عوارض احتمالی ایمپلنت گونه:

آگاهی از خطرات و عوارض احتمالی کاشت گونه یا ایمپلنت لازم و ضروری است برای اینکه تصمیم درست توسط بیمار اتخاذ شود. بناراین، انتخاب جراح حاذق و باتجربه می تواند عوارض احتمالی را کاهش دهد.
برخی از عوارض احتمالی ایمپلنت گونه شامل موارد زیر است:
جمع شدن پلک ها که باعث خشکی و سوزش می شود
تغییر یا کاهش حساسیت گونه ها بطور موقتی یا برای همیشه
عفونت در قسمت شکاف ها که در این مواقع برداشت پروتز لازم می شود
واکنش معکوس به بیهوشی
ورم/ سوزش
زخم شدن
بهبودی ناچیز در شکاف ها
آسیب به ساختارهای عمیق تر صورت مانند اعصاب، رگ های خونی یا عضلات
در صورت عدم رضایت از نتایج، نیاز به ترمیم و تجدید جراحی خواهد بود
نتایج ایمپلنت گونه:
در کل، جراحی کاشت گونه یک شیوه سرعتی است که فوایدی را برای بیمار به همراه دارد، روند بهبودی و حصول نتیجه در زمان کوتاه از امتیازات این نوع جراحی می باشد. شما می توانید انتظار بهبودی کامل و پدیدار شدن نتایج نهایی را پس از 3 الی 6 ماه داشته باشید. نتایج کاشت گونه دایمی است، بنابراین اگر تغییری مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه کنید.
طبق آمار ارائه شده توسط جامعه جراحان پلاستیک آمریکا، 96% بیماران از جراحی گونه و چانه رضایت کامل دارند. بیماران از ارتقا سطح زیبایی ظاهری و تعادل اجزای چهره، افزایش اعتماد به نفس که از نتایج جراحی می باشد لذت می برند.
آخرین پیشرفت ها در برجسته کردن و ایمپلنت گونه 2017:
پیرو شناخت اهمیت جوانسازی میانه صورت( گونه) توسط پزشکان، اکنون شاهد پیشرفت های چشمگیری در زمینه جراحی و تقویت گونه هستیم. در اواخر سال 2016، جراحان پلاستیک مطالعاتی را بر روی تکنولوژی پیشرفته انجام دادند: یک رویکرد سه مرحله ای در تقویت گونه ها، تزریق سلول های چربی به فرم میکروگرافت (پیوند چربی اتولوگ) که به شکل بومرنگ است.
در این تکنیک از سطح صورت به منظور اطمینان از توزیع مناسب چربی در نقاط کلیدی گونه تصویربرداری سه بعدی انجام می گیرد. پیوند چربی اتولوگ دشوار و بسیار تکنیکی است، این روش جدید تناسب حجم کانتورها را تضمین می کند.
دیگر پیشرفت در تقویت گونه ها، ساخت مواد جدید در کاشت گونه است. در سال 2017 مقاله ای منتشر شد که در آن نتیجه آزمایش پروتز هایی از جنس سیلیکون پوشیده شده از پلی تترافلوئوراتیلن بسط یافته، گزارش شده بود. این پروتزهای پیوندی از سطح بافت ساخته شده اند و به طور همزمان بطور یکپارچه عامل رشد بافت های اطراف گونه می شوند.