کشیدی یا پارگی لاله گوش:

بهترین راه برای جلوگیری از جراحی ترمیمی، مراقبت از گوش در برابرکشیدگی و پارگی می باشد. شما نمی توانید از علایم پیری جلوگیری کنید اما با رعایت نکات ساده ای می توانید سلامت لاله گوشتان را تضمین کنید.
لوبوپلاستی گوش:
اگر گوشواره سنگین و بلند استفاده می کنید، از نوع پلاستیکی آن استفاده کنید. گوشواره های پلاستیکی از فلزی ها سبک تر هستند و لاله گوش شما را بیش از حد نمی کشند. گوشواره های سنگین را برای مواقع خاص کنار بگذارید. تایمی که این گوشواره ها به گوشتان هستند را محدود کنید. شب هنگام خواب گوشواره ها را از گوشتان خارج کنید. ممکن است هنگامی که خواب هستید، گوشتان به چیزی گیر کند و کشیده شود‌. هنگام تمرین گوشواره سنگین نیاندازید؛ زیرا این بین ممکن است گوشتان به مانعی گیر کند و لاله گوش دچار آسیب شود.
هر روز دوبار نارون کوهی به گوشتان بزنید. این ماده باعث انقباض و تراکم پوست گوشتان می شود. به لاله گوشتان روغن زیتون یا نارگیل بزنید تا رطوبت بیشتر و در نتیجه انعطاف بیشتری داشته باشد. قرص آسپیرین گازدار را له کنید و مقداری آب برای خمیر شدن به آن اضافه کنید. برای تراکم لاله گوش از آن استفاده کنید. از گوشواره های چسبی استفاده کنید. این گوشواره ها از پشت گوش روی نرمه گوش قرار می گیرند و به علت چسبی بودن آن نرمه گوش را سفت می کنند و گوش راحت تر سنگیتی گوشواره را تحمل می کند.
از تغییر شکل گوشتان پرهیز کنید. شاید با این کار به نوعی روی مد باشید اما خطرات جبران ناپذیری را بعد از آن باید تحمل کنید.
برای افرادی که شرایط برای جراحی ندارند یا به هر دلیلی راضی به انجام آن نیستند، درمان دیگری می تواند کمک کننده باشد. پرکننده های حاوی هیالورونیک اسید مثل رستیلان می تواند حجم زیادی به گوش وارد کند و خلاء های داخل گوش را پر کند. اگرچه این پرکننده ها تنها در مواردی استفاده می شوند که آسیب دیدگی خفیفی داشته باشد. برای لاله های گوش پاره شده یا کشیده شده، جراحی تنها راه ممکن است.