شایع‌ترین صدمات گوش:

تقریبا همه ما در طول عمرمان حداقل یک بار دچار بیماری در گوش می‌شویم. آسیب‌های رسیده به گوش ممکن است بر اثر ورود میکروب به گوش، دستکاری‌ها و حتی ضربات محکم به آن باشد. هر یک از این عوامل با نشانه‌های خاص خود همراهند.
دکتر حسام جهان دیده، متخصص گوش و حلق و بینی به سئوالات زیر پاسخ می دهند.
شایع‌ترین بیماری‌ها و صدمات وارده به گوش کدامند؟
عفونت‌های حاد و مزمن گوش، تجمع مایع، تجمع موم، اختلالات ظاهری گوش مادرزادی یا شکستگی‌های گوش یا کم‌ شنوایی‌های ناگهانی، بیماری‌های شایعی است که بیماران را به کلینیک‌های گوش و حلق و بینی می‌کشاند. در بیشتر موارد پای یک عامل خارجی در میان است. افرادی که بیش از حد گوش خود را دستکاری می‌کنند، مثلا بعد از استحمام از گوش‌ پاک‌ کن استفاده می‌کنند، شناگر هستند یا مجبورند یک جسم خارجی مانند سمعک را همیشه در گوش داشته باشند یا جوان‌هایی که مدام هدفون داخل گوش‌شان است، مستعد عفونت حاد در گوش خارجی هستند.
چرا در بعضی از بیماران، عفونت به بخش‌های داخلی‌تر گوش نفوذ می‌کند؟
بعد از گوش خارجی، گوش میانی قرار دارد. بیماری‌های گوش میانی بیشتر مربوط به کودکان است که بعد از گذراندن یک دوره سرماخوردگی بروز می‌کند.
اغلب کودکان درد گوش دارند که با تب و کم‌ شنوایی، احساس کشش در گوش، بی‌قراری، ‌بی‌حالی، بی‌اشتهایی، استفراغ و اسهال توام می‌شود. اگر این علائم در کودک دیده شود، حتما باید او را به کلینیک ارجاع داد. عفونت گوش بخصوص در کودکان باید جدی گرفته شود و با تجویز آنتی‌بیوتیک برطرف شود. عفونت در برخی کودکان عود کننده است که نیاز به اقدامات دیگری دارد، نظیر مصرف طولانی‌ مدت آنتی‌بیوتیک یا حتی جراحی. گاهی هم در کودکان، تجمع مایع در گوش میانی دیده می‌شود که این اختلال بعد از سرماخوردگی شایع است. تجمع مایع در گوش اختلال در شنوایی ایجاد می‌کند که طولانی‌شدن آن به اشکال‌هایی در زبان ‎‌آموزی کودک منجر خواهد شد. این کودکان باید عمل جراحی شوند. در مواقعی که تجمع مایع با درگیری یکطرفه و طول‌ کشیده در بزرگسالان اتفاق بیفتد، نیاز به بررسی‌های تکمیلی مانند تصویربرداری و آندوسکوپی از بینی است تا علت مشخص شود. از مهم‌ ترین علت‌های زنگ گوش می‌‎توان به تغییرات ناشی از افزایش سن، مواجهه با سر و صدای بلند، مصرف برخی داروها، بیماری‌های گوش داخلی و حتی وجود موم در گوش اشاره کرد.
چرا برخی بیماران که دچار عفونت گوش هستند، از سرگیجه شکایت ‌می‌کنند؟
عفونت‌های طول‌ کشیده یا بیماری عفونت مزمن گوش میانی ممکن است با کم‌ شنوایی و سرگیجه همراه باشد. عفونت‌های مزمن گوش اغلب در اثر پارگی پرده صماخ دیده می‌شود. اگر پارگی شدید باشد و بیمار نیز نکاتی که پزشک درباره آنها هشدار می‌دهد رعایت نکند، ممکن است ترشحات چرکی ایجاد شود و باکتری‌هایی خاص در پشت پرده جمع شوند که بوی بسیار بدی هم ایجاد می‌کنند. وقتی پارگی پرده صماخ این‌ طور علامت‌ دار می‌شود، عمل جراحی برای ترمیم و بهبود عفونت ضرورت می‌یابد.
علائم خلط گلو:
جمع شدن خلط در گلو شما را اذیت می کند و بایستی به طور مداوم گلوی خودتان را پاک کنید. به دلیل آنکه وجود خلط، گلو را تحریک می کند و حاوی مواد التهابی است، باعث سرفه می شود که اغلب شب ها بدتر می شود. در حقیقت، خلط پشت بینی، شایع ترین علت سرفه طولانی مدت است. ریختن خلط پشت بینی به گلو باعث خشن شدن صدا و درد گلو می شود. اگر این خلط و ترشحات، شیپور استاش را ببندد (شیپور استاش لوله ای است که گلو را به گوش میانی وصل می کند) باعث عفونت دردناک گوش می شود.