پاروکستین (Brisdelle):

پاروکستین یک داروی ضد افسردگی متعلق به  یک گروه از داروها به نام مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. پاروکستین بر روی مواد شیمیایی در مغز که ممکن است  باعث نامتعادل شدن  در افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب، و یا اختلالات دیگر شود، تأثیر می‌گذارد. پاروکستین دارویی است که برای درمان افسردگی، اختلال وسواس، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، و اختلال ملال پیش از قاعدگی (PMDD) استفاده می‌شود.
اطلاعات مهم مربوط به داروی  پاروکستین:
برند تجاری Brisdelle پاروکستین برای درمان گرگرفتگی مربوط به یائسگی استفاده می‌شود. Brisdelle برای درمان دیگر شرایط به کار نمی‌رود.
همچنین این دارو  ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که  در این راهنمای دارویی ذکر شده،  استفاده  شود.
اگر شما نیز در حال مصرف  پیموزاید و یا thioridazine، و یا در حال دریافت   متیلن آبی از طریق تزریق هستید، نبایداز داروی  پاروکستین استفاده کنید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون مشاوره با  دکتر خود متوقف یا شروع نکنید.
همچنین اگر شما یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO) در ۱۴ روز گذشته مصرف کرده‌اید از این دارو استفاده نکنید. ممکن است که یک تداخل دارویی خطرناک  رخ دهد. پس از توقف مصرف این دارو، شما باید حداقل ۱۴ قبل از اینکه شما شروع به مصرف مهار کننده‌های  مونوآمین اکسیداز (MAO) کنید، صبر کنید.  مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز ( MAO)  شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رزاژیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین هستند.
برخی از افراد جوان زمانی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده می‌کنند دچار افکار مربوط به خودکشی می‌شوند. در مورد  تغییرات در خلق و خوی و یا علائم خود هشیار باشید. هر گونه علائم یا بدتر شدن آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
هرگز این دارو را  به افراد  کمتر از ۱۸ سال سن بدون مشاوره با  یک پزشک ندهید. این دارو  مورد تأیید FDA در مورد استفاده برای کودکان  نیست.
نکاتی   که باید  قبل از استفاده از این دارو  بدانید:
اگر شما به این دارو حساسیت دارید و یا موارد زیر را دارید، نباید پاروکستین را مصرف کنید:
• اگر شما نیز در حال مصرف  پیموزاید و یا thioridazine هستید،
• و یا در حال دریافت   متیلن آبی از طریق تزریق هستید.
در این موارد برای اینکه مطمئن شوید مصرف این دارو برای شما ایمن است و خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:
• بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، سابقه سکته؛
• بیماری‌های  کبدی یا کلیوی.
• خونریزی یا اختلال در  لخته شدن خون؛
• تشنج یا صرع؛
• اختلال دو قطبی (افسردگی – شیدایی)، و یا سابقه سوء مصرف دارو یا افکار خودکشی؛
• گلوکوم با زاویه؛
• سطوح پایین سدیم در خون شما.
مصرف  یک داروی ضد افسردگی SSRI در دوران بارداری ممکن است باعث ایجاد  مشکلات ریوی حاد  یا سایر عوارض در نوزاد شود. با این حال، شما اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را قطع کنید، ممکن است دچار عود افسردگی و یا سایر شرایط درمان شده شوید. اگر شما باردار هستید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون مشاوره با  دکتر خود متوقف یا شروع نکنید.
این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر  به کودک شیرخوار منتقل شده و به کودک شیرخوار آسیب برساند. شما در هنگام مصرف این دارو نباید کودک شیرخوار را با شیر مادر تغذیه کنید.
هرگز این دارو را  به افراد  کمتر از ۱۸ سال سن بدون مشاوره با  یک پزشک ندهید. این دارو   برای  درمان افسردگی در کودکان مورد تأیید  نیست.
چگونه باید این دارو را مصرف کنید؟
داروی پاروکستین را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. دکتر شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما  را برای اطمینان برای گرفتن  بهترین نتایج،  تغییر دهید. این دارو  را در مقادیر بزرگتر و یا کوچکتر از مقادیر  توصیه شده مصرف نکنید.
هنوز این دارو  را نشکنید، نجوید و این دارو را به صورت کامل مصرف کنید.
سوسپانسیون(مایع) خوراکی این دارو را قبل از اندازه گیری و مصرف، تکان دهید. داروی مایع را  با سرنگ دوز، و یا با یک قاشق  های  خاص اندازه گیری دوز و یا فنجان پزشکی، اندازه گیری کنید. اگر شما یک دستگاه دوز های اندازه گیری را نداشته باشند،  از یک داروساز آن را درخواست کنید.
تا زمانی که علائم بیماری در شما بهبود بیاید، ممکن است ۴ هفته طول بکشد. پس مصرف این دارو را براساس دستورالعمل پزشک خود ادامه داده و اگر نشانه‌ها و علائم بیماری در شما بهبود نمی‌یابند به پزشک خود اطلاع دهید.
استفاده از این دارو را به طور ناگهانی و یا اگر شما دچار علائم ناخوشایند ترک مصرف این دارو می‌شوید، متوقف نکنید. برای توقف بدون عوارض استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید. دستورالعمل دکتر خود را در مورد کاهش تدریجی دوز دنبال کنید.
این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرما، رطوبت و همچنین نور خورشید نگهداری شود.
مصرف داروی پاروکستین:
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید. مصرف بیش از حد داروی پاروکستین می‌تواند کشنده باشد.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
مصرف الکل یا نوشیدنی‌های الکلی  می‌تواند بعضی از عوارض جانبی این   دارو را افزایش دهد.
قبل از مصرف یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای درمان  درد، ورم مفاصل، تب، یا تورم با دکتر خود مشورت کنید. این داروها  شامل آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن، سلکوکسیب (celebrex)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام، و … است. استفاده از یک NSAID همزمان با داروی پاروکستین ممکن است باعث شود کبودی یا خونریزی در شما شود.
پاروکستین ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند. اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
عوارض جانبی این دارو:
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
هر گونه علائم  جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می‌کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته، دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:
• مسابقه افکار، کاهش نیاز به خواب، غیر معمول رفتار پرخطر، احساس شادی شدید و یا غم و اندوه، بیش از حد معمول پر حرف بودن.
• تاری دید، دوبینی، درد چشم و یا تورم، یا دیدن هاله در اطراف چراغ دیدن؛
• درد غیر معمول استخوان یا حساسیت به لمس، تورم یا کبودی؛
• تغییرات در وزن یا اشتها.
• کبودی، خونریزی غیر معمول (بینی، دهان، واژن و یا مقعد)، سرفه خونی.
• علائم سطوح بالای سروتونین در بدن مانند: بیقراری، توهم، تب، ضربان قلب سریع، رفلکس بیش از حد فعال، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش؛
• علائم سطوح پایین سدیم در بدن مانند: سردرد، گیجی، لکنت زبان، ضعف شدید، از دست دادن هماهنگی، احساس ناپایدار بودن؛
• نشانه‌های واکنش شدید سیستم عصبی مانند: عضلات بسیار سفت (سفت و سخت)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، غش.
• واکنش شدید پوست، تب، گلو درد، تورم صورت و زبان شما، سوزش در چشم، درد پوست و به دنبال آن بثورات پوستی قرمز یا بنفش که  (به خصوص در صورت و یا قسمت بالای بدن) منتشر شده است و  تاول و پوست انداختن.

1  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1270