قطره های گوش:

می توانید قطره های گوش را از داروخانه های محلی تهیه کرده و مطابق آنچه بر روی بسته بندی نوشته شده از آنها استفاده کنید.
شستشوی گوش به فرآیندی گفته می شود که در آن مسیر گوش بیرونی با آب استریل یا محلول نمک استریل پُر می شود. این روش معمولا برای بیمارانی استفاده می شود که از احساس وجود شی خارجی یا گرفتگی گوش بر اثر چرک یا واکس گوش می نالند.
هدف از شستشوی گوش چیست؟
هدف از شستشوی گوش از بین بردن واکس گوشی ست که احتمالا مسیر گوش را مسدود کرده یا از سر راه برداشتن شیئی که در مسیر کانال گوش قرار گرفته باشد. روش شستشوی گوش عمدتا برای افرادی استفاده می شود که واکس گوش آنها به حدی زیاد است که برای شنوایی شان مشکل ساز شده و کانال گوش بیرونی را آزار می دهد. هنگامیکه شیء خارجی در گوش رفته باشد، شستشوی گوش اولین راهی ست که برای درآوردن شی استفاده می شود، چراکه این روش نسبت به استفاده از ابزارهای خاص برای در آوردن شی از گوش خش حالت هجومی کمتری دارد. اگر به عنوان مثال حشره زنده در گوش فرد رفته باشد، از روغن برای کشتن حشره استفاده می شود و سپس کانال گوش با استفاده از این روش شستشو داده می شود تا حشره بیرون آورده شود.
برخی از اشیاء نیز ممکن است با استفاده از روش شستشوی بیرون آورده شوند، اما برای درآوردن اکثر این اشیاء خارجی باید از ترکیب روش شستشوی گوش و استفاده از سایر ابزارها بهره برد.
هشدارها در مورد شستشوی گوش:
قبل از بکارگیری شستشوی گوش، کانال گوش باید با استفاده از اتوسکوپ بررسی شود. در صورتیکه پرده گوش آسیب دیده باشد، انجام شستشوی گوش می تواند تاثیر عکس داشته باشد؛ چراکه این کار می تواند باعث انتقال باکتری به گوش داخلی شود.
شستشوی گوش همچنین در بیمارانی که تب یا عفونت گوش داشته باشند نیز ممکن است تاثیر منفی داشته باشد، زیرا این علائم می توانند نشانگر عفونت در گوش داخلی باشند. اگر شیء وارد شده به گوش از دسته ی سبزیجات باشد، مثلا لوبیا یا نخود فرنگی، شستشوی گوش تاثیری متضاد خواهد داشت زیرا باعث بزرگتر شدن و حجیم تر شدن آن شده و درآوردن را سخت تر می کند.
توضیحاتی درباره شستشوی گوش:
شستشوی و شستشوی گوش را می توان با سرنگ 50-60 سی سی (برای کودکان 20-30 سی سی) انجام داد. برخی از پرستاران ترجیح می دهند برای امکان هدایت بیشتر و بهتر آب، از یک میل جراحی (بدون سوزن) استفاده کنند. با این روش، مایع ابتدا به داخل سرنگ کشیده شده و سپس وارد کانال گوش خواهد شد. در روشی دیگر، از همین روش بهره برده می شود با این تفاوت که در آن میله ای با رابط یکبار مصرف استفاده می شود که بر روی ناحیه گوش بیرونی قرار خواهد گرفت.
در واقع در این روش، مایع مورد نظر به کمک نیروی جاذبه وارد گوش شده و شستشو را انجام خواهد داد. نکته حائز اهمیت آنست که در این روش باید کیسه ی مورد استفاده به میزان 15 سانت بالاتر از سر بیمار قرار داشته باشد تا مایع مورد نظر با فشار مناسب و کافی به گوش برسد. هنگامیکه موقعیت بدنی بیمار به درستی شکل گرفت، نرمیِ گوشی که عفونی شده باید عقب و بالا نگه داشته شود؛ که این نرمی برای کودکان باید عقب و پایین نگه داشته شود. نوک میل جراحی یا سرنگ باید دقیقا در ورودی گوش فرد قرار گیرد. بافت و پوست خود گوش نباید لمس شود. مسیر و کانال گوش نباید مسدود شود؛ در غیر اینصورت این مایع و محلول تهیه شده نمی تواند از مسیری که وارد گوش شده، از آن خارج گردد. اگر برای شستشو از لوازم دندانپزشکی استفاده می شود، باید تمام تنظیمات روی حالت حداقلی قرار گیرند. وارد کردن فشار بیش از حد می تواند باعث شیء وارد شده به کانال گوش یا واکس های جمع شده در گوش حتی داخل تر نیز بروند. بازگشت مایع تهیه شده برای شستشوی گوش باید قبل از پر کردن مجدد سرنگ یا بعد از 100 سی سی شسشتو (برای کودکان 30 سی سی) مورد بررسی قرار گیرد.
پرستار باید بررسی کند که آیا شیء وارد شده به گوش یا واکس جمع شده در آن، از گوش خارج شده یا خیر. هنگامی که عامل مسدود شدن مسیر گوش از بین رفت،باید برای بزرگسالان 500 سی سی و برای کودکان 100 سی سی استفاده شود و یا در غیر اینصورت باید مطابق دستور پزشک مربوطه عمل شود. در صورتیکه بیمار دچار حالاتی مثل سرگیجه یا درد شود، روند درمان باید پایان بپذیرد.