تشخیص تونسیلیت:

برای تشخیص ورم، ابتدا پزشک شرح مفصلی از علائم شما را می گیرد و معاینه انجام می دهد و گوش، بینی و گلو شما را از نظر علائم التهاب یا عفونت کاملاً معاینه می کند. پزشک شما ممکن است یک نمونه سواب از پشت گلو شما جمع کرده و آن را برای آزمایش های بیشتر ارسال کند. در بیشتر موارد، آزمایش استرپ و کشت گلو انجام می شود تا مشخص شود عامل باکتریایی در پشت عفونت وجود دارد یا خیر.
در مقابل آزمایش استرپ که نتایج سریعی دارد کشت گلو معمولاً ۲ تا ۳ روز طول می کشد تا پردازش شود اما نتایج قابل اطمینان تری را ارائه می دهد. پزشک هر دو آزمایش را برای رسیدن به تشخیص قطعی در نظر می گیرد.
چه کسانی در معرض خطرند؟
اگرچه التهاب لوزه ها در بین کودکان بسیار شایع است، اما بندرت در کودکان کمتر از دو سال دیده می شود. کودکان در سنین بین ۵ تا ۱۵ سال بیشتر مستعد ابتلا به تونسیلیت باکتریایی هستند که اغلب از گونه های باکتریایی استرپتوکوک ناشی می شود. نوزادان و کودکان نوپا زیر ۵ سال، به دلیل عفونت های ویروسی اغلب دچار التهاب لوزه ها می شوند. کودکان به ندرت دچار آبسه پریتونیلار می شوند که بیشتر در بزرگسالان رایج است.
اشکال درمان های استاندارد تونسیلیت:
برای کودکان غیر معمول نیست که لوزه ها و آدنوئید هایشان بدون هیچ گونه عفونتی متورم شود. در چنین حالتی التهاب معمولاً بدون مداخله پزشکی یا جراحی برطرف می شود. اگر یک ویروس مسئول التهاب لوزه های شما باشد، طی ۷ تا ۱۰ روز این بیماری به خودی خود از بین می رود.
به گفته دکتر جوردن گلیکسمن؛ درمان لوزه بسته به علت آن است. اگر این عفونت ویروسی باشد اقدامات حمایتی مانند استراحت، مصرف مایعات و کنترل درد بسیار مناسب است. دکتر گلیکسمن می افزاید: به طور کلی ما سعی می کنیم از برداشتن لوزه ها اجتناب کنیم مگر اینکه بیمار دچار عفونت های مکرر شده باشد و یا در مواردی خاص که التهاب لوزه ها توسط استرپتوکوک پنومونیه ایجاد شده باشد.
۱. دارو های بدون نسخه:
در حالی که هیچ دارویی برای کمک به مبارزه با عفونت ویروسی وجود ندارد، می توانید برای کنترل علائم مرتبط با این بیماری مسکن های بدون نسخه را در نظر بگیرید. در مورد لوزه های ویروسی به ندرت نیاز به درمان پزشکی بوجود می آید زیرا ناراحتی ها و علائم معمولاً بسیار کم و زودگذر است.
۲. آنتی بیوتیک ها:
در صورت بروز علائم شدید و یا کست مثبت در گلو پزشک ممکن است آنتی بیوتیک برای بهبودی سریع تر ورم باکتریایی تجویز کند. در تونسیلیت های كودكان از مصرف دوز مناسب در زمان مناسب اطمینان حاصل كنید. دکتر گلیکسمن می گوید : “در صورت بروز تونسیلیت ویروسی از مصرف آنتی بیوتیک ها جلوگیری شود. فقط هنگامی که علت اصلی باکتریایی باشد، به خصوص اگر باکتری استرپتوکوک پنومونیه(استرپ) باشد درمان با آنتی بیوتیک ها توصیه می شود. دکتر گلیکسمن در ادامه می افزاید: آنتی بیوتیک ها شدت و مدت زمان عفونت را کاهش می دهند و در صورت بروز استرپ، آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عوارضی مانند تب روماتیسمی بسیار مهم هستند. هنگام معالجه کودکتان با داروهای بدون نسخه ضد درد مانند پاراستامول و ایبوپروفن، باید از دستورالعمل پزشک در مورد میزان دوز مصرفی استفاده کنید تا از عوارض جانبی به دور باشید. به هیچ وجه نباید در طی عفونت حاد به کودک زیر ۱۶ سال آسپرین بدهید.
۳. جراحی تونسیلیت:
در صورت بازگشت ورم یا پاسخ ندادن به سایر روش های درمانی و ادامه یافتن آن برای مدت زمان قابل توجهی ممکن است عمل جراحی توصیه شود. تونسیلکتومی (برداشتن لوزه ها با جراحی) یک روش معمول اما تهاجمی جراحی است که معمولاً نیاز به بیهوشی عمومی دارد. لازم است قبل از مراجعه به این گزینه در مورد کلیه جوانب و نکات جراحی با متخصص گوش و حلق و بینی خود صحبت کنید.
در صورت شکل گیری آبسه صفاقی که به مدیریت پزشکی پاسخ ندهد، قبل از اینکه به اندازه ای بزرگ شود که راه های تنفسی شما را مسدود کند ممکن است به درمان جراحی فوری نیاز باشد. افرادی که جراحی می کنند معمولاً گزارش می دهند که به مدت ۴ یا ۵ روز در محل عمل درد قابل توجهی احساس می کنند.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 970