دفاع در برابر سینوزیت:

یکی از ساده ترین، ارزان ترین و موثرترین روش های پیشگیری و درمان مشکلات سینوس، آبیاری بینی است. با استفاده از راه حل خانگی، شما می توانید علائم سینوزیت را کاهش دهید، وابستگی به اسپری های بینی و آنتی بیوتیک ها را کاهش دهید و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید. حداقل یک بار در روز، این مراحل را دنبال کنید: مخلوط کردن ½ قاشق چای خوری نمک غیر یددار و ½ قاشق چای خوری از سودا به 2 فنجان آب ولرم یا آب جوشیده شده (توصیه شده توسط آکادمی آمریکایی).
 سرنگ زدن با یک محلول شور:
(اگر ترجیح می دهید، می توانید از یک پیتر کوچک برای ایجاد جریان از طریق بینی خود استفاده کنید. در حمام یا آشپزخانه خود خم شوید، نوک سرنگ را فقط در داخل یک سوراخ قرار دهید و به آرامی فشار دهید. ممکن است آب از سوراخ ( در اثر یک نارسایی) خارج شود. حداقل از یک سرنگ کامل استفاده کنید. این روش را در سوراخ دیگر تکرار کنید. (اگر این راه حل نمک بینی شما را از بین ببرد، از نمک کمتری استفاده کنید). به طور کامل (با آب جوشیده یا آب خنک شده) شستشو دهید و سرنگ را بعد از هر استفاده خشک کنید.
درمان سینوزیت:
سینوزیت اغلب  مدت زمان طولانی طول می کشد. “سینوزیت حاد” یک ماه یا کمتر طول می کشد؛ “سینوزیت نیمه حاد”یک ماه تا سه ماه؛ و “سینوزیت مزمن” مدت طولانی تری نسبت به سایر (گاهی اوقات سالها) طول میکشد. اگر چندین حمله حاد در یک سال رخ دهد، آن را “عود کننده” مینامند. اکثرا درمان با روش های ساده ای مانند آبیاری بینی (به بالا مراجعه کنید) همراه است و در صورت لزوم با استراتژی های پیشرفته تری مانند تجویز داروهای درمانی یا جراحی مهار می شود. افراد مبتلا به سینوزیت حاد غالبا بدون درمان بهتر می شوند، اگر چه می توانید با چند روش پیشگیرانه و تکنولوژی کمتری علائم را کاهش دهید و احتمال نیاز به داروهای قوی تر را نیز کاهش دهید (مراجعه به “جلوگیری از سینوزیت”).  پیش بینی کردن سینوزیت مزمن و روند توسعه آن امری دشوار است ، اما آگاهی بیشتر در مورد دو اصل اساسی می تواند در تصمیم گیری و چگونگی درمان علائم خود هنگامی که به پزشک مراجعه میکنید، کمک کند. در اینجا اصول اولیه ذکر میشوند:
سینوزیت حاد:
سینوزیت حاد معمولا با سرما شروع می شود. ویروس ها و باکتریها باعث خنک شدن می شوند، بنابراین استفاده از آنتی بیوتیک ها بی فایده است. اما هنگامی که این سرما به سینوزیت تبدیل می شود، به این معنی است که قسمت های مسدود شده بینی دارای یک عفونت ثانویه ناشی از باکتری ها می باشند و در نهایت ممکن است به  آنتی بیوتیک ها نیاز داشته باشند. به ندرت، به ویژه در افرادی که دارای سیستم های ایمنی ضعیف هستند، عفونت قارچی علت سینوزیت است. اگر علائم شدیدتر و بیش از یک هفته طول بکشد، ممکن است لازم باشد تا به پزشک اصلی خود مراجعه کنید. بر اساس علائم شما و نگاهی به درون بینی خود با یک چراغ قوه کوچک، او می تواند به طور کلی بگوید که آیا سینوزیت در آن صورت گرفته است.
اگر شما سینوزیت دارید، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود، به خصوص اگر استراتژی های تخلیه پیشگیرانه کمک نمی کنند. آنتی بیوتیک ها معمولا 10 تا 14 روز تجویز می شوند، اما آزمایشات نشان می دهد که در بعضی موارد سه تا هفت روز کافی است. اولین انتخاب اغلب آموکسی سیلین یا آموکسی سیلین همراه با کلوولانات (تقویت کننده) است. بسیاری از پزشکان پی برده اند که یک دوره پنج روزه آزیترومایسین (زیترومکس) نیز به خوبی عمل می کند.
برای تسکین درد، یک فشار گرم بر روی صورت خود یا بخار ناشی از گرما میتواند موثر باشد مراجعه به کنترل کنترل “سینوزیت”. برای تسکین درد بیش از حد، میتوان از مسکن هایی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا استامینوفن نیز استفاده کرد که درد صورت و همچنین سردرد و تب را کاهش میدهد.
سینوزیت مزمن:
اگر علائمی مانند لرزش مشاهده شود، ممکن است سینوزیت مزمن داشته باشید، یک اختلال پیچیده تر که برای ارزیابی نیاز به یک متخصص گوش، بینی و گلو (ENT) (همچنین به عنوان یک outolargogologist) نامیده می شود) است. او یک سی تی اسکن بینی و سینوس ها را توصیه می کنند و حفره بینی را با یک لوله نازک (آندوسکوپ) بررسی می کند تا علل انسداد را بررسی کند. آزمایش خون و آلرژی و اجتماع باکتریایی نیز ممکن است مورد نیاز باشد.
آبیاری بینی و انعقاد می تواند در درمان سینوزیت مزمن با حفظ مخاط هنگام عبور از بینی موثر باشد. آگ گوگلفینین (موکینکس) یک عامل دیگر است. (هنگام استفاده برای اطمینان، یک لیوان آب کامل بخورید). استروئیدهای بینی مانند فلوتیکازون (فلوناز) یا بکوماتازون (Beconase) ممکن است برای کمک به التهاب اضافه شوند. ( باید به درستی برای جلوگیری از بیماریها، مورد استفاده قرار گیرد). از دستورالعمل ها برای استفاده بهتر و روش صحیح تر کمک بگیرید.
استروئیدهای خوراکی نیز به طور قابل توجهی موثر هستند، به ویژه در کاهش پولیپ های بزرگ، اما آنها در بلند مدت می توانند اثرات جدی تری مانند استخوان های ضعیف و حساسیت بیشتری نسبت به عفونت داشته باشند. عفونت باکتریایی می تواند در سینوزیت مزمن، پیچیده شود و ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک های مختلف و طول دوره درمان بیشتری داشته باشد. در بعضی موارد، به طور عمده زمانی که آنتی بیوتیک های خوراکی شکست خورده و جراحی امکان پذیر نیست، یا زمانی که عفونت فراتر از سینوس ها گسترش یافته ممکن است آنتی‌بیوتیک های داخلی مورد نیاز باشد. گاهی اوقات مشکل اصلی آناتومیک، مانند پولیپ بینی، یک تیغه انحرافی بینی، گذرگاه های پارانازال و یا بافت ضخیم با سال ها عفونت است. در این مورد، جراحی حداقل عامل مهار کننده می‌باشد که ممکن است به کاهش تعداد و شدت عفونت سینوس و گاهی اوقات بازگرداندن عملکرد طبیعی سینوسی کمک کند. جراحی درمان نیست: پولیپ ها، به عنوان مثال، ممکن است رشد کند. هر وضعیتی متفاوت بوده، بنابراین مهم است که با متخصص بحث مطرح شود.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 1124