گوش میانی:

گوش از 3 بخش عمده ی خارجی، میانی و داخلی تشکیل شده است. امواج صوتی از گوش خارجی عبور کرده و با برخورد به پرده ی گوش، آن را به لرزش در می آورند. پرده ی گوش و 3 استخوان کوچک موجود در گوش میانی، ارتعاشات صوتی را تقویت کرده و به گوش داخلی می رسانند. در گوش داخلی، امواج از داخل مایع موجود در حلزونیه عبور می کنند. در داخل حلزونیه، تعداد زیادی سلول های مویی وجود دارد که از یک انتها به عصب شنوایی متصل هستند و مسئولیت اصلی شان تبدیل ارتعاشات صوتی به پیام های عصبی و ارسال آن ها به مغز می باشد. در نهایت مغز این پیام ها را به صدا تبدیل می کند.
از علل کم شنوایی می توان موارد زیر را نام برد:
آسیب دیدن گوش داخلی: افزایش سن و قرار گرفتن در معرض صدا های بلند می تواند منجر به از بین رفتن سلول های مویی یا سلول های عصبی ارسال کننده ی پیام، در حلزونیه شود. هنگامی که این سلول ها آسیب ببیند، پیام های الکتریکی به خوبی به مغز منتقل نمی شوند و شنوایی کاهش می یابد.
تجمع تدریجی جرم گوش: جرم گوش می تواند مجرای شنوایی را مسدود کند و منجر به اختلال در هدایت امواج شنوایی شود. حذف جرم گوش اضافی تجمع یافته، شنوایی را به حالت اولیه بر می گرداند.
عفونت گوش، رشد غیر طبیعی استخوان و تومور گوش: هر کدام از این موارد در گوش خارجی می توانند منجر به از دست رفتن شنوایی شوند.
پارگی پرده ی گوش: صدا های ناگهانی و بلند، تغییرات فشار ناگهانی، ضربه زدن به پرده ی گوش با جسم خارجی و عفونت از عواملی هستند که می توانند پرده ی گوش را از بین ببرند و شنوایی را تحت تاثیر قرار دهند.
عواملی که می توانند منجر به کاهش شنوایی و آسیب رسیدن به سلول های عصبی موجود در گوش داخلی شوند، عبارت اند از:
افزایش سن: تخریب تدریجی ساختار گوش داخلی به مرور زمان اتفاق می افتد.
صدای بلند: قرار گرفتن در معرض صداهای بلند می تواند به سلول های گوش درونی آسیب برساند. این آسیب می تواند به مرور زمان یا به طور ناگهانی در اثر یه صدای شدید مانند صدای شلیک گلوله اتفاق بیفتد.
وراثت: ساختار ژنی افراد می تواند احتمال ابتلا به کم شنوایی را کم یا زیاد کند.
صدا های محیطی: کار کردن در محیط هایی مانند مزارع، کارخانه جات و محل های ساخت و ساز که سر و صدای زیادی دارند، می تواند احتمال آسیب دیدن گوش داخلی را افزایش دهد. همچنین صداهای انفجاری که ناشی از موتور های جت یا کار با تسلیحات نظامی است، نیز می تواند منجر به کم شنوایی دائم شود. از فعالیت های دیگر که می توانند برای گوش مخرب باشند، می توان به موتور سواری و گوش دادن به موسیقی با صدای بلند اشاره کرد.
برخی از دارو ها: دارو هایی مانند آنتی بیوتیک جنتامایسین، سیلدنافیل ( ویاگرا) و برخی از دارو های مورد استفاده در شیمی درمانی می توانند به گوش داخلی آسیب برسانند. مصرف بیش از حد آسپرین، مسکن ها، دارو های ضد مالاریا و لوپ دیورتیک ها نیز می تواند منجر به بروز علائم کم شنوایی موقت در برخی از افراد شود.
برخی از بیماری ها: بیماری هایی مانند مننژیت که منجر به تب شدید می شوند، می توانند به حلزونیه آسیب بزنند.
درمان کم شنوایی:
درمان های متفاوتی برای حل مشکلات شنوایی وجود دارد که بر اساس نوع و شدت آسیب وارده به گوش، مناسب ترین روش توسط متخصص انتخاب می شود. برخی از این درمان ها عبارت اند از:    حذف توده های ناشی از جرم گوش: این توده ها یکی از علل قابل درمان کم شنوایی می باشند و به راحتی توسط ساکشن یا لوپ برداشته می شوند.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 778