رمرون (mirtazapine):

رمرون (میرتازاپین) یک داروی ضد افسردگی است. طریقه کارکرد میرتازاپین هنوز به طور کامل شناخته نشده است. تصور می‌شود که این دارو تاثیری  مثبت بر ارتباط بین سلول‌های عصبی در سیستم عصبی مرکزی و / یا بازگرداندن تعادل شیمیایی در مغز دارد.
اطلاعات مهم مربوط به داروی  رمرون:
از داروی رمرون برای درمان اختلال افسردگی اساسی استفاده می‌شود.
همچنین این دارو  ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که  در این راهنمای دارویی ذکر شده،  استفاده  شود.
اگر شما در حال مصرف تریپتوفان (گاهی اوقات با نام ال-تریپتوفان خوانده می‌شود) هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.
همچنین اگر شما یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO) در ۱۴ روز گذشته مصرف کرده‌اید از این دارو استفاده نکنید. ممکن است که یک تداخل دارویی خطرناک  رخ دهد. پس از توقف مصرف این دارو، شما باید حداقل ۱۴ قبل از اینکه شما شروع به مصرف مهار کننده‌های  مونوآمین اکسیداز (MAO) کنید، صبر کنید.  مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO)  شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رزاژیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین هستند.
برخی از افراد جوان زمانی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده می‌کنند دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. پزشک شما نیاز به بررسی کردن شما در ویزیت‌های منظم برای پیشرفت در روند بهبود در حین مصرف این دارو دارد.  شما و همچنین خانواده یا ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی به شما در مورد  تغییرات در خلق و خوی و یا علائم در شما باید هشیار باشند.
هر گونه علائم  جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می‌کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته، دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.
هرگز این دارو را  به افراد  کمتر از ۱۸ سال سن بدون مشاوره با  یک پزشک ندهید. این دارو  مورد تأیید FDA در مورد استفاده برای کودکان  نیست.
تا زمانی که علائم بیماری در شما بهبود بیاید، ممکن است چندین هفته طول بکشد. پس مصرف این دارو را براساس توصیه‌ها و دستورالعمل  پزشک خود ادامه داده و اگر نشانه‌ها و علائم بیماری در شما بهبود نمی‌یابند، به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی  می‌تواند بعضی از عوارض جانبی این   دارو را افزایش دهد.
مصرف داروی رمرون  ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید:
اگر شما به داروی رمرون حساسیت دارید و یا اگر شما در حال مصرف تریپتوفان (گاهی اوقات با نام ال-تریپتوفان خوانده می‌شود) هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.
در این موارد برای اینکه مطمئن شوید مصرف این دارو برای شما ایمن است و خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:
بیماری‌های کبدی یا بیماری‌های کلیوی.
گلوکوم با زاویه؛
اختلال دو قطبی (افسردگی – شیدایی).
تشنج یا صرع؛
فشار خون پایین و یا احساس سرگیجه؛
سطح کلسترول و یا تری گلیسرید بالا در خون؛
بیماری‌های قلبی، از جمله آنژین صدری (درد قفسه سینه).
سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی؛
سابقه مصرف مواد مخدر یا افکار خودکشی.
مشخص نیست که آیا این دارو به جنین آسیب می‌رساند یا نه.  اگر شما باردار هستید یا در حین استفاده از این دارو قصد باردار شدن دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
معلوم نیست که آیا این دارو از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار انتقال می‌یابد یا نه  و یا اینکه به کودک شیرخوار آسیب برساند یا نه. اگر در حال شیردادن یک نوزاد هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
شکل خوراکی حل شده قرص رمرون ممکن است اسید آمینه فنیل آلانین باشد. اگر شما  مبتلا به بیماری فنیل کتونوری (PKU) هستید،  با پزشک خود قبل از استفاده از این شکل از این دارو مشورت کنید.
چگونه باید این دارو را مصرف کنید؟
داروی رمرون را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در دوز های بیشتر  و یا کمتر از مقادیر  توصیه شده، مصرف نکنید.
این دارو معمولاً  به صورت یک بار در روز  قبل از خواب مصرف  می‌شود. دستورالعمل‌های پزشک  خود را در این زمینه دنبال کنید.
این قرص را به همراه آب مصرف کنید.
برای مصرف فرم خوراکی حل شده‌ی این دارو:
بسته را باز کرده و فویل پشت آن را بردارید. هرگز  یک قرص از طریق فویل فشار ندهید، چون  ممکن است این کار به قرص آسیب برساند.
از دست خشک برای برداشتن قرص  و گذاشتن در دهان استفاده کنید.
هرگز  تمام قرص را قورت ندهید. اجازه دهید که این قرص  در دهان شما بدون جویدن حل شود. اگر خواستید، شما شاید بهتر باشد که کمی  نوشیدنی برای کمک به بلع و حل شدن قرص مصرف کنید.
استفاده از این دارو را به طور ناگهانی و یا اگر شما دچار علائم ناخوشایند ترک مصرف این دارو می‌شوید، متوقف نکنید. برای توقف بدون عوارض استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرما، رطوبت و همچنین نور خورشید نگهداری شود.
نکات مهم در مورد مصرف داروی رمرون:
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از ممکن است شامل گیجی، مشکلات حافظه، خواب آلودگی، و ضربان سریع قلب باشد.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی  می‌تواند بعضی از عوارض جانبی این   دارو را افزایش دهد.
مصرف داروی رمرون  ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
عوارض جانبی این دارو:
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
هر گونه علائم  جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می‌کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته، دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:
• مسابقه افکار، کاهش نیاز به خواب، غیر معمول رفتار پرخطر، احساس شادی شدید و یا غم و اندوه، بیش از حد معمول پر حرف بودن.
• تاری دید، دوبینی، درد چشم و یا تورم، یا دیدن هاله در اطراف چراغ دیدن؛
• درد غیر معمول استخوان یا حساسیت به لمس، تورم یا کبودی؛
• تغییرات در وزن یا اشتها؛
• ضعف ناگهانی و یا احساس ناخوشی، تب، لرز، گلودرد، زخم دهان، قرمز ویا تورم لثه‌ها، مشکل در بلع؛
بثورات جلدی، تاول، ترشح، یا درد شدید در کف دست و یا کف پا؛
• علائم سطوح بالای سروتونین در بدن مانند: بیقراری، توهم، تب، ضربان قلب سریع، رفلکس بیش از حد فعال، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش؛
• علائم سطوح پایین سدیم در بدن مانند: سردرد، گیجی، لکنت زبان، ضعف شدید، از دست دادن هماهنگی، احساس ناپایدار بودن؛
• نشانه‌های واکنش شدید سیستم عصبی مانند: عضلات بسیار سفت (سفت و سخت)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، غش.
• واکنش شدید پوست، تب، گلو درد، تورم صورت و زبان شما، سوزش در چشم، درد پوست و به دنبال آن بثورات پوستی قرمز یا بنفش که  (به خصوص در صورت و یا قسمت بالای بدن) منتشر شده است و  تاول و پوست انداختن.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل:
خواب آلودگی، سرگیجه؛
رویاهای عجیب و غریب؛
تغییرات بینایی؛
دهان خشک؛
یبوست؛
افزایش اشتها؛
افزایش وزن.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

1  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1225