اوتیسم و اختلال پردازش شنیداری:

اختلال درخودماندگی (اوتیسم ) تقریبا همیشه قبل از سن سه سالگی بروز می کند و با اختلال کلامی و غیر کلامی ارتباط، تعامل اجتماعی و یا رفتار های دیگر مشخص می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب دچار مشکل شدید در روابط سالم با دیگران هستند. در بسیاری از موارد این کودکان قادر به تفسیر نشانه های غیر کلامی ارتباطات مانند حالات چهره نیستند. در واقع اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی _کلامی غیر طبیعی مشخص می شود .
علائم اوتیسم:
علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کند و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد. در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری  نیز دیده می شود. در این افراد حرکات تکراری ( دست زدن ، پریدن ) پاسخ های غیر معمول به افراد ، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه ( بینایی ، شنوایی ، لامسه ، بویایی و چشایی )  نیز  مشکلاتی را نشان دهند، از جمله  اختلال در  پردازش شنوایی مرکزی. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم ، اختلال در ارتباط است.
۵۰ % از کودکان اوتیستیک قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با سایرین استفاده نمایند. عدم به کار بردن ضمیر “من”  از ویژگی های کلامی این کودکان است. از مسائل دیگر تکلمی، تکرار کلمات و جملات اطرافیان است. اوتیسم کلاسیک ، سندرم آسپرگر ، سندرم رت و اختلال نافذ رشد از زیر مجموعه های اوتیسم می باشند.
اختلال پردازش شنوایی در اوتیسم:
افراد  مبتلا به اوتیسم در پردازش اطلاعات شنیداری با مشکلات عدیده ای مواجه هستند. مشکل پردازش شنوایی زمانی پیش می آید که فرد مبتلا اصوات گفتاری را می شنود، اما نمی  تواند معنای آن ها را درک کند. برای مثال، اگر فرد کلمه “سیب” را می شنود، نمی تواند معنای آن را بفهمد. به این وضعیت بد شنوایی نیز گفته می شود. برخی اوقات عدم درک مفاهیم به معنای ناسازگاری این افراد تلقی می شود. این درحالی است که افراد مبتلا به طیف اوتیسم گاهی اوقات امکان ارتباط با اصوات گفتاری را از دست می دهند و نمی توانند معنای آن را درک کنند.
علت اختلال پردازش شنوایی در اوتیسم در مطالعه ای که توسط اریک کورچنس در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است، مشخص شده که افراد مبتلا به اوتیسم در توجه شنوایی دچار آسیب هستند. هنوز دلایل اصلی اختلال پردازش شنوایی در کودکان مبتلا به اوتیسم مشخص نیست، اما برخی از مطالعات آسیب در مناطق مغز لیمبیک و هیپوکامپ را نشان می دهد که در افراد مبتلا به اوتیسم به شکل نابالغ رشد می کند. هیپوکامپ مسئول دریافت اطلاعات حسی و مهارت های یادگیری و حافظه می باشد. اطلاعات حسی از حواس مختلف به هیپوکامپ ارسال می شود و پس از پردازش های لازم به مناطق قشر مغز منتقل می گردد تا در حافظه طولانی مدت جای گیرد. از آنجاییکه اطلاعات شنیداری نیز در هیپوکامپ پردازش می شود، به نظر می رسد که پردازش و ذخیره طولانی مدت این اطلاعات در افراد اوتیستیک دچار مشکل باشد
مشکلات پردازش شنوایی با مشخصات رفتاری افراد مبتلا به اوتیسم نیز مطابقت دارد. این افراد معمولا در ارتباط اجتماعی دچار مشکل هستند. به علاوه، اضطراب، گیج شدن در محیط های شلوغ اعم از ترافیک و تجمعات افراد، بی توجهی و درک ضعیف گفتار در محیط های شلوغ از مشخصات بارز افراد مبتلا به اوتیسم است که با مشکلات پردازش شنوایی در آن ها مرتبط می باشد. نکته جالب اینکه افراد اوتیستیک که اختلال پردازش شنوایی ندارند، معمولا جزو افراد “یادگیرنده شنیداری” طبقه بندی می شوند.
راه کار برای درمان بیماران اوتیستیک:
کودکان مبتلا به اوتیسم هرچه اطلاعات شنیداری بیشتری در اختیار داشته باشند، درک بهتری از محیط خود خواهند داشت و مهارت های اجتماعی و تحصیلی آن ها افزایش پیدا خواهد. بنابراین ضروری است که برای این دسته از کودکان نیز بسان سایر کودکانی که مشکل اولیه آنها مشکل شنیداری است نیز تدابیر درمان شنیداری منحصر به فرد برنامه ریزی شود و برای ارزیابی و پایش آنان هم ارزیابی های سابجکتیو و هم آبجکتیو در پرتکل درمانی مربوطه در نظر گرفته شود.

1  |  کلینیک شنوایی سروش  |  بازدید: 1303