عوارض تنفسی جراحی بینی:

عوارض تنفسی جراحی بینی ممکن است از مشکلات مختلفی ناشی شوند که عبارتند از:
1- چسبندگی‌های داخل بینی:
ایجاد زخم در هر بافتی از بدن، موجب بروز واکنش‌ هایی برای ترمیم زخم می‌ شود. در بینی هم، واکنش‌ های ناشی از برش‌ ها و زخم‌ های جراحی ممکن است باعث چسبندگی بافت‌ های پوشاننده بینی به هم شده و راه تنفسی را ببندد.
اقدامات زیر توسط جراح بینی، احتمال این عارضه را به حداقل می‌رساند:
حداقل دستکاری‌ های داخل بینی در حین جراحی و ایجاد حداقل برش در داخل بینی؛ گذاشتن ورقه‌ های سیلیکونی به طور موقت (چند روز تا چند هفته) بین تیغه بینی و بافت‌ های کناری بینی و اصلاح هم‌ زمان انحراف تیغه بینی.
2- باقی ماندن انحراف تیغه بینی:
یکی از معضلات جراحی‌ پلاستیک بینی، وجود هم‌ زمان انحراف تیغه بینی است. گاهی این انحراف‌ ها از دید جراح مخفی مانده و علایم خود را پس از عمل بروز می‌ دهند. با معاینه ی دقیق تیغه داخل بینی قبل از جراحی و اصلاح آن در حین عمل می توان از بروز این عارضه پیشگیری کرد. گاهی برای یافتن انحراف‌ های مخفی تیغه بینی لازم است جراح پیش از عمل، به کمک آندوسکوپ به معاینه ی کامل داخل بینی بپردازد.
3- بزرگی شاخک های بینی:
در بعضی از بیمارانی که دارای انحراف تیغه بینی هستند، در سمت مخالف انحراف، شاخک تحتانی و یا میانی دارای رشد بیش از حد است. بزرگی بیش از حد شاخک‌ های بینی موجب تنگ شدن راه هوایی بینی می‌ شود.
4- آلرژی بینی:
آلرژی به دلیل جراحی بینی ایجاد نمی‌ شود، ولی حداقل 20 درصد از مردم، به نوعی به آلرژی‌ های بینی مبتلا هستند. بنابراین حداقل 20 درصد از بیمارانی که تحت جراحی زیبایی بینی قرار می‌ گیرند، آلرژی نیز دارند. در جراحی بینی، با کمک درمان‌ های دارویی و کنترل آلرژی پیش و پس از عمل می‌ توان عوارض تنفسی را به حداقل رساند.
5- تنگی سوراخ‌های بینی:
کوچک شدن پره‌ ها و یا سوراخ‌های بینی موجب کاهش قطر مجرای ورود هوا به داخل بینی می‌ شود. اگر طبق قوانین فیزیکی این اصل را در نظر بگیریم که کاهش قطر مجرای عبور هوا به میزان نصف، موجب افزایش مقاومت در مقابل عبور هوا نه به میزان دو، چهار یا هشت برابر بلکه به میزان شانزده برابر می‌ شود، آن گاه عواقب کوچک شدن سوراخ‌ های بینی کاملا قابل درک می‌ شود. در‌ بسیاری از جراحی‌ های بینی با خودداری از برداشتن پره‌های بینی و برش‌ های کناری می‌ توان از این عارضه پیشگیری کرد. حایز اهمیت است که بیماران نباید به هیچ وجه به جراح خود برای کوچک کردن پره‌ ها و یا سوراخ‌ های بینی اصرار کنند.
6- تنگی دریچه داخلی بینی:
تنگی دریچه داخلی بینی از وخیم‌ ترین عوارض جراحی‌ های بینی است. دریچه داخلی بینی در فاصله کوتاهی پس از سوراخ بینی قرار دارد. تنگی این دریچه معمولا در اثر برداشتن بیش از حد بافت‌ ها و غضروف‌ های بینی ایجاد می‌ شود. متعاقبا، ضعیف شدن حمایت اسکلتی بینی موجب فروافتادگی غضروف‌های بینی و بروز اختلال شدید در تنفس می‌ شود.
برداشتن بیش از حد بافت‌ها و غضروف‌ های بینی در جراحی، باعث ایجاد چاله‌ های عمیق در دو طرف نوک بینی می‌ شود. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره‌ های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم (فرو بردن هوا به داخل بینی) می‌ شود.
دکتر محسن نراقی - متخصص گوش و حلق و بینی