عوامل مخاطره آمیز سرطان زبان:

سه عامل مخاطره آمیز اصلی برای سرطان دهان وجود دارد: مصرف دخانیات، مصرف الکل و ویروس پاپیلوم انسانی (HPV). عوامل مخاطره آمیزی که تاثیر کمتری دارند شامل بالا رفتن سن و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب هستند. قرار گرفتن در معرض نور آفتاب تاثیر زیادی روی لب ها می گذارد.
بیشتر موارد سرطان دهان در ارتباط با مصرف زیاد سیگار، مصرف زیاد الکل یا مصرف همزمان هر دو مورد هستند. اگر فرد هم از دخانیات و هم از الکل استفاده کند بیشتر از زمانی که تنها از یک مورد استفاده می کند در معرض سرطان قرار می گیرد. کسانی که پیپ می کشند ۶ برابر بیش از افراد دیگر در معرض سرطان دهان قرار دارند.
سرطان زبان:
افرادی که دخانیات مصرف می کنند حدود ۵۰ بار بیشتر در معرض سرطان هایی نظیر سرطان گونه، لثه و لب قرار دارند. از آن جایی که مدت زیادی نگذشته که سیگارهای الکترونیکی در دسترس هستند، این که آیا سبب بروز سرطان دهان می شوند یا نه هنوز مشخص نیست. دخانیات از هر نوعی که باشند خطر بروز عفونت HPV را افزایش می دهند.
حدود ۷۰% از سرطان های دهان توسط عفونت HPV ایجاد می شوند. عفونت توسط HPV منتقله جنسی (خصوصا HPV-16) در ارتباط با سرطان های دهان قرار دارد. سرطان اروفارینژیال مربوط به HPV در ارتباط با افزایش وقوع سرطان گلو در بزرگسالانی است که سیگار نمی کشند. HPV تناسلی که رایج ترین عفونت منتقله جنسی در ایالات متحده آمریکا است می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود.
نوع یکسانی از HPV که ناحیه تناسلی را عفونی می کند می تواند دهان و گلو را هم عفونی کند. سرطان های اروفارینژیال مربوط به HPV معمولا گلو، انتهای زبان، نزدیک یا روی لوزه ها را تحت تاثیر قرار می دهند و تشخیص این سرطان اغلب دشوار است. این نوع سرطان معمولا در مراحل آخر تشخیص داده می شود. گمان می رود که تداخلی از عوامل بیرونی و درونی در رشد این سرطان دخالت داشته باشند.
سرطان دهان چگونه تشخیص داده می شود؟
معمولا فرد به پزشک یا دندانپزشک مراجعه می کند.
پزشک زبان و دهان را به دقت معاینه می کند و در صورت وجود شرایط زیر شما را به متخصص ارجاع می دهد:
در صورتی که پزشک شک کند که علائم تان توسط سرطان ایجاد شده اند.
در صورتی که پزشک مطمئن نباشد که چه مشکلی دارید.
پزشک متخصص درباره علائم تان و سطح سلامتی تان از شما سوال می پرسد. به علاوه ممکن است که زبان تان را معاینه می کند و وجود هر گونه برآمدگی در گردن را بررسی کند. این اختلال می تواند به علت ورم غدد لنفاوی اتفاق بیفتد اما می تواند به علت سایر اختلالات نیز رخ دهد.
ممکن است که پزشک انجام آزمایش های زیر را پیشنهاد دهد:
Nasendoscopy:
این آزمایش را می توان به صورت سرپایی در کلینیک انجام داد. پزشک یک ابزار ظریف و انعطاف پذیر را از طریق بینی به قسمت عقب زبان و قسمت های پایین گلو می فرستد. این لوله یک دوربین و نور در قسمت انتها دارد تا پزشک بتواند تصویر بهتر و واضح تری از قسمت عقب دهان و گلو داشته باشد. ممکن است کمی اذیت شوید اما این پروسه تنها چند دقیقه زمان می برد.
قبل از این آزمایش پزشک بینی و گلو را با اسپری بیحسی بیحس می کند. برخی افراد ترجیح می دهند که این پروسه را بدون اسپری بیحسی انجام دهند. اگر از این اسپری برای شما استفاده شده تا یک ساعت یا تا زمانی که بیحسی از بین برود، چیزی نخورید یا ننوشید. علت این موضوع این است که ممکن است غذا و نوشیدنی اشتباه پایین بروند و هنگام بلع به ریه راه پیدا کنند. به علاوه ممکن است که با مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های داغ سبب سوزش دهان یا گلو شوید.
بیوپسی:
بیوپسی هنگامی است که پزشک تکه کوچکی از بافت یا برخی از سلول هایی که غیر عادی به نظر می رسند را بررسی می کند. قبل از آزمایش، ممکن است که پزشک از تزریق بیحسی موضعی برای بیحس کردن قسمت مربوطه استفاده کند. اگر قسمت انتهای زبان آسیب دیده باشد، احتمال این که از بیهوشی عمومی برای شما استفاده شود زیاد است (در نتیجه در طول این پروسه خواب خواهید بود).
ممکن است که پزشک تان تصمیم بگیرد که همزمان به میزان نیاز از قسمت آسیب دیده را بردارد. پزشکان این کار را با ابزار مشخصی انجام می دهند. به این پروسه، جراحی رباتیک می گویند. نوع دیگر بیوپسی هنگامی است که پزشک با کمک سوزن های ظریف نمونه برداری می کند. پزشک یک سوزن ظریف را به قسمت مربوطه وارد می کند و برخی از سلول ها را وارد سرنگ می کند.
از این روش برای بررسی این که آیا سلول های سرطانی در غدد لنفاوی وجود دارند یا نه استفاده می شود. این روش نمونه برداری به صورت سرپایی و در کلینیک انجام می شود. پس از تهیه بیوپسی، پزشکی که در زمینه بررسی سلول ها تخصص دارد نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا وجود سلول های سرطانی را تشخیص دهد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 836