کلستاتوم گوش:

گوش را می توان یکی از پیچیده ترین اندام های بدن دانست. همه فکر می کنند که تنها خاصیت گوش شنیدن است و آن را یک اندام شنیداری می پندارند؛ اما گوش جدا از اینکه باعث می شود تا شما توانایی شنیدن اصوات را داشته باشید، موجب حفظ تعادل و درک عمومی مغز از محیط اطراف خواهد شد. کلستاتوم گوش از جمله اختلالاتی است که سلامت این اندام را تهدید می کند.
سطح خارجی پرده تمپان از پوست تشکیل شده و همانند سایر قسمت های بدن این پوست نیز سلول های مردۀ اپی تلیالی تولید می کند که در گوش نرمال این تولیدات دفع می شود. اگر قسمتی از پرده به سمت گوش میانی یا حفرات ماستوئید کشیده شود، این سلول های مرده دیگر قادر به دفع شدن نبوده و در این فضا مانند یک حجمی از پوست مرده تجمع پیدا می کنند.
این تجمع سلول های مرد بتدریج با فشار خورنده و نیز فعالیت آنزیمی در استخوان تمپورال (استخوانی که تمام ساختارهای گوش در آن قرار دارد) خوردگی ایجاد می کند. این تجمع سلول های مرده که در فضای گوش میانی یا درون استخوان تمپورال ایجاد می شود و بتدریج اندازه اش بزرگتر می گردد، کلستاتوم گوش نامیده می شود. این توده معمولاً در عمق گوش در نزدیکی پرده گوش شروع به شکل‌ گیری کرده و به سمت گوش میانی و داخلی رشد می‌کند. کیست‌های گوش سرطانی نیستند،‌ اما در صورت عدم درمان می‌توانند باعث مشکلاتی از جمله از دست رفتن شنوایی شوند.
در ﺑﯿﻤﺎران، ﻧﻮع ﺧﺎﺻﯽ از ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ رخ دﻫﺪ . ﻫﻨﮕﺎم ﭘﺎک ﮐﺮدن ﮔﻮش و ﯾﺎ ﻫﻨﮕﺎم وارد آﻣﺪن ﻓﺸﺎر ﺑﺮ روی ﻣﺠﺮای ﮔﻮش دﭼﺎر ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﻣﻌﻤﻮﻻ” ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﮔﺬرا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻬﻮع و اﺳﺘﻔﺮاغ ﻧﺎﺷﺎﯾﻊ اﺳﺖ . در ﺑﯿﻤﺎران با کلستاتوم گوش ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ وﺟﻮد ﻓﯿﺴﺘﻮل مجرای نیم دایره ای اﻓﻘـﯽ ﺑـﻮد . ﯾـﮏ روش ﺳﺎده ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ وارد آﻣﺪن ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﻣﺠﺮای ﺷﻨﻮاﯾﯽ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﺗﻮﺳﮑﻮپ ﭘﻨﻮﻣﺎﺗﯿـﮏ و ﯾـﺎ وارد آﻣﺪن ﻓﺸﺎر ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺷﺴﺖ ﺑﺮ روی اﯾﻦ ﻣﺠﺮا اﺳﺖ . درﺻﻮرت وﺟﻮد کلستاتوم گوش ﻋﻤﻞ ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺤـﺮاف ﻓـﻮری ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺿﺎﯾﻌﻪ، اﺣﺴﺎس ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ و ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ اﻓﺘﺎدن می ﺸﻮد . اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ را آزﻣﻮن ﻓﯿﺴﺘﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ. آزﻣﻮن ﻓﯿﺴﺘﻮﻟﯽ ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﮑﺎﺳﯿﻮﻧﯽ ﺑﺮای ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ اﺳﺖ.
کلستاتوم گوش باعث تخریب یکی یا همه استخوانچه ها و ایجاد افت انتقالی می شود. ایجاد خوردگی در استخوان لابیرنت و تأثیر منفی برلابیرنت و ایجاد افت حسی ـ عصبی شدید تا عمیق و نیز سرگیجه (فیستول لابیرنت) در صورت بروز بیماری کلستاتوم گوش ایجاد می گردند. عفونت باکتریالِ مایع لابیرنتی و ایجاد لابیرنتیت و ناشنوایی کامل بوجود می آید . به علت ارتباط مایع لابیرنتی با مایع مفزی ـ نخاعی می تواند به مننژیت باکتریال منجر شود و در صورت عدم درمان مننژیت باکتریال احتمال دارد بیمار در عرض چند ساعت فوت شود.
کلستاتوم گوش می تواند باعث خوردگی استخوان جمجمه و راهیابی به فضای مغزی و ایجاد مننژیت و یا آبسه های مغزی. ترومبوزیس (انسداد شرائین) و یا عفونت وریدهای مغزی ناشی از کلستاتوم گوش که منجر به تورم مغز، سکته مغزی، کما و مرگ می گردد. ترومبوزیس و عفونت وریدهای اصلی ناشی از کلستاتوم گوش ممکن است به انتقال عفونت به سایر قسمتهای بدن، آبسه های مغزی و مرگ منجر گردد.