ریسک پری ایمپلنتایتیس:

محققان انگلیسی دریافته اند که استفاده از ترکیب نقره، تیتانیوم دی اکساید و هیدروکسی آپاتیت به عنوان پوشش نانو (nano-coating) بر روی سطح ایمپلنت های حاوی آلیاژ نقره، از رشد باکتری ها و تشکیل بیوفیلم باکتریال بر روی سطح ایمپلنت جلوگیری می کند. همچنین این سطح دارای خاصیت ضدبیوفیلم بوده و در نتیجه موجب استئواینتگریشن بهتر ایمپلنت با استخوان های اطراف و ترمیم بهتر استخوان می شود.

یکی دلایل اصلی شکست درمان های ایمپلنت، پری ایمپلنتایتیس می باشد. پری ایمپلنتایتیس یک پروسه التهابی است که بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندانی را احاطه می کند. عامل ایجاد پری ایمپلنتایتیس میکروب های پاتوژنیک است که در نهایت موجب تشکیل بیوفیلم میکروبی می شوند. روش های کنونی برای کنترل و درمان این پروسه شامل پوشش های آنتی میکروبیال حاوی کلرهگزیدین و آنتی بیوتیک می باشد. با این حال، این روش ها تنها در کوتاه مدت مفید هستند. همچنین بر اساس گزارشات، کلرهگزیدین برای سلول های بدن دارای توکسیسیتی می باشد. به منظور جلوگیری از تشکیل بیوفیلم، محققین انگلیسی اثرگذاری یک پوشش دولایه از نقره و هیدروکسی آپاتیت بصورت nano-coating را بر روی ایمپلنت های دندانی متشکل از آلیاژ نقره مورد آزمایش قرار دادند. کمیت و کیفیت اثر آنتی باکتریال این پوشش با اندازه گیری میزان رشد باکتری استرپتوکوک سانگوئیس، نسبت سلول های زنده به مرده و میزان تولید لاکتات 24 ساعته توسط میکروب ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که این پوشش ترکیبی به صورت موفقیت آمیزی از رشد باکتری ها جلوگیری کرده و باعث کاهش تشکیل بیوفیلم باکتریال بر روی سطح ایمپلنت به میزان 97.5 درصد شده است.

براساس تحقیقات انجام شده در مورد این پوشش نانو که نتایج آن در ماه مارس 2017 در مجله Nanotoxicology منتشر شده است، هیچگونه اضمحلالی در ترکیب پوشش یافت نشد و در نتیجه این ترکیب علاوه بر خاصیت ضد بیوفیلم و آنتی باکتریال خود، زیست سازگاری مناسب مورد نیاز هیدروکسی آپاتیت جهت شکل گیری بهتر فرآیند استئواینتگریشن را به مخاطره نمی اندازد.

2  |  دندال  |  بازدید: 1273