ارزیابی از محیط اطراف سالمند:

- ارزیابی شرایطی که می تواند سطح خطر و سقوط بیمار را افزایش دهد، مانند سابقه سقوط، تغییرات در وضعیت ذهنی، نقص های حسی، تعادل، داروها و علائم مربوط به بیماری ها. پس منطقی است ارزیابی مناسبی از محیط اطراف سالمند داشته باشیم. کمک می کند تا احتیاط های مورد نیاز را برای سلامت این عزیزان داشته باشیم.
- محیط ناآشنا و قرار دادن نامناسب مبلمان و تجهیزات می تواند خطر را برای بیماران و سالمندان افزایش دهد، همچنین توجه داشته باشید سالمندان به علت بالا رفتن سن از حافظه کوتاه مدت ضعیف رنج می برند، نسبت به جابجایی لوازم شان حساس می شوند و گاهی باعث حواس پرتی بیشتر آنها می شود، به همین دلیل توصیه می شود اشیا، منزل و اسباب منزل شان را فقط در صورت ضرورت و حادثه ساز بودن تغییر دهید.
- حتما در شب یک چراغ روشن یا چراغ خواب و آباژور روشن بگذارید تا درصورتی که نیاز به رفت و آمد داشته باشند زمین نخورند و راه های اصلی را تا جایی که ممکن است روشن نگهدارید.
- اگر به هر دلیلی شب را در کنار سالمند عزیزتان نیستید تلفن را در دسترسش بگذارید و حتما زنگ تلفن خود را باز بگذارید.
- از تقاضای کمک آنها ابراز ناراحتی نکنید آنها از رفتار و چهره و پاسخگویی تان متوجه می شوند، به بیمار یا سالمندتان اجازه دهید برای کمک خواستن از شما بی دغدغه درخواست کنند.
- حتما برای سالمند یا بیمار خود مشخصاتی جهت یادآوری بگذارید مثلا زمان خوردن دارو یا غذا را به آنها یادآور شود همچنین یک دست بند شناسایی که شماره تماس ضروری، آدرس و یا نوع بیماری (آلزایمر، قند و ...) در آن ذکر شده باشد.
- اطمینان حاصل کنید که تخت بیمار یا سالمند در پایین ترین موقعیت قرار دارد. موقعیت این بستر به طرز چشمگیری خطر سقوط را کاهش می دهد.
- بیمار را در تمام مراحل با بیماری خود آشنا و متقاعد کنید تا در صورت نبود شما بتواند از خودش مراقبت کند. (البته این موضوع بستگی به روحیه و نوع بیماری فرد دارد.)

1  |  آفتاب آنلاین  |  بازدید: 960