داروی فنازوپیریدین:

داروی فنازوپیریدین (Phenazopyridine ) دارویی است که دردهایی که قسمت پایینی مجاری ادراری (مثانه و پیشاب راه) را دستخوش خود قرار می‌دهد را تا حد زیادی التیام بخشد. اگر از زاویه‌ای دیگر به کارکرد این دارو نگاه کنیم، این دارو برطرف کردن علائمی مثل درد یا سوزش، افزایش ادرار و افزایش فوری نیاز به اجابت مزاج استفاده می‌شود. علت به وجود آمدن این علائم می‌تواند در اثر عفونت، آسیب، جراحی، کاتتر یا سایر مشکلاتی باشد که باعث تخریب مثانه می‌شود. اگرچه این دارو علائم مشکلات مجاری ادراری را برطرف می‌کند ولی در حل کردن علت این مشکلات کارایی نخواهد داشت پس ایجاب می‌کند که برای حل کردن عفونت و علت مشکلات مجاری ادراری از آنتی بیوتیک های مؤثر استفاده شود که درمانی توامان و کامل به بیمار ارائه شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکر شده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات طلایی حین مصرف این دارو می‌پردازیم.
در صورتی که فرد مصرف کننده این دارو، به بیماری کلیوی دچار شده باشد، نباید این دارو را مصرف کند.
اگر فرد مصرف کننده به  این دارو آلرژی داشته باشد و یا به بیماری کلیوی مبتلا است، نباید از این دارو استفاده کند.
در این موارد برای اینکه مطمئن شوید،  مصرف این دارو برای شما ایمن است و خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:
ابتلای به بیماری‌های کبدی؛
بیماری دیابت؛ یا
یک نقض وراثتی نوعی آنزیم که نقش گلوکز ۶-فسفات دهیدروژناز (G6PD) نامیده می‌شود.
FDA این دارو را از نظر عوارض در بارداری در گروه B قرار داده است. مشخص نیست که این دارو به یک جنین آسیب برساند یا نه . اگر باردار یا در حین درمان، باردار شدید، به پزشک خود اطلاع دهید و بدون اطلاع پزشک آن دارو را مصرف نکنید.
معلوم نیست که این دارو می تواند از طریق شیر مادر منتقل شود و به کودک شیرخوار  آسیب برساند یا نه. پس توصیه می‌شود که برای مصرف این دارو همزمان با تغذیه کودک شیرخوار خود، به پزشک معالج خود اطلاع دهید و  بدون اطلاع ایشان این دارو را مصرف نکنید.
روش مصرف داروی فنازوپیریدین:
داروی فنازوپیریدین را دقیقاً همان‌طور که توسط پزشک شما تجویز می‌شود، مصرف کنید.  راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و بر اساس آن عمل کنید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما  را برای اطمینان از حصول بهترین نتایج،  تغییر دهد. این دارو را در دوزهای بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید.
این دارو را بعد از میل نمودن وعده غذایی، مصرف نمائید.
این دارو را به همراه مقادیر زیادی از آب مصرف نمائید.
یکی از مواردی که ممکن است منجر به ایجاد نگرانی در فرد مصرف کننده شود تغییر رنگ ادرار به نارنجی و یا قرمز تیره است. این امر طبیعی است و باعث ایجاد مخاطراتی در بیمار نمی‌شود و بعد از مصرف این دارو هم از میان می‌رود.
مصرف طولانی مدت این دارو به ای با نظر و تجویز پزشک متخصص باشد از این رو در صورتی که پزشک مصرف این دارو را تجویز نکرده است، بیش از دو روز از آن استفاده نکنید.
مصرف این دارو ممکن است باعث ایجاد نتایجی غیر عادی در آزمایش‌هایی که فرد می‌دهد، شود. از این رو نیاز است که به پزشک و یا مراقب سلامت خود در مورد مصرف داروی فنازوپیریدین اطلاع دهید.
داروی فنازوپیریدین  باید در دمای اتاق و  به‌ دور از گرما و رطوبت نگهداری شود.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید. اگر چند ساعت زمان کافی برای استراحت و خواب دارید، دوز فراموش شده این دارو را به محض یادآوری مصرف کنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟
در صورت مشاهده علائم مسمومیت، با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای درمان مسمومیت، تماس بگیرید.
در هنگام مصرف این دارو  باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
در هنگام استفاده از این دارو بهتر است، از لنزهای چشمی تماسی نرم استفاده نکنید چون دارو باعث اختلال در رنگ این لنزها می‌شود.
عوارض جانبی داروی فنازوپیریدین:
مصرف داروی فنازوپیریدین می‌تواند باعث ایجاد علائم جدی آلرژیک در فرد مصرفکننده شود. اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند : راش پوستی یا کهیر ( با یا بدون تب یا درد مفاصل ) ؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو ، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
اگر موارد زیر را مشاهده کردید مصرف این دارو را قطع کرده و  فورا به پزشک معالج خود گزارش دهید:
کاهش در حجم ادرار یا عدم توانایی در دفع ادرار؛
تورم، افزایش سریع وزن؛
سردرگمی و گیجی، از دست دادن اشتها، درد در پهلو و یا در قسمت پشت یا کمر؛
تب، داشتن پوستی زرد و یا رنگ پریده، درد در ناحیه معده، حالت تهوع و استفراغ؛ یا
ظاهر آبی یا بنفش رنگ پوست فرد.

0  |  مجله قرمز  |  بازدید: 1091