جراحی پروتز بزرگ کردن چانه:

عمل جراحی پروتز فک و چانه محدودیت‌ های خاص خودش را دارد که برخی از آنها عبارتند از:
پروتز تنها می‌تواند یک افزایش حجم به چانه بدهد، بدون اینکه ارتفاع عمودی یا عرضی چانه را تغییر دهد.
پروتز معمولاً برای تقویت حجم چانه‌ های کوچک‌ تر استفاده می‌ شود.
پروتز در معرض خطر آلوده شدن قرار دارد و اگر این اتفاق بیفتد باید پروتز را از جایش برداشت. سپس یا باید پروتز جدیدی که عفونت ندارد را جایگذاری کرد یا یک عمل ژینوپلاستی انجام داد.
گاهی اوقات پروتز می‌ تواند باعث تحریک استخوان فک و در نتیجه باعث وارد شدن آسیب به ریشه‌ های دندان‌ ها شود.
گاهی اوقات ممکن است پروتز پس از جایگذاری به اطراف حرکت کند، مگر اینکه با پیچ در جای خود ثابت شده باشد.
گاهی اوقات لبه‌های پروتز ملموس و واضح است.
ژینوپلاستی روشی است که اغلب تهاجمی‌ تر از روش پروتز مصنوعی است؛ به این معنی که در روش ژینوپلاستی، برای تغییر شکل چانه استخوان آن برش داده می‌ شود. با این حال با گذشت زمان استخوان التیام می‌ یابد و در موقعیت جدید خود قرار می‌ گیرد و چانه جدید، یک بخش طبیعی از چارچوب اسکلتی صورت می‌ شود.
در طول فرایند بهبودی قطعات استخوان با پیچ و صفحات تیتانیومی که اغلب در آنجا باقی می‌ مانند، به یکدیگر متصل می‌ شوند. در صورت آلوده شدن پیچ و صفحات باید آنها را برداشت؛ این کار بسیار ساده است و روی ظاهر چانه تأثیری نمی‌ گذارد.
یکی دیگر از مزایای ژینوپلاستی نسبت به پروتز چانه این است که استخوان چانه جلو برده می‌ شود. عضلاتی که کف دهان و قسمت بالایی گردن را محافظت می‌ کنند نیز به جلو برده می‌ شوند زیرا این‌ ها به قسمت پشتی چانه متصل هستند؛ بنابراین در این عمل همزمان شکل و فرم خط گردن نیز بهبود می‌ یابد.
قابلیت تغییر در عمل ژینوپلاستی نسبت به پروتز بسیار بیشتر است. با حرکت دادن چانه به سمت جلو یا عقب، شما می‌ توانید ارتفاع عمودی یا عرضی چانه را تغییر دهید؛ برای کوچک کردن می‌ توان قسمت کوچکی از استخوان را حذف کرد و برای بزرگ کردن می‌ توان از عمل پیوند استخوان استفاده کرد. عمل پیوند استخوان را می‌ توان ترجیحاً با استخوان خود بیمار و یا با یک استخوان جایگزین انجام داد.