فلج شدن تارهای صوتی:

فلج تارهای صوتی که با عنوان ضعف عضلانی تارهای صوتی نیز شناخته می شود، شامل ناتوانایی در حرکت یک یا هر دو تار صوتی (پرده های صوتی) است. این حالت می‌تواند تاثیر زیادی بر روی زندگی روزمره فرد بیمار داشته باشد، از جمله شغل، انتخاب شغل، فعل و انفعالات اجتماعی و فعالیت ‌های اوقات فراغت. در این مقاله، علل، تشخیص و درمان فلج تارهای صوتی را مورد بررسی قرار می دهیم.
در اینجا نکات کلیدی در مورد فلج تارهای صوتی ذکر شده است که عبارتند از:
فلج تارهای صوتی ناشی از آسیب عصبی
این بیماری می تواند باعث بروز برخی از مشکلات از جمله ناتوانایی در صحبت کردن می شود.
سرفه و عطسه ممکن است بی نتیجه باشد و باعث می شود که مایعات و عفونت های احتمالی وجود داشته باشد.
صدا درمانی می تواند در برخی از شرایط خاص کمک کننده باشد.
گاهی اوقات، هیچ دلیل اصولی برای این شرایط وجود ندارد.
فلج تارهای صوتی زمانی رخ می دهد که اعصابی که به سمت تارهای صوتی می روند، آسیب می بینند و پالس‌ های عصبی در حنجره (جعبه صوتی) قطع می‌شود و منجر به فلج شدن عضلات تارهای صوتی می‌شود. فلج تارهای صوتی همچنین می‌تواند ناشی از آسیب مغزی باشد. بیمارانی که به فلج تارهای صوتی مبتلا هستند، معمولا دچار گرفتگی صدا، خستگی صدا، کاهش خفیف تا شدید در حجم و ظرفیت گفتار، درد گلو در هنگام صحبت کردن و بلعیدن چیزهایی به یک روش نادرست و خفگی می شوند.
تارهای صوتی این اجازه را به ما می دهند که کلمات گفتاری و صوت تولید کنیم (صحبت کردن و غیره). تارهای صوتی از مسیرهای هوایی نیز محافظت کرده و از ورود غذا، نوشیدنی و بزاق به داخل نای (لوله هوایی) جلوگیری می کند. در موارد شدید، خفگی می تواند منجر به مرگ شود. اثر بخشی سرفه، بلع و عطسه در از بین بردن مواد زائد در ناحیه حنجره و همچنین تحرک تارهای صوتی در افرادی که به فلج تارهای صوتی مبتلا هستند، کاهش پیدا می کند.
فلج تارهای صوتی:
که همین امر باعث تجمع این مواد زائد در این ناحیه می شود و به زیستگاهی برای باکتری ها و ویروس ها تبدیل می شود که می تواند به عفونت های بعدی و ناراحتی گلو منجر شود.
علائم فلج شدن تارهای صوتی چیست؟
نشانه ‌ها و علائم فلج تارهای صوتی می تواند از فردی به فرد دیگر فرق داشته باشد و به میزان ضعف و موقعیت فلج تارهای صوتی بستگی دارد. بعضی تغییرات در کیفیت صدا ممکن است بروز کند، از جمله ضعیف شدن، صدای نفس آلود، خستگی صوتی و ناراحتی ناشی از فشار صوتی و یا کاهش توانایی در کنترل کردن زیر و بم بودن صدا و یا بلندی صدا. وجود مشکل در بلع، به ویژه سرفه کردن در زمان نوشیدن و یا خوردن نیز ممکن است رخ دهد. وارد شدن آسیب به هر دو تار صوتی،اگر چه که به ندرت اتفاق می افتد، مشکل بیشتری را در تنفس ایجاد می کند زیرا مسیر هوا به سمت نای مسدود می شود.
چه اعصابی گرفتار فلج تارهای صوتی هستند؟
در نتیجه انقباض هماهنگ ماهیچه های مختلف، پرده های صوتی به حرکت در می آیند که توسط مغز و از طریق یک سری از اعصاب کنترل می‌شوند. عصب حنجره ای فوقانی (SLN) سیگنال هایی را به ماهیچه کریکوتیروئید ارسال می کند. از آنجایی که این ماهیچه، فشار را برای نت های بالا در هنگام آواز خواندن تنظیم می کند، فلج شدن عصب حنجره ای فوقانی (SLN ) و فلج شدن و از کارافتادگی منجر به بروز ناهنجاری در صدا و ناتوانایی در آواز خواندن با تغییری ملایم به هر نت بالاتر می شود.
گاهی اوقات بیماران مبتلا به فلج شدن عصب حنجره ای فوقانی (SLN)، ممکن است با صدایی طبیعی صحبت کنند اما صدای آوازی غیر عادی داشته باشند. عصب حنجره برگشت پذیر (RLN) سیگنال هایی را به عضلات مختلف جعبه صوتی(حنجره) ارسال می کند که مسئول باز کردن پرده های صوتی هستند(تنفس و سرفه کردن)، بستن پرده های صوتی در برابر ارتعاش در هنگام استفاده از صدا و بستن آن ها در هنگام عمل بلع. عصب RLN وارد قفسه سینه می شود و با یک انحنا به سمت گردن برمیگردد تا به حنجره برسد.
از آنجایی که این عصب، یک عصب نسبتا بلند است و یک انحراف به سمت جعبه صوتی دارد، در معرض خطر و آسیب بیشتری ناشی از عفونت ها و تومورهای مغزی، گردن، قفسه سینه و یا جعبه صوتی قرار دارد. همچنین می تواند به دلیل جراحی در ناحیه سر، گردن و یا قفسه سینه آسیب ببیند که به طور مستقیم به عصب آسیب وارد می کند، کشیده و یا فشرده می شود. در نتیجه،در اکثر موارد، عصب RLN در فلج شدن پرده های صوتی دخالت دارد.