عفونت گوش میانی:

گرومت ها لوله های کوچکی هستند که در داخل گوش قرار داده می شوند و برای درمان شرایطی به کار می رود که گوش میانی تحت تاثیر قرار گرفته است مانند عفونت های مکرر گوش میانی و چسبندگی گوش، چسبندگی گوش معمولا با درد گوش میانی و تجمع مایع در گوش میانی همراه می باشد که می تواند مشکلات شنوایی ایجاد کند.
گوش میانی یک فضای پر از هوا می باشد که شامل سه استخوان کوچک است (استخوانچه – چکش ، سندانی و استخوان رکابی) ارتعاشات ناشی از امواج صوتی از پرده ی گوش به استخوانچه منتقل می شود که صدا را تقویت می کند و ارتعاشات را به گوش میانی منتقل می کند.
شیپور استاش:
گوش میانی توسط شیپور استاش به پشت بینی و گلو متصل می شود.
شیپور استاش اجازه می دهد که هوا وارد گوش میانی شود
به تعادل فشار هوا در داخل و خارج گوش میانی کمک می کند، اجازه می دهد که گوش میانی به طور موثر به ارتعاش درآید
کشیدن مایعات و مخاط از گوش میانی و انتقال آن به پشت بینی و گلو
وقتی شیپور استاش باز می شود، فشار هوا به طور مساوی در داخل فضای گوش میانی تقسیم می شود. هنگام رانندگی در یک مسیر سر بالایی به دلیل عملکرد شیپور استاش شما دچار گوش گرفتگی می شوید که این گوش گرفتگی نشان می دهد که شیپور استاش گوش شما درست کار می کند. اگر شیپور استاش درست کار نکند یا به وسیله عفونت یا مخاط بسته شود، هوا در گوش میانی جذب می شود اما نمی تواند خارج شود. این باعث می شود که فشار هوا در گوش میانی کمتر از فشار هوا در کانال گوش شود. فشار منفی (خلا نسبی) باعث می شود که مایعات در این قسمت جمع شود در طول زمان این مایعات زخیم تر و چسبناک تر می شود به همین دلیل به آن چسبندگی گوش گفته می شود. چسبندگی گوش برای کودکان آشنا تراز تا بزرگسالان است و دلیل آن نیز تا حدودی به خاطر آن است که شیپور استاش در کودکان نازک تر و افقی تر است و این باعث می شود که کودکان بیشتر از بزرگسالان دچار چسبندگی گوش شوند.
مشکلات شنوایی و گوش میانی:
وقتی که گوش میانی با مایعات پر می شود توانایی گوش برای انتقال صدا به داخل گوش میانی کمتر می شود. این نوع کاهش شنوایی از نوع هدایتی است.
کودکانی که چسبندگی گوش دارند ممکن است :
مشکلات شنوایی داشته باشند
تحریک پذیر باشند
به خوبی نتوانند توجه کنند
مشکلات رفتاری داشته باشند