درمان پزشکی برای عفونت گلو:

مراقبت از عفونت گلو شامل معالجه درد، کمبود آب بدن یا مشکل در تنفس است (مشکلات مجاری هوایی با کروپ یا اپیگلوتیت همراه است).
آنتی بیوتیک ها:
وقتی ویروس عامل عفونت گلو است، آنتی بیوتیک ها مفید نیستند. بعضی اوقات تشخیص اینکه علت ویروسی یا باکتریایی است دشوار است، بنابراین ممکن است آنتی بیوتیک به عنوان یک احتیاط تجویز شود. به توصیه پزشک خود مبنی بر نیاز به آنتی بیوتیک اعتماد کنید.
آنتی بیوتیک ها به طور متوسط ​​تنها در 1.5 روز گلودرد را از بین می برند.
آنتی بیوتیک ها در جلوگیری از تب روماتیسمی مفید هستند (یک عارضه غیر شایع اما شدید عفونت استرپتوکوکی، که ممکن است باعث التهاب شدید عضلات قلب و دریچه های قلب شود).
کورتیکواستروئیدها می توانند در معالجه چند نوع انتخاب گلودرد مفید باشند. اگرچه آنها عملکرد سیستم ایمنی را مختل می کنند، اما اثر ضد التهابی می تواند بسیار مفید باشد. آنها بیشتر در موارد ابتلا به لوزه های شدید، صرع و یا در موارد کروپ استفاده می شود.
روش های دیگر برای درمان عفونت گلو:
مانند سایر بیماری ها، اگر فردی با وجود درمان بدتر شود باید با پزشک معالج تماس بگیرید. گاهی اوقات تعیین اینکه آیا یک وضعیت به دلیل طبیعی بودن بیماری بدتر شده است یا به دلیل عارضه جانبی دارویی که بیمار مصرف می کند می تواند مشکل باشد. (به عنوان مثال، هم عفونت باعث گلودرد و هم واکنش به دارو می تواند باعث حالت تهوع شود.)
جراحی عفونت گلو:
در موارد نادر نیاز به جراحی آبسه پشت لوزه (آبسه پیریتونسیل) یا بین ستون فقرات و حلق (آبسه خلفی) است. تونسیلکتومی یا برداشتن جراحی لوزه ها گاهی اوقات برای لوزه ها نشان داده می شود که اغلب (یک بار در ماه) برمی گردد و یا باعث تنفس یا مشکلات خواب می شود.
عفونت گلو
عفونت گلو در بارداری
زنان باردار که دچار عفونت گلو می شوند هنوز هم می توانند این بیماری را درمان کنند. بیماری های ویروسی فقط نیاز به درمان حمایتی دارند و داروهای خانگی و مراحل مراقبت از خود (در بالا توضیح داده شده) به طور کلی در بارداری ایمن هستند. در صورت لزوم با پزشک خود در مورد انتخاب صحیح برای داروهای درد صحبت کنید. برخی از آنتی بیوتیک ها برای زنان باردار بی خطر هستند. اگر شما یک عفونت باکتریایی دارید، پزشک می تواند آنتی بیوتیک هایی را که ثابت شده برای مادر و نوزاد بی خطر است، تجویز کند. بسیار مهم است که از درمان عفونت باکتریایی خودداری کنید. در صورت عدم درمان، عفونت ممکن است عوارض جدی ایجاد کند.
جلوگیری از عفونت گلو:
جلوگیری از تماس نزدیک با افراد بیمار می تواند به فرد در جلوگیری از ابتلا به عفونت گلو کمک کند. به نظر می رسد ویروس های سرماخوردگی نسبت به عفونت های استرپتوکوکی به آسانی منتقل می شوند. فقط برخی از اعضای خانواده در معرض استرپتوکوک دچار گلو استرپت می شوند. معمولاً فرد مبتلا به گلو استرپت ظرف 24 ساعت پس از اولین دوز آنتی بیوتیک درمان می شود. دوره نقاهت (مدت زمان قرار گرفتن در معرض میکروبهای استرپ تا شروع بیماری) معمولاً 2-5 روز است. کودکان باید در دوره های عفونی در خانه بمانند و به مدرسه نروند.
هوشیاری در مورد شستشوی دست بهترین راه برای جلوگیری از هر نوع عفونت است. ویروس های زیادی با آلودگی سطوح مشترک قابل انتقال هستند. این مهم است که به کودکان اهمیت شستشوی دست با استفاده از صابون و آب و یا ضدعفونی کننده دستی را یاد دهید. جلوگیری از اشتراک وسایل آشامیدنی و سایر وسایل شخصی نیز می تواند یک اقدام پیشگیرانه مؤثر باشد.
پیش آگاهی برای عقونت گلو چیست؟
فقط در موارد بسیار نادر به دلیل شرایط جدی گلودرد وجود دارد. اگرچه نادر است، عوارض گلو استرپت مانند تب روماتیسمی، گلومرولونفریت پس از استرپتوکوکی و اپیگلوتیت می تواند باعث بیماری جدی یا مرگ شود.
عوارض عفونت گلو:
به ندرت، عفونت های باکتریایی گلو ممکن است منجر به عوارضی از جمله تشکیل آبسه و گسترش عفونت شود. تب روماتیسمی (وضعیتی که می تواند باعث آسیب به قلب، اعصاب، پوست و مفاصل شود) و گلومرولونفریت poststreptococcal (نوعی التهاب کلیه) از عوارض نادر گلو‌ی استرپ شده درمان نشده است.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 798