عوامل کاهش شنوایی:

کاهش شنوايي به انواع انتقالي يا حسي - عصبي طبقه‌ بندي مي‌شود. کاهش شنوايي انتقالي معمولا ناشي از مشکلاتي در گوش خارجي يا مياني است که با هدايت صوت و تبديل آن به ارتعاشات مکانيکي تداخل مي‌کنند. کاهش شنوايي انتقالي اغلب باعث تشديد کاهش شنوايي مرتبط با سن مي‌شود. شايع‌ ترين علت، تجمع سرومن است که مي‌تواند باعث تشديد کاهش شنوايي در 30% از افراد مسن گردد. در ادامه با بخش مقالات گوش و حلق و بینی کلینیک مروستی همراه ما باشید.
حدود پنج تا شش میلیون نفر در ایران (20 تا 25 ميليون نفر در ایالات متحده آمریکا) در جاتي از كاهش شنوائي دارند. اغلب كاهش شنوائي ها در بالغين اتفاق مي افتد. تنها يك ميليون از اين افراد زير 18 سال هستند.كاهش شنوائي مي تواند خفيف، متوسط، شديد يا كامل باشد. اين حالت مي تواند نشانه آسيب به گوش خارجي، مياني، داخلي يا عصب شنوایی باشد. گوش خارجي شامل گوش قابل مشاهده و كانال گوش است. گوش مياني يك حفره پر از هواست كه شامل سه استخوانچه مي باشد. گوش مياني توسط پرده گوش از كانال گوش جدا مي شود. بعضي از انواع كاهش شنوائي ناشي از ممانعت از انتقال امواج صوتي در طول گوش خارجي و مياني است. اين نوع كاهش شنوایی معمولاً با دارو يا جراحي مي تواند تصحيح شود.
بعضي ازعوامل که مانع انتقال امواج صوتي در گوش خارجي و مياني می شوند عبارتند از:
تجمع جرم يا جسم خارجي در گوش
پرده گوش سوراخ
استخوانچه هاي به هم چسبیده يا از هم جدا شده
عفونت
ضربه به سر
كیست يا تومور
بد شكلي ها
شايع ترين علت كاهش شنوایی در بالغين، آسيب ساختمان هاي گوش داخلی يا آسيب به عصب شنوایی است كه ايمپالس ها را از گوش داخلي به مغز مي رساند. اين حالت معمولاً برگشت پذير نيست اما به وسيله سمعك ها مي توان به بيمار كمك كرد. بعضي علل آن عبارتند از:
● ضربه
● سروصدا
● عفونت يا بيماري
● داروها
● کهولت سن
كاهش شنوایی مي تواند تدريجي يا ناگهاني باشد. روند طبيعي پيري نيز مي تواند منجر به كاهش شنوایی شود. از آنجا كه كاهش شنوایی اغلب تدريجي است، خيلي از بالغين از وجودش آگاه نيستند. آنها تنها ممكن است احساس كنند كه افراد واضح صحبت نمي كنند. مواجهه با سروصدا اغلب عامل كاهش شنوایی بخصوص در جمعيت مردان است. بيماري منيير سومين علت شايع اختلال شنوایی در بالغين است. علائم شامل كاهش شنوایی متناوب، زنگ گوش و مشكلات تعادلی است.

1  |  بیتوته  |  بازدید: 1403