عمل جراحی فلج تارهای صوتی:

اگر بیمار با صدا درمانی کاملا بهبود پیدا نکند، پزشک می تواند انجام عمل جراحی را توصیه کند.
تعدادی گزینه جراحی نیز وجود دارد:
تزریق بالک:
ماهیچه تار صوتی به احتمال زیاد به دلیل فلج شدن اعصاب ضعیف خواهد شد. پزشک متخصص بیماری های حنجره(گوش و حلق و بینی) ممکن است چربی، کلاژن و یا برخی مواد پر کننده را به تار صوتی تزریق کند. مقدار بالک اضافه شده، تار صوتی آسیب دیده را به وسط حنجره نزدیک تر می کند و این کار، حرکت عضلات تارهای صوتی مقابل را در زمان سرفه کردن، بلعیدن و یا صحبت کردن آسان تر می کند.
تغییر موقعیت تارهای صوتی:
این عمل جراحی، باعث تغییر موقعیت و یا تغییر شکل تارهای صوتی می شود تا تارهای صوتی عملکرد بهتری داشته باشند.
تراکئوتومی یا نای شکافی:
در صورتی که هر دو تار صوتی آسیب دیده باشند و بسیار به یکدیگر نزدیک شده باشند، نفس کشیدن به دلیل کاهش یافتن جریان هوا، سخت تر  خواهد شد. پزشک، با ایجاد برشی در جلوی گردن، یک سوراخ را در نای ایجاد می‌ کند. سپس یک لوله تنفسی وارد نای می‌شود تا بیمار بتواند با عبور هوا از تارهای صوتی فلج شده، نفس بکشد. به همین سادگی، بیمار از طریق سوراخی که در گردن ایجاد شده است، نفس می‌کشد چون مقدار فضای باز شده در حنجره برای نفس کشیدن، بسیار کوچک است.
علل فلج تارهای صوتی:
پزشکان همیشه دلیل فلج شدن تارهای صوتی را نمی‌دانند اما موارد زیر، دلایل شناخته شده‌ ای هستند:
آسیب رسیدن به قفسه سینه و یا گردن:
ضربه ممکن است باعث آسیب دیدن به اعصابی شود که در تارهای صوتی و یا حنجره قرار دارند.
سکته مغزی:
بخشی از مغز که وظیفه ارسال پیام هایی را به حنجره (جعبه صوتی) دارد، ممکن است بر اثر سکته مغزی آسیب ببیند.
تومورها:
تومورها ممکن است در اطراف و یا درون غضروف، اعصاب و یا عضلات جعبه صوتی ایجاد شود. تومورها ممکن است خوش خیم و یا بدخیم (سرطانی) باشند.
التهاب و یا زخم شدن اتصالات تارهای صوتی:
فضایی که بین این دو غضروف تار صوتی وجود دارد، ممکن است از عملکرد درست حنجره جلوگیری کند. با اینکه اعصاب تار صوتی معمولا عملکرد درستی دارند، اما التهاب می تواند علائم و نشانه های فلج شدن تارهای صوتی را ایجاد کند. برخی از عفونت ها همچنین ممکن است باعث بروز التهاب شوند. فلج شدن تارهای صوتی ممکن است ایدیوپاتیک باشد، یعنی اینکه هیچ دلیل قابل شناسایی برای آن وجود ندارد.
علائم فلج شدن تارهای صوتی:
تارهای صوتی از دو نوار عضلانی تشکیل شده است که در نای واقع شده اند. هنگامی که جمله ای را ادا می کنیم (تولید صدا از دهان)، این دو نوار از بافت ماهیچه ای، با یکدیگر تماس برقرار کرده و باعث ارتعاش می شوند. وقتی که صدایی تولید نمی کنیم، تارهای صوتی در وضعیت آزاد و راحتی قرار دارند و به هوا این امکان را می‌دهند که به طور آزاد در درون نای جریان پیدا کند و به ما اجازه می دهدکه نفس بکشیم.
دراغلب موارد فلج تارهای صوتی، فقط شامل فلج شدن یک تار صوتی می شود. با این حال، گاهی هم هر دو تار صوتی تحت ‌تاثیر قرار می‌گیرند و این احتمال وجود دارد که بیمار همانند مشکلات تنفسی، با بلعیدن نیز مشکل پیدا کند.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 1925