پرشنوایی:

پر شنوایی از به وجود آمدن یک مشکل در مرکز پردازش و درک صدا در مغز نشئت می گیرد و ممکن است منجر به درد و ناراحتی نیز بشود. افرادی که دچار پر شنوایی هستند تحمل شنیدن صدایی که برای دیگران بلند نیست را ندارند، به عنوان مثال صدای باز بودن شیر آب، صدای ماشین وقتی سوار آن هستند، راه رفتن بر روی برگ ها، ماشین ظرف شویی، فن یخچال، ورق زدن کتاب. اگرچه همه ی صداها ممکن است بلند دریافت شود اما صداهایی که فرکانس بالاتری دارند برای این افراد رنج آورتر است. کیفیت زندگی برای افرادی که پر شنوایی دارند می تواند تا حد زیادی مخاطره آمیز باشد. برای افرادی که عدم تحمل شدیدی نسبت به صدا دارند بسیار سخت و یا حتی غیر ممکن است که بتوانند در محیطی که پر از سر و صدای روزانه است کار کنند.پر شنوایی می تواند منجر به انزوای اجتماعی، فونوفوبیا (ترس از صداهای طبیعی) و افسردگی شود.
دلایل و شیوع پر شنوایی:
بسیاری از افراد حساسیت به صدا را تجربه کرده اند .اما پر شنوایی واقعی بسیار نادر است در واقع از هر ۵۰ هزار نفر یک نفر به این بیماری مبتلا می شود. این اختلال می تواند برای همه گروه های سنی در یک گوش یا هر دو گوش اتفاق بیفتد.پر شنوایی معمولا یک بیماری مادرزادی به حساب نمی آید اما ممکن است یک حساسیت کوچک به صدا را توسعه دهد. شرایط فیزیکی که پیش زمینه ی این علائم هستند نمی تواند با قطعیت معرفی شود زیرا با ساختارهای بسیار کوچک گوش داخلی ارتباط دارد. یک علت مشکوک به پر شنوایی شامل از دست دادن عملکرد نظارتی سیستمی است که ضربه ها را در طول مسیرهای عصبی شنوایی هدایت می کند.در پر شنوایی مکانیزمی که عملکرد تشدید را تنظیم می کند، به اشتباه صداهای ورودی و نویزها را به جای کوچک کردن بزرگ می کند. به عنوان مثال صدای رد شدن ماشین همانند صدای موتور جت تفسیر می شود !!!
تعابیر امکان پذیر دیگر برای پر شنوایی شامل اختلال در عملکرد شیمیایی مغز یا ضربه ای به سر است که به زنجیره ای از استخوان های کوچک در گوش داخلی که صدا را تقویت کرده و به انتقال ارتعاشات به مایع گوش داخلی کمک می کند آسیب می رساند. تغییر در انتقال سیگنال های الکتریکی در امتداد مسیرهای عصبی پیچیده نیز در مواردی که به سر ضربه وارد می شود بسیار امکان پذیر است. در پر شنوایی اصلی ما احتمال می دهیم که مشکل اصلی از آسیب به سلول های عصبی در سیستم تعادلی نشئت بگیرد. این سلول ها ممکن است از آسیب های ناشی از ضربه، اختلالات متابولیکی به دلیل خوردن مواد شیمیایی (داروها یا مواد بیهوشی)، یا تغییرات گردش خون به دلیل بیماری های قلبی یا انسداد عروق رنج ببرند.علاوه بر این بیماری خود ایمنی (دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می کند)، می تواند آغازگر مشکلات مختلفی باشد که می تواند به ارگان تعادلی آسیب وارد کند. آسیبی که به علت حوادث موتور سواری به سر وارد می شود می تواند واکنش خود ایمنی را در گوش داخلی راه بیندازد و باعث نابودی سلول های عصبی تا هفته ها و ماه ها بعد از اولین آسیب بشود.
در یک کلینیک، موارد متعددی مورد بررسی قرار گرفت که در آن تحریکات شنوایی ساده و نرم و کمتر از ۳۰ دسی بل از دست دادن آگاهی و گیرایی را نشان داد.همه ی این بیماران از آسیب های سر و گردن که ناشی از تصادف با موتور سیکلت بوده رنج می بردند آسیب های سر و گردن بر روی ساقه ی مغز و مناطق بالاتر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند. هیچ کدام از این بیماران از دست دادن شنوایی قابل توجه یا مشکلات تعادلی قبلی نداشته اند. فردی که به طور مکرر تعادل و هوشیاری اش را از دست می دهد باید از گوش بند و محافظ گوش برای جلوگیری از آسیب های ناشی از سقوط استفاده کند.
دلایل شایع پر شنوایی عبارتند از:
آسیب به سر
آسیب به گوش از سموم یا داروها
بیماری لایم
عفونت های ویروسی شامل گوش داخلی یا عصب صورت (فلج صورت)
سندرم مفصل فکی گیجگاهی
انواع حالت های عصبی وجود دارد که می تواند مرتبط با پر شنوایی باشد.
اختلال استرس بعد از سانحه
سندرم خستگی مزمن
بیماری تای - ساکس (یک اختلال ارثی نادر است که سلول های عصبی را در مغز و نخاع از بین می برد)
برخی از انواع صرع
وابستگی به والیوم
افسردگی
میگرن