جوش صورت:

جوش، یک عفونت پوستی است و حالتی است که در آن، فولیکول مو ملتهب می شود. آن ها اغلب باعث ایجاد زخم های عمیق روی پوست می شوند و حاوی چرک هستند و باعث درد می شوند. جوش صورت و ران معمولاً به شکل توده هایی تشکیل می شوند. آن ها همیشه متورم و قرمز هستند و به سرعت بزرگ تر می شوند. دلیل این امر، تجمع بیشتر و بیشتر چرک در درون آن هاست. این مسئله باعث می شود تا بیمار احساس درد در ناحیه جوش کند. در بعضی مواقع، جوش ها می شکافند و چرک شان بیرون می ریزد. دو نوع جوش وجود دارد: جوش معمولی و کاربونکل یا دمل. کاربونکل ها معمولاً در قسمت پشت گردن، شانه ها یا ران ها بروز می یابند و نسبت به جوش های معمولی، باعث عفونت عمیق تر و جدی تری می شوند. علاوه بر این، آن ها آهسته تر از جوش های معمولی ایجاد می شوند و احتمالاً جای زخم از خود، باقی می گذارند.
پوست به طور معمول، چند گونه ی باکتریایی دارد که بیماری ایجاد نمی کند و بدن به تنهایی می تواند در برابر آن ها واکنش نشان دهد. جوش ها معمولاً در اثر استاف ایجاد می شوند. بهداشت ضعیف بدن می تواند باعث خارش آن ها شود. خاراندن زیاد نیز باعث ایجاد خدشه یا درماتیت می شود. در نتیجه باکتری ها شرایط مطلوبی برای ورود به بدن پیدا می کنند و برخی بیماری ها از جمله جوش را به وجود می آورند. اگر سلامتی و سیستم ایمنی بدن شما خوب باشد، بدن می تواند یک غلاف دور ضایعه ایجاد کند و یک جوش کوچک ایجاد کند.
از طرف دیگر، اگر سلامتی و سیستم ایمنی بدن شما مناسب نباشد یا خیلی زود در آن شکاف ایجاد شود، باکتری ها می توانند وارد جریان خون شده و باعث ایجاد عفونت خونی شوند. اگر باکتری ها وارد جریان خون شوند، در بدن پخش می شوند و می توانند در هر ارگان مانند ریه ها، قلب، کبد و رگ های خونی، بیماری ایجاد کنند. هنگامی که این اندام ها آلوده می شوند، می توانند منجر به عوارض خطرناک بسیاری چون مرگ شوند.
بسیاری از افراد در تشخیص تفاوت بین جوش و آکنه دچار مشکل می شوند و این امر، تعیین راه حل درمانی مناسب را دشوار می کند. همانطور که می دانید، آکنه معمولاً در دوران بلوغ اتفاق می افتد و یک بیماری مزمن است. آن همچنین حاوی چرک است. با این حال، جوش صورت و ران در هرکسی می توانند رخ دهند و یک بیماری مزمن نیستند و بعد از حدود 2 هفته می توانند به خودی خود برطرف شوند. جوش ها علاوه بر اینکه حاوی چرک هستند، دارای توده ی سفیدی در وسط خود نیز هستند. به گفته کارشناسان، جوش ها از آکنه خطرناک تر هستند.
علل رایج جوش صورت و ران چیست؟
جوش صورت و ران معمولاً هنگامی رخ می دهند که فولیکول مو، آلوده به استافیلوکوکوس شود (که معمولاً روی پوست و بینی دیده می شوند). قسمت های مرطوب بدن، مانند بینی، دهان، پشت، ران و زیر بغل مستعد عفونت هستند، زیرا باکتری ها به راحتی در این مناطق توسعه می یابند. این بیماری در فولیکول مو شروع می شود و به تدریج بر لایه های پوستی نفوذ می کند و در صورت تماس با جوش ها نیز می تواند در افراد دیگر پخش شود.
سایر مشکلات پوستی مانند آکنه و اگزما نیز می توانند باعث جوش شوند. آن ها لایه محافظ پوست را از بین می برند و باعث بروز جوش می شوند. در موارد دیگر، جوش در مناطق آسیب دیده ی پوست (یعنی خراش های کوچک یا گزش حشرات) ایجاد می شود که ورود باکتری ها را تسهیل می کند.
علاوه بر این، عدم تغذیه، زخم، بهداشت نامناسب، لباس های تنگ، ساییدگی یا تماس مکرر با برخی مواد شیمیایی یا مواد آرایشی نیز می توانند باعث جوش شوند. اختلالاتی نظیر دیابت یا الكلیسم نیز به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن می توانند احتمال بروز جوش را افزایش دهند. اگر به هر دلیلی سیستم ایمنی بدن تان به خطر بیفتد، ممکن است احتمال ابتلا به جوش در شما افزایش یابد. اگر بدن تان زیاد عرق کند، نیز جوش می تواند باعث ایجاد فولیکولیت شود و وضعیت تان را بدتر کند.
مصرف بیش از حد ید نیز ممکن است باعث ایجاد جوش شود. اگر مصرف نمک و یا قند بالایی داشته باشید، ممکن است شاهد رشد جوش باشید.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 621