باورهای غلط در جراحی پروتز سینه:

باور غلط 1. در بیمارانی که بافت سینه آنها کم است، برش اینفراماماری (چین زیر سینه) انتخاب خوبی نیست، زیرا چین زیر سینه ای با عمق کم ، نمی تواند محل اسکار را مخفی کند.
باور غلط 2. جراح باید برش زیر سینه ای را، کمی بالاتر از محل چین زیر سینه ای که بعد از عمل برای بیمار ایجاد می شود، بدهد.
در پاسخ به 2 باور غلط فوق، باید گفت برش اینفراماماری، در جراحی پروتز سینه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. این برش، دید مستقیم و کنترل بهتر را برای جراح فراهم می کند که با سایر برش ها امکان پذیر نیست، در نتیجه جراح را قادر می سازد کنترل بیشتری روی تعداد زیادی از متغیرهای جراحی( که در نتیجه عمل تاثیرگذارند) داشته باشند.
مهم ترین این متغیرها عبارتنداز:
الف- میزان آسیب بافتی و خونریزی حین عمل
ب- میزان دقت در ایجاد پاکه (محل قرار گرفتن پروتز)
ج- میزان راحتی که جراح می تواند بدون آسیب به پروتز، آن رادر محل قرار دهد.
در رابطه با 3 متغیر فوق، هیچ یک از سایر برش ها، ارجحیتی بر برش اینفراماماری ندارند.
یکی از مهمترین تعیین کننده های کیفیت اسکار ، میزان کشش روی آن است که باعث پهن شدن اسکار می شود پروتز سینه حداکثر کشش را روی پوست پل تحتانی سینه وارد می کند. نکته ای که جراح باید به آن توجه کند، این است که محل چین زیر سینه ای بعد از عمل را به طور دقیق مشخص کرده و برش را دقیقا روی این چین بدهد، ولی اگر جراح به طور روتین برش را در چین زیر سینه ای قبل از عمل بدهد ومحل چین زیر سینه ای بعد از عمل را مدنظر قرار ندهد، معمولا اسکار حاصله بالاتر از چین و روی پوست پل تحتانی سینه قرار می گیرد، یعنی جایی که بیشترین کشش بر آن وارد شده و باعث پهن شدن اسکار می شود.
باور غلط 3. یک برش کوچک تر، همیشه بر برش بزرگ تر ارجح است.
درجواب باید گفت که این تصور صحیح نیست، زیرا برش های کوچک تر باعث محدود شدن دید و کاهش دقت و به مخاطره افتادن نتایج عمل شده و آسیب پوست لبه برش را بیشتر کرده و کیفیت اسکار را بدتر می کند، در نتیجه اندازه برش باید متناسب باشد که به طور معمول در مورد پروتزهای آب نمکی 3 سانتی متر و پروتزهای ژلی 4تا5 سانتی متر است.
باور غلط 4. همیشه برش های خارج سینه در مقایسه با برش هایی که روی سینه داده می شوند، کمتر مورد توجه بیمار و اطرافیان قرار می گیرند. آنچه که توجه بیمار و اطرافیان را بیشتر جلب می کند، اسکار محل عمل است و نه محل قرار گرفتن برش. اگر طول برش کافی باشد و آسیب به لبه های پوست وارد نشود و تکنیک بستن زخم دقیق باشد ، کیفیت اسکار در تمامی برش ها و در طیف وسیعی از بیماران با تیپ های مختلف پوستی ، یکسان است.
نکته: برش اینفراماماری انتخاب ایده آلی برای بیمارانی که تاریخچه اسکار هیپرتروفیک دارند، نیست.