بستری شدن کودک:

در طی روند بیماری مزمن، گاهی لازم است کودک چندین بار در بیمارستان بستری شود که این مسأله می تواند هم برای کودک و هم برای والدین تنش زا باشد. والدین به عنوان مهمترین افراد در سیستم حمایتی کودک می توانند تنش و اضطراب را به کودک منتقل نمایند. زمانی که والدین بتوانند احساس کفایت و توانمندی نمایند به خوبی قادر خواهند بود که کودک بیمار خود را مورد حمایت قرار دهند. بستری شدن کودک در بیمارستان به علت بر هم زدن نحوه زندگی و عملکردهای عادی خانواده، استرس فراوانی را برای والدین ایجاد می کند.
والدین اغلب به دلیل عدم آگاهی از علت و نحوه انجام روش های درمانی و مراقبتی، پی آمدهای اقتصادی ناشی از بیماری فرزند، رنج تحمیل شده بر فرزند در طول بیماری، جدایی از کودک، عدم آگاهی از آینده بیماری و احتمال مسری بودن آن، دچار احساس خشم و گناه می شوند. این دسته از والدین با رفتارهای نامناسب، بی قراری، تحریک پذیری و گوشه گیری، اضطراب خود را نشان می دهند.
جهت مقابله با تنش ناشی از بستری شدن، والدین و کودکان نیاز به پرستارانی دارند که منبع قدرت و دانش باشند. پرستاران با برخورداری از امکان زیاد برقراری ارتباط با کودک و خانواده وی، می توانند با تکیه بر علم وآگاهی و تجارب خویش، نقش ارزنده ای در کاهش اضطراب و ناراحتی والدین ایفا نمایند.

1  |  نشریه پرستاری ایران  |  بازدید: 1963