ضد آفتاب شیمیایی:

ترکیبات ضد آفتاب شیمیایی شامل ترکیبات ارگانیکی مانند اوکسی بنزون، اوکتینوکسات، اوکتیسالات و آووبنزون می شود. این ترکبیات با اشعه های مضر خورشید وارد واکنش شیمیایی شده و آن ها را به حرارت تبدیل می کنند. به این ترتیب اشعه های UV به سطح پوست نمی رسند.
مزایا و معایب ضد آفتاب شیمیایی:
سبک تر است و راحت تر روی پوست پخش می شود. به دلیل این ویژگی ها، ضد آفتاب شیمیایی برای استفاده ی روزانه (مخصوصاً زیر آرایش) مناسب تر است.
فرمولاسیون آن برای افزودن مواد درمانی دیگر مانند پپتید و آنزیم ها (که از پوست محافظت می کنند) مناسب تر است.
ممکن است نقاطی قهوه ای را روی پوست ایجاد کند و رنگ آن را تغییر دهد.
10 دقیقه بعد از مصرف اثر می کند و یک لایه ی محافظتی را روی لایه ی فوقانی پوست می سازد.
ضد آفتاب شیمیایی یا فیزیکی؟ کدام بهتر است؟
جواب آسان است؛ فقط کافی است یک ضد افتاب را بیابید که با آن راحت باشید، یعنی آنقدر با پوستتان سازگار است که دلتان بخواهد هر روز از آن مصرف کنید.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 659