پروتز چانه و خطرات آن:

چانه، نقش بسیار مهمی در زیبایی و تقارن صورت دارد. چانه و بینی، خصوصا از طریق سازگاری‌ شان با فرم صورت، تعیین کننده تعادل در صورت هستند. جراحان زیبایی سال‌ ها است که به این موضوع پی برده‌ اند و به همین خاطر انجام همزمان عمل زیبایی چانه و بینی (راینوپلاستی و ژنیوپلاستی) بسیار رواج دارد. شکل چانه و زاویه دار کردن صورت می‌ تواند تعیین کننده‌ ی کاراکتر و شخصیتی باشد که از ظاهر فرد برداشت می‌ شود. در برخی موارد کوچک کردن چانه برای تناسب با بقیه اجزای صورت و یا داشتن چانه بلند با داشتن شخصیتی قوی در ارتباط است.
روش بزرگ کردن چانه:
افرادی که مایلند جراحی چانه را انجام دهند، لازم است از سلامت جسمانی برخوردارباشند و انتظارات واقع بینانه ای نسبت به نتیجه جراحی داشته باشند. مردان یا زنانی که چانه کوچکی دارند و تمایل به انجام عمل جراحی چانه دارند ، خصوصا افرادی که از نیم‌ رخ چانه‌ ی آن‌ ها عقب رفته است، کاندید‌ های مناسبی برای جراحی زیبایی چانه و یا تزریق ژل به چانه هستند. روش تزریق بوتاکس چانه نیز یکی دیگر از روش های موجود برای برجسته کردن چانه است که نسبت به جراحی، کم تهاجمی تر می باشد بنابراین اثرهای جانبی بوتاکس چانه نیز کمتر می باشد.
نحوه انجام جراحی:
جراحی زیبایی فک و چانه یا پروتز چانه، یک جراحی محبوب است، چرا که یک جراحی ساده است و عوارض کمی دارد. ، در بسیاری از موارد(البته در صورت تشخیص صحیح کاندید مناسب این جراحی) انجام جراحی پیوند استخوان مصنوعی یا ایمپلنت ( پروتز فک ) از جراحی استخوان فک مناسب‌ تراست. جراحی الوپلاستیک و جراحی زیبایی استخوان چانه هر دو، در اکثر موارد رضایت بالای بیماران را به همراه دارند.
اقدامات قبل از جراحی:
مانند تمامی روش‌ های جراحی پلاستیک صورت، انجام تجزیه و تحلیل‌ های پیش از جراحی (آنالیز) برای بررسی روش بزرگ کردن چانه ضرورت دارد. در این تجزیه و تحلیل‌ها لازم است کل صورت به عنوان یک عنصر کلی، با توجه ویژه به چانه و لب و بینی، بررسی شود. صورت بیمار باید از تمامی زوایا مورد بررسی قرار بگیرد و انجام این کار نیز با عکسبرداری دقیق با زاویه استاندارد از صورت امکان پذیر است. در این بررسی‌ ها به فرم چانه و طول آن و ارتباط چانه با بینی توجه می‌ شود. بافت‌ های نرم و بافت استخوانی چانه ارزیابی می‌ شود. سایز کلی چانه و سایز پد چربی داخل چانه اندازه‌ گیری می‌ شود. همچنین عرض چانه و میزان برآمدگی آن، موقعیت خط بین برآمدگی چانه و لب و عمق این خط نیز مورد توجه قرار می‌ گیرد. نبود چربی در ناحیه زیر چانه نیز بررسی می‌ شود. این حالت خصوصا در بیمارانی که قبلا عمل رایتیدکتومی (نوع لیفتینگ صورت) انجام داده‌اند، وجود دارد. موقعیت لب‌ها نیز باید ارزیابی شود. در حالت عادی لب پایینی باید عقب‌ تر از لب بالایی باشد و لب پایین نیز باید نسبت به برآمدگی چانه در تقارن و هماهنگی کامل باشد.
بعد از آن که با ارزیابی‌ های انجام شده، مشخص شد که شخص، کاندیدای مناسبی برای جراحی پروتز چانه یا بزرگ کردن چانه است، سایز و فرم مناسب پروتز چانه برای او انتخاب می‌ شود. به طور کلی باید از بزرگ کردن بیش از حد چانه در خانم‌ ها پرهیز کرد. بهترین راه برای فرم دادن به چانه خانم‌ ها این است که از پروتز‌های کوچک استفاده شود تا در آینده لازم نباشد به خاطر بزرگ بودن بیش از حد پروتز، عمل زیبایی پروتز چانه و خارج کردن پروتز از چانه انجام شود. اما این مشکل به ندرت در آقایان پیش می‌ آید. انتخاب پروتز چانه معمولا با صلاحدید جراح است.
چگونگی انجام جراحی:
برای انجام جراحی زیبای چانه، باید پروتز چانه در پایین‌ ترین قسمت از فک قرار بگیرد و سپس در جای خود ثابت شود. یکی از روش‌ های جراحی، روش برش داخل دهانی است که در آن یک برش عرضی در داخل دهان و در قسمت بالایی شیار بین لب و فک ایجاد می‌ شود. برای ایجاد فضای مناسب برای کاشت پروتز، لایه‌ ی عضلانی داخل چانه شکافته می‌ شود. از شیار میانی ماهیچه می‌ توان برای ثابت نگه داشتن پروتز در جای خود استفاده کرد. برای این کار یک برش لایه‌ ای ایجاد می‌ شود و پس از قرار دادن پروتز در محل خود، لایه‌ ی برش داده شده به ماهیچه‌ یاوربیکولاریس بخیه زده می‌ شود.
در بین جراحان مختلف بین روش‌ های ایجاد برش سوپراپریوستیل و ساب‌پریوستیل بحث و اختلاف نظر است. در روش سوپراپریوستیل، پروتز روی لایه‌ ی پریوست استخوان، که یک لایه نرم روی استخوان است، قرار داده می‌ شود ودر روش ساب پریوستیل، پروتز زیر این لایه قرار داده می‌ شود. اکثر جراحان با مطالعاتی موافقند که نشان می‌ دهد قرار دادن ایمپلنت در فضای سوپراپریوستیل موجب کاهش جذب استخوانی ایمپلنت می‌ شود. در روش ساب‌پریوستیل، شکاف جراحی در ناحیه‌ی بین سمفیز فک پایین ایجاد می‌ شود و به وسیله‌ ی فریر جراحی (یکی از وسایل جراحی) این شکاف تا منتال فورامن ادامه پیدا می‌ کند. در این روش برای ثابت کردن پروتز یک حفره ایجاد می‌ شود. سپس لایه‌ ی پریوست بسته می‌ شوند و سپس لایه‌ های ماهیچه‌ ای و غشای مخاطی نیز هر یک جداگانه بخیه زده می‌ شوند.