری فلوپرازین (Trifluoperazine)، یکی از داروهایی است که برای درمان بیماری‌های روان پریشی و جنون مورد استفاده قرارمی‌گیرد. این دارو جز دسته کلی داروهای خانواده فنوتیازین ها است. مکانیسم عمل این دارو از طریق تغییر در فعالیت‌هایی است که در مغز فرد مبتلا به روان پریشی اتفاق می افتد. همچنین از کاربردهای این دارو، استفاده برای درمان عارضه اضطراب (تشویش) و بیماری شیروفرنی (اسکیزوفرنی) است. همچنین این دارو ممکن است برای مقاصدی به‌جز موارد مورد استفاده در این راهنمای دارو استفاده شود. در این مقاله به بررسی نکات مهم و کلیدی در مورد این دارو، نحوه مصرف آن و اثرات جانبی احتمالی ناشی از مصرف آن خواهیم پرداخت.

اطلاعات مهم در مورد داروی تری فلوئوپرازین:
استفاده از این دارو برای درمان بیماری‌های در ارتباط با زوال عقل مورد تأیید نمی‌باشد. از عوارض استفاده از این دارو در افراد کهن سال بالا رفتن شانس خطر مرگ و میر در اثربیماری‌های در ارتباط با زوال عقل است. در ابتلای به بعضی از مشکلات جسمی نباید این دارو را مصرف کرد از جمله اینکه فرد مبتلا به مشکلات مربوط به سرکوب مغز استخوان، ابتلای به بیماری‌هایکبدی، بیماری‌های مربوط به گویچه‌های خونی، خواب آلودگی، تنفس آهسته (برادی پنه)، ضربان قلب ضعیف، کاهش هوشیاری (که ممکن است فرد در اثر مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی یا داروهایی که باعث خواب آلودگیمی‌شوند، به آن دچار شود) باشد. در این موارد باید از مصرف این دارو اجتناب شود و در صورت مصرف به پزشک یا روان پزشک خود در این باره اطلاع دهید.

نکاتی  که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید:
اگر به مصرف داروی تری فلوئوپرازین ( اعم از داروی تری فلوئوپرازین ۱ یا داریو تری فلوئوپرازین ۵) آلرژی دارید یا اگر به موارد زیر دچار هستید، نباید این دارو را مصرف کنید:
سرکوب مغز استخوان،
ابتلای به بیماری‌هایکبدی،
بیماری‌های مربوط به گویچه‌های خونی،
خواب آلودگی، تنفس آهسته (برادی پنه)، ضربان قلب ضعیف، کاهش هوشیاری (که ممکن است فرد در اثر مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی یا داروهایی که باعث خواب آلودگیمی‌شوند، به آن دچار شود).

جدای از موارد فوق مصرف طولانی مدت (و همچنین بی رویه) این دارو می‌تواند منجر به اختلالات جدی دیگری در فرد شود. یکی از این موارد، اختلال حرکتی جدی که از خصوصیات این عارضه جانبی این دارو، این است که برگشت ناپذیر بوده و به درمان جواب نمی‌دهد. از نشانه‌های ابتلا به این بیماری می‌توان به حرکات غیر قابل کنترل و غیر ارادی عضلات بدن، لب‌ها، زبان، چشم‌ها، صورت، بازوها و پاها اشاره کرد. شدت علائم این اختلال رابطه مستقیمی با طول مدت درمان دارد، به این معنی که هرچه مدت درمان با این دارو بیشتر شده و فرد داروی تری فلوئوپرازین را مصرف کند، خطر ابتلای به این اختلال حرکتی جدی در او افزایش می‌باید. معمولاً شانس ابتلای به این عوارض جانبی این دارو در افراد سالمند و زنان بیشتر است.

برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما خطری را در پی ندارد،  اگر موارد زیر را داشتید، با پزشک خود در این باره مشورت کنید:
تومور مغزی؛
بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا (هایپر تنشن)؛
بیماری کلیوی؛
انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده) شما؛
سابقه  ابتلای به سرطان سینه در گذشته یا ابتلا در زمان حال؛
گلوکوم (آب سیاه)؛
تشنج و یا صرع؛
فئوکروموسیتوما (تومور غده فوق کلیوی)؛
بزرگی پروستات یا مشکلات مربوط به مجاری ادراری؛ یا
اگر  شما لیتیوم یا یک داروی رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون) را مصرف  می‌کنید.

در حین مصرف این دارو اگر در معرض سرما، گرما زدگی و یا سموم کشنده حشرات قرار گرفتید در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف داروی ضد روان پریشی (ضد جنون) در سه ماهه آخر بارداری می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و عوارضی جدی در نوزاد تولد متولد شده مثل علائم ترک مصرف، ایجاد مشکلاتی در تنفس نوزاد، اخلال در تغذیه نوزاد، نق نق کردن، رعشه (ترمور) و شلی یا سفتی ماهیچه‌های بدن نوزاد شود. در مقابل در دوران بارداری در صورت توقف مصرف این دارو مادر باردار ممکن است دچار علائم ترک مصرف این دارو و یا مشکلات دیگری شود. پس اگر فرد در حین مصرف این دارو باردار شد، نباید بدون مشورت با پزشک یا روان پزشک مصرف این دارو را قطع کند. معلوم نیست که این دارو می‌تواند از طریق تغذیه با شیر مادر به نوزاد انتقال یابد و ممکن است به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. هنگام دریافت این دارو نباید به کودک شیرخوار خود را با شیر مادر تغذیه کنید. قبل از اینکه این دارو را به کودکی که مریض است و دچار علائمی مثل تب یا علائم بیماری انفلوانزا است، نیاز است که با پزشک در این باره مشورت کنید.

نحوه مصرف داروی تری فلوئوپرازین:
راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید.پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما  را برای اطمینان از حصول بهترین نتایج،  تغییر دهد.
قبل از اینکه این دارو را به کودکی که مریض است و دچار علائمی مثل تب یا علائم بیماری انفلوانزا است، نیاز است که با پزشک در این باره مشورت کنید.
در صورتی که مصرف این دارو باعث بهبود نشانه‌های مروبط به بیماری نشد و یا اینکه علائم بیماری بدتر شد در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.

1  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1337