مراقبت از زخم های ایمپلنت سینه:

یکی از مهم‌ ترین نگرانی ‌ها برای زنانی که تحت این جراحی قرار می گیرند، جای زخمی است که باقی می ماند. التیام و بهبود زخم ها در هر فرد متفاوت است، چون ترمیم زخم به تعدادی از عوامل مانند سن، رنگ پوست و محل و اندازه برش بستگی دارد.
سن: پوست جوان ‌تر به خاطر افزایش تولید کلاژن، بهبود بهتری پیدا می‌ کند. اما با افزایش سن، تولید کلاژن کم می ‌شود و پوست نازک ‌تر شده و خاصیت ارتجاعی کمتری پیدا می کند. راهکارهایی نیز وجود دارند که شما می ‌توانید برای افزایش تولید کلاژن از آن ها استفاده کنید.
رنگ پوست: برخی از تن رنگ های پوستی به احتمال زیاد جای زخم را بیشتر از بقیه نشان می دهند.
اندازه و عمق برش: هر چه شکاف بزرگ ‌تر باشد، زمان بیشتری برای التیام مورد نیاز است. و هر چه التیام زخم بیشتر طول بکشد، خطر عفونت و ماندگاری جای زخم، بیشتر می ‌شود.
۷ نکته برای به حداقل رساندن جای زخم ها و بهبود سلامتی:
سیگار کشیدن را متوقف کنید: نیکوتین و دیگر مواد شیمیایی موجود در سیگار و دیگر اشکال تنباکو، سیستم ایمنی را سرکوب می‌ کند، رگ‌ های خونی را منقبض می کند و جریان اکسیژن و مولکول‌ های مهم بهبود دهنده زخم را کم می کند.
نوشیدن الکل را متوقف کنید: الکل خون را رقیق می ‌کند و لخته شدن خون مورد نیاز برای ترمیم و التیام یک برش را به تاخیر می اندازد. یکی دیگر از اثرات جانبی الکل این است که تولید کلاژن لازم برای ترمیم برش ایجاد شده را کاهش می ‌دهد و واکنش ایمنی بدن به باکتری ها را کاهش می ‌دهد که این امر می‌ تواند منجر به عفونت شود.
رژیم غذایی خود را بهبود دهید: پروتئین ‌ها، اسید‌های چرب، ویتامین ‌ها و مواد معدنی با سرعت بخشیدن به ترمیم بافت ها، نقش مهمی در بهبود زخم را ایفا می ‌کنند. برای حفاظت از نتایج جراحی تان، مطمئن شوید که رژیم غذایی پس از جراحی تان شامل غذاهایی مانند برگ های سبز، سالمون وحشی و آجیل‌ ها است. همچنین از شما خواسته می‌ شود تا مصرف سدیم را کاهش دهید تا از تورمی که می تواند بر زخم های شما فشار وارد کند، جلوگیری کنید.
هیدراته بمانید: ۲ / ۳ از بدن انسان را آب تشکیل می ‌دهد و عدم نوشیدن مقدار کافی از آن می ‌تواند بدن را از تعادل خارج کند، جریان اکسیژن، مواد معدنی و مواد غذایی را به زخم انتقال ندهد و پوست را ضعیف ‌تر و مستعد عفونت باکتریایی کند. پس از جراحی، روزانه ۳ لیتر آب بنوشید.
خواب کافی داشته باشید: خواب، به بدن کمک می‌ کند تا سلول ‌های سفید خون را تولید کرده و هورمون‌ های رشد بافت را تحریک کند.
دور ماندن از خورشید: به طور کلی اشعه یو وی برای پوست بد است و برای بافت زخم نیز بدتر است. قرارگیری بافت تازه شکل ‌گرفته در معرض نور خورشید اشعه ماورا بنفش، می ‌تواند به تیره و ضخیم شدن جای زخم های تازه منجر شود. مدت توصیه‌ شده برای دوری از خورشید از ۶ ماه تا یک سال است. اگر ممکن نیست که از اشعه‌ های ماورای ‌بنفش دوری کنید، از کرم ضد آفتاب باSPF ۳۰، لباس و یا نوار سیلیکونی برای پوشاندن جای زخم استفاده کنید.
حداقل کردن فعالیت: اعمال تنش بر روی زخم‌ ها می ‌تواند روند التیام را به تاخیر بیاندازد. به همین دلیل، مهم است که طبق دستور پزشک به مدت ۲۴ ساعت پس از جراحی یک نفر را در کنار خود داشته باشید تا مطمئن شوید که برای رسیدن به چیزی یا کش دادن بازوهایتان به زخم خود فشار وارد نمی کنید. به مدت دو یا چهار هفته پس از جراحی، از بلند کردن بازوهای خود در بالای سر خود اجتناب کرده و اشیا سنگین را بلند نکنید.
گزینه ‌های درمان موثر زخم افزایش سایز سینه:
به محض اینکه لباس های جراحی از بدنتان خارج شد و شکاف‌ ها بسته شدند، می‌ توانید از یک یا چند تکنیک برای کاهش دیده شدن زخم‌ ها استفاده کنید.
صفحات سیلیکونی: این نوار ۱۰۰ % سیلیکونی، برش را پوشش می‌ دهد و بدن را مرطوب نگه می ‌دارد و محیط بهینه‌ ای برای بهبودی، ایجاد می ‌کند. مزیت دیگر این چسب پزشکی این است که ورقه ‌ها به تثبیت برش و کم کردن فشار بر روی پوست کمک می‌ کنند که این امر می‌ تواند مانع گسترش زخم و جلوگیری از تشکیل مجدد آن شود. صفحات سیلیکونی حداقل به مدت ۱۲ ساعت از روز استفاده می ‌شوند و برای بازیابی کامل پس از جراحی به مدت ۲ تا ۱۲ ماه توصیه می ‌شوند.
ژل سیلیکونی: ژل تهیه‌ شده از سیلیکون را می توان برای ارتقا بهبود زخم ها به وسیله هیدراته و دور از عفونت نگه داشتن جای زخم ها استفاده کرد. این ژل چند بار در روز روی زخم کشیده می‌ شود و باعث می ‌شود که یک بانداژ شفاف روی زخم ایجاد شود.
لیزر و نور درمانی: لیزر درمانی اگرچه برای کاهش چین و چروک صورت به کار می ‌رود، اما می ‌تواند برای کاهش ظاهر زخم ‌ها، نیز بکار رود. با این حال، رنگ پوست تیره ‌تر ممکن است به انواع خاصی از لیزرها پاسخ ندهد. در این موارد به جای آن ، LED نور قرمز می‌ تواند استفاده شود.
میکرونیدلینگ: این روش ضد پیری به طور معمول برای جوانسازی صورت استفاده می ‌شود، اما می ‌تواند برای محو کردن آثار زخم نیز مورد استفاده قرار گیرد. سوزن ‌های کوچک، هزاران بریدگی عمودی کوچک را بر روی صورت ایجاد می ‌کنند تا تولید کلاژن را تحریک کنند. از آنجا که این میکرو کانال‌ های کوچک پر از کلاژن می ‌شوند، پوست تازه شکل ‌گرفته، می‌ تواند ظاهر زخم ‌ها را کم رنگ کند.
تزریق کورتیزون: در برخی موارد جراحان ممکن است استروئید را به صورت مستقیم به بریدگی تزریق کنند تا به کاهش قرمزی، سوختن و یا خارش زخم کمک کنند.
خطرات و عوارض ناشی از جراحی افزایش سایز سینه:
جرای افزایش سایز سینه، مانند هر جراحی ای، با خطراتی همراه است که می ‌تواند جزئی و یا مهم تر باشد. مهم ‌ترین خطرات لزوما در طول عمل جراحی رخ نمی‌ دهد، اما ممکن است ماه‌ ها یا حتی سال ‌ها بعد از ترک تخت جراحی رخ دهد.
جابجایی: ممکن است ایمپلنت ها از محل خود جا به جا شوند و به پایین بروند، نامنظم شوند، از هم گسیخته شوند و یا تغییر شکل دهند. برای تغییر مکان ایمپلنت به جراحی بازبینی نیاز است.
از هم گسستگی: طبق اعلام FDA، ۱۰ درصد از ایمپلنت ها در ۵ سال اول از هم گسسته می شوند. برخی از علل گسیختگی شامل پر کردن بیش از حد ایمپلنت های سالین و وارد شدن ضربه شدید به سینه است. با این حال، پوسته سیلیکونی این ایمپلنت در طول زمان در بدن کاهش خواهد یافت و ممکن است سوراخ ‌هایی در آن ایجاد شود، که از طریق آن، مایع شور و یا ژل سیلیکونی می ‌تواند از آن خارج شود.
انقباض کپسولی: انقباض کپسولی یکی از خطرات جدی مرتبط با افزایش سایز سینه است. بافت زخمی که به طور طبیعی در اطراف یک ایمپلنت ایجاد می ‌شود تا آن را در جای خود نگه دارد، ممکن است سفت و ضخیم شود. وقتی این اتفاق رخ می ‌دهد، بافت غلیظ ممکن است باعث شود که سینه‌ ها احساس غیرعادی ای را منتقل کرده و ظاهر خود را تغییر دهند و باعث درد یا ناراحتی شوند. شدت انقباض کپسولی در چهار کلاس رتبه ‌بندی شده‌ است و درجات سه و چهار ممکن است نیاز به جراحی بازنگری داشته باشند. پیش ‌بینی اینکه آیا این اتفاق می ‌افتد یا چه زمانی رخ می دهد، ممکن نیست، اما برخی مطالعات نشان می ‌دهند که عفونت باکتریایی ممکن است به انقباض کمک کند. برای اجتناب از این امر، پزشکان یک دور از آنتی ‌بیوتیک ‌های خوراکی را تجویز می ‌کنند تا خطر عفونت را بعد از جراحی کاهش دهند. استفاده یک دوره از آنتی ‌بیوتیک ‌ها، ضروری است. برخی از پزشکان بازدارنده لئوکوتریئن را تجویز می ‌کنند، که برای جلوگیری یا کاهش شدت انقباض کپسولی مفید است و در برخی موارد حتی آن را معکوس می ‌کند.
عفونت: ایجاد عفونت نادر، اما جدی است که در صورت بروز می ‌تواند افزایش سایز سینه شما را مختل کند. باکتری ‌ها می ‌توانند باعث التهاب شوند که این امر احتمال انقباض کپسولی را افزایش می دهد و یا حتی امکان دارد که نیاز باشد تا ایمپلنت ها برداشته شوند تا روند بهبود کامل شود. به همین دلیل، جراحان پلاستیک نوعی آنتی ‌بیوتیک را تجویز می ‌کنند تا از خطر عفونت در هنگام التیام جلوگیری کنند. شما باید بهداشت فردی را رعایت کرده و از دستورالعمل محدوده فعالیتی مجاز خود پیروی کنید. بیماران باید به شدت از مجراهای تخلیه مراقبت کنند (در صورت وجود) و برای جلوگیری از عفونت به طور مرتب دست های خود را بشویند. هم چنین از محیط ‌هایی با سطوح بالایی از باکتری، مثل باشگاه‌ های ورزشی و یا وان آب‌گرم دوری کنند.