دهان شویه:

رایج ترین ترکیب فلوراید مورد استفاده در دهان شویه، سدیم فلوراید است. محلول های بدون نسخه 0.05 درصدی سدیم فلوراید (حاوی 225 پی پی ام فلوراید)، برای شستشوی روزانه دندان ها در دسترس هستند. استفاده از فلوراید با این میزان غلظت برای افرادی که با خطر بالای پوسیدگی مواجه اند، به اندازه کافی مناسب نیست. برای افرادی که در معرض خطر بالای پوسیدگی هستند، دهان شویه های تجویزی بیشتر موثرند، اما معمولاً برای کودکان، خصوصاً آن هایی که در مناطقی با آب آشامیدنی حاوی فلوراید زندگی می کنند، می‌تواند نتیجه‌ی عکس به همراه داشته باشد. با این حال، در مناطق بدون آب آشامیدنی فلوئوردار، این دهان شویه ها گاهی اوقات برای کودکان تجویز می شوند.
ژل ها و فوم های فلورایدتراپی:
ژل ها و فوم های فلورایدتراپی برای بیمارانی که در معرض خطر بالای پوسیدگی، بیماران ارتودنسی، بیمارانی که تحت پرتودرمانی سر و گردن قرار گرفته اند، بیماران مبتلا به کاهش جریان بزاق و کودکانی که مولر دائمی آنها باید، اما نمی‌توانند مهر و موم باشند، استفاده می‌ شود.  خمیر موضعی ضد حساسیتGC Tooth Mousse ، ارائه شده توسط دکتر اریک رینولدز، رئیس دانشکده علوم دندانپزشکی (در دانشگاه ملبورن) و بیمارستان دندان پزشکی رویال ملبورن، اکنون یک راه حل مدیریتی مهم برای بیماران در معرض خطر محسوب می شود.
ژل یا فوم از طریق سینی در دهان توزیع می شود. سینی با گاز گرفتن فرد در دهان نگه داشته می شود. به طور کلی استعمال آن حدود چهار دقیقه طول می کشد و بیماران باید حداقل 30 دقیقه بعد از کاربرد آن، از شستشوی دندان، خوردن، سیگار کشیدن یا نوشیدن پرهیز کنند. برخی از ژل ها برای استفاده در منزل ساخته شده اند و با روشی مشابه خمیر دندان استفاده می شوند. غلظت فلوراید در این ها ژل ها بسیار پایین تر از محصولات تخصصی هستند.
وارنیش فلورایدتراپی:
وارنیش فلورایدتراپی به سبب سهولت در استعمال، طعم خوب و استفاده از مقادیر کمتری از فلوراید نسبت به ژل، مزایای کاربردی زیادی نسبت به ژل ها دارد. وارنیش در همان گروه از بیمارانی که می توانند از ژل و فوم استفاده کنند قابل استفاده است. هنوز شواهد منتشر شده ای مبنی بر اینکه وارنیش فلوراید حرفه ای به کار گرفته شده، عامل خطری برای فلوروز مینای دندان است، وجود ندارد. وارنیش با مسواک اعمال می شود و در عرض چند ثانیه تنظیم می شود.
ابزارهای رهش آهسته:
ابزارهایی که فلورایدتراپی را به آهستگی رها می کنند، می توانند در سطح دندان و به طور معمول در کنار یک دندان مولر که در آن قابل مشاهده نباشند قرار گیرند و در خوردن تداخلی وارد نمی کنند. دو نوع اصلی آن غشای کوپلیمر و گوی های شیشه ای است. این دستگاه ها، غلظت فلوراید را افزایش داده و از بروز حفره ها جلوگیری می کنند، اما در میزان احتباس آن ها مشکل دارد، یعنی این دستگاه ها بیش از حد متلاشی می شوند. بررسی کوچران در سال 2018 شواهد کافی برای تعیین تاثیر گوی های شیشه ای رهش آهسته فلوراید- در مهار پوسیدگی- در مقایسه با سایر انواع فلورایدتراپی یافت.
قرص لوزی شکل (Lozenge):
ممکن است هر یک از فلورایدهای Lozenge، حدود 1 میلی گرم فلوراید داشته باشند، آن ها در دهان نگه داشته شده و مکیده می شوند. Lozenge حل شده به آرامی بلعیده می شود، بنابراین استفاده از این قرص هم موضعی و هم یک درمان سیستمیک است. مطالعه ای در سال 1955 با مقایسه اثرات فلوراید Lozenge و قرص های فلوراید، شواهد روشنی ارائه دادند که نشان می دهد فلوراید موضعی زودتر عمل می کند.
مکمل های پزشکی:
مکمل های پزشکی فلوراید به شکل قرص، Lozenge یا مایعات (از جمله داروهای ویتامین فلوراید)، در درجه اول، برای کودکانی که در مناطق بدون آب آشامیدنی فلوریده زندگی می کنند، استفاده می شود. شواهد حاکی از اثربخشی این درمان در دندان های شیری ضعیف است. مکمل ها از حفره شدن دندان های دائمی جلوگیری می کنند. یک عارضه جانبی قابل توجه، فلوروز دندانی خفیف تا متوسط ​​است. بررسی کوچران همچنین هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مکمل روزانه فلوراید در زنان باردار در جلوگیری از پوسیدگی یا ایجاد فلوروز در دندان های فرزندانشان موثر است، نیافت.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 803