ایمپلنت و حاشیه امنیت استخوانی:

اصولا هر ایمپلنت بایستی یک حاشیه امنیت استخوانی داشته باشد. این حاشیه تعریف شده باید حداقل از هر جانب 1.5 میلیمتر باشد و از طرف عرضی یا در بین فواصل ایمپلنت ها یا ایمپلنت و دندان ها هم این فاصله باید رعایت شود. جنس استخوان باید از جنسی باشد که تحمل فشارهای آن منطقه را داشته باشد. بنابراین تکنیکی که در هر نوع از استخوان، ایمپلنت کاشته می شود بسیار مهم است که از چه تکنیکی استفاده می شود.
نکته بعدی که خیلی مهم است، در رابطه با استخوان هایی است که به دلایل مختلف، یا به دلایل بیماری های شدید دندانی و عفونی که استخوان را از بین برده یا به دلیل مدت زمان زیاد نداشتن دندان در ناحیه، استخوان ها دچار آتروفی شدید شده اند. آتروفی به معنای از دست دادن ابعاد اصلی خودشان است، این ابعاد می تواند طولی، عرضی و عمقی باشد که معمولا این تحلیل ها یا کمبودها طولی هستند که خیلی شایع است.
برای اینکه در مواردی شخص توانایی وارد شدن به مراحل درمانی پیوند استخوان در حجم زیاد را ندارد و یا زمان کافی برای این عمل نیست، عده ای از پژوهشگران اعتقاد دارند که ایمپلنت های نسبتا باریک و کوتاه هم می توان استفاده کرد. البته ابعاد ایمپلنت بسیار مهم است که تماس با استخوان سنجیده شود.
اصولا برای اینکه سطح تماس ایمپلنت با استخوان به اندازه مطلوب برسد، اگر عرض استخوان کم است و ناچار به استفاده از ایمپلنت های نسبتا باریک هستیم،  باید سعی کنیم طول ایمپلنت را بیشتر در نظر بگیریم تا بتوانیم سطح تماس را افزایش دهیم و یا اگر استخوان دارای عرض مناسب است، اما برای طول کمبود دارد، بایستی با قطره های بزرگ تر ایمپلنت و اندازه های کوتاه تر عمل کرد.
ایمپلنت دندان:
گاهی افرادای که به مدت طولانی  (شاید بیش از 10 سال) دندان نداشته اند، استخوان پایه بسیار عرض کمی دارد. در این مواقع شاید بشود ایمپلنت را در عمق گذاشت و عرض یا قطر کمتری به آن داد، اما نکته مهم این است که چه دندان در طول زمان بسیار طولانی در محل نبوده باشد و یا اینکه در محل یک آبسه بزرگ یا یک نوع عفونت منتشر شده باشد و به دلیل آن، دندان یا دندان های محل از بین رفته باشند، در هر دو صورت اتفاقی که شایع است، پوشش لثه این مناطق است. پوشش لثه عموما دارای دو بخش اصلی است: لثه آزاد و لثه چسبنده.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 821