انواع اختلالات پوستی:

با توجه به نیوپورت بیچ، دکتر کپل استفانی، متخصص امراض پوستی، شایع ترین بیماری های بافت پوست عبارتند از: لکه های صورت (خال های قهوه ای، خال های سنی و کک و مک)، ملاسما (لکه تیره پوست) و هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب.
لکه های صورت:
دکتر کپل می گوید: لکه های صورت در نتیجه تابش اشعه ماورای بنفش (UV) از خورشید ایجاد می شود و می تواند در نتیجه وجود ملانوسیت به لکه های سیاه و کک و مک منجر شود (سلول های تولید کننده رنگدانه)؛ و مقدار زیادی رنگدانه را در نتیجه آثار مخرب اشعه UV ایحاد کند. این توزیع نامنظم رنگدانه می تواند یک فرد را به طور چشمگیری پیر نشان دهد.
ملاسما:
دکتر کپل توضیح می دهد: ” ملاسما یک بیماری پوستی است که در نتیجه هورمون های حاملگی، قرص های ضد حاملگی و استروژن، ژنتیک، داروها و عوامل محیطی ایجاد می شود. تاثیر این بیماری ایجاد لکه های سیاه بر روی پوست، بیشتر بر روی گونه ها، پیشانی و بالای لب ها است. به دلیل استفاده از وسایل پیش گیری از بارداری و یا پس از بارداری ملاسما در زنان شایع تر است است، اما همچنین می تواند در مردان و در هر سنی رخ دهد. در این بیماری، ملانونسیت ها در برابر اشعه UV بسیار حساس بوده و در مناطق تحت تاثیر بیماری مقدار بیش از اندازه ای ملانین (نوعی رنگدانه) را تولید می کنند.
هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب:
دکتر کپل می گوید: هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب، تغییر رنگدانه پس از التهاب یا به اختصار PIPA نیز نامیده می شود؛ و در هر زمانی که پوست دارای التهاب باشد نیز می تواند اتفاق بیافتد.  به عنوان مثال، هر نوع زخمی که باعث التهاب و افزایش جریان خون در سطح پوست می شود- نور خورشید، یک لیزر، یک جوش، خراش، خارش پوست، سوختگی و غیره – می تواند منجر به لکه دار شدن پوست شود.
افزایش جریان خون، ملانوسیت را تحریک می کند و باعث می شود که آن ها ملانین بیشتری ترشح کنند که منجر به ایجاد لکه های سیاه می شود. به همین دلیل است که اگر پوست شما بسوزد یا آن اگر جوشی داشته باشید و آن را بترکانید، می تواند منجر به لکه دار شدن آن نواحی شود که ممکن است سال ها طول بکشد تا محو شود.
هیپوپیگمنتیشن:
در طرف مقابل هیپوپیگمنتیشن است که از دست دادن رنگ پوست نامیده می شود. این منجر به لکه های پوست روشن تر و یا خال های به خاطر از دست رفتن ملانین می شود. این مورد نباید با آلبینیسم اشتباه گرفته شود که یک بیماری ژنتیکی نادر است که در آن افراد ملانین کمی تولید می کنند. به طور کلی، هیپوپیگمنتیشن به خاطر اگزما و اماس پوستی (بیشتر در کودکان)، عفونت مخمر پوست، سوختگی های حرارتی، ژنتیک و تعدادی عوامل دیگر رخ می دهد. وقتی هیپوپیگمنتیشن از اختلالات پوستی و یا عفونت های پوستی ناشی می شود، معمولاً در عرض چند هفته یا در چند ماه درمان می شود. با این حال، برخی از انواع هیپوپیگمنتیشن را نمیتوان  درمان کرد. اگر نگران هستید، بهتر است با یک متخصص پوست مشورت کنید که می تواند به شما در مورد وضعیت فردی شما مشاوره بدهد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 1170