آنفولانزای مرغی (پرنده):

آنفولانزای مرغی (پرنده) بیماری ای است که توسط ویروس آنفلوانزا- A نیز ایجاد می شود. بیشتر بیماری های انسانی ناشی از آنفولانزای مرغی ناشی از انواع LPAI (آنفولانزای مرغی پاتوژن پایین) H7N9 و HPAI (آنفولانزای مرغی پاتوژن بالا) H5N1 که شباهت های ژنتیکی با ویروس های آلوده کننده پرندگان دارند، است. افراد آلوده به آنفلوانزای مرغی، غالباً در تماس نزدیک با پرندگان بیمار و مدفوع آن ها، یا در تماس مستقیم با شخص دیگری که قبلاً به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده بوده است، بوده اند.
آنفولانزای مرغی می تواند باعث تب، مشکلاتی در تنفس، اسهال، سردرد، درد بدن، گیجی، گلودرد و آبریزش بینی شود. آنفولانزای مرغی می تواند برای زندگی فرد تهدید کننده باشد. حدود 40٪ از مبتلایان به H7N9 و 50٪ از افراد آلوده به نوع H5N1 جان خود را از دست می دهند.
درمان آنفولانزای مرغی:
معمولاً داروهای کشنده ویروس تجویز می شوند و می توانند به شما در مقابله با آنفولانزای مرغی کمک کنند. عفونت تنفسی شدید معمولاً نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه با درمان های حمایتی مانند پشتیبانی از تنفس مکانیکی و تجویز اکسیژن دارد.
واکسیناسیون و پیشگیری از آنفولانزای مرغی

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به آنفلوانزای مرغی، امتناع از عوامل پخش کننده آن مانند مزارع مرغ آلوده و مرغداری ها است. در صورت شیوع آنفلوانزای مرغی، واکسن H5N1 از طرف دولت ایالات متحده موجود است. این واکسن معمولاً به عنوان واکسن آنفولانزای فصلی پیشنهاد نمی شود.
اینترو ویروس عفونت تنفسی:
اینترو ویروس های غیر از فلج اطفال، به گروهی از ویروس های بسیار شایع گفته می شود که سالانه 10 تا 15 میلیون عفونت تنفسی ایجاد می کنند. بسیاری از اینترو ویروس های غیر فلج اطفال مانند enterovirus 71 وجود دارند که باعث شیوع بیماری های بزرگ دست، پا و دهان در سراسر جهان شده اند، اما به طور معمول بیشتر افراد آلوده به اینترو ویروس چیزی بیش از سرماخوردگی را تجربه نمی کنند.
هر فردی می تواند اینترو ویروس را که از طریق تماس فرد به فرد نیز منتقل می شود دریافت کند. کسانی که احتمال بیشتری برای بروز علائم اینترو ویروس را از خود نشان می دهند، نوزادان، کودکان و نوجوانان هستند. اینترو ویروس ممکن است در ابتدا شبیه به سرماخوردگی همراه با تب، آبریزش بینی، عطسه، خارش پوستی، تاول های دهان و درد بدن و ماهیچه ها باشد.
در میان انواع گوناگون اینترو ویروس، حدود نیمی از آن ها به عنوان عوامل موثر در تحریکات پوستی شناخته شده اند. افرادی که تحت تأثیر علائم انترو ویروس قرار دارند ممکن است در تنفس نیز مشکل داشته باشند و دچار خس خس سینه شوند.
درمان اینترو ویروس:
بسیاری از بیماران آلوده می توانند توسط پزشک و مراقبت های اولیه فردی معالجه شوند. در صورت بروز عوارض، متخصصان بیماری های عفونی، متخصصان مراقبت های ویژه، متخصصان قلب و عروق و یا متخصصان ریه ممکن است به درمان آن ها کمک کنند. در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی برای اینترو ویروس های غیر فلج اطفال در دسترس نیست.