گیج خوردگی و سرگیجه:

گیج خوردگی احساسی است که ممکن است به سختی بتوان آن را توصیف کرد اما اغلب فرد دارای این احساس است که گویی در حال چرخیدن، گیج خوردگی یا یک وری شدن (کج شدن)، یا در حال افتادن یا بیهوشی ناگهانی است. گیج خوردگی همچنین می تواند باعث شود فرد احساس سبکی سر یا گیجی (بی فکری) کند، یا اشکال در راه رفتن مستقیم داشته باشید. بسیاری از افرادی که احساس گیجی دارند، در حقیقت سرگیجه دارند که نوع ویژه ای از گیج خوردگی است. سرگیجه باعث حسی از گیجی چرخشی، نوسان داشتن یا کج شدن (یک وری شدن) می شود. شما ممکن است احساس کنید که در حال حرکتید یا اتاق دور شما می چرخد. سرگیجه ممکن است به علت شماری از مشکلات درگیر کننده گوش داخلی یا مغز ایجاد شود. بعضی از این مشکلات جدی نیستد در حالی که سایر آن ها می توانند تهدید کننده حیات باشند.
شایع ترین نشانه های سرگیجه شامل حسی است از:
چرخیدن (چرخیدن شما یا اتاق اطراف شما)
کج شدن (یک وری شدن) یا نوسان داشتن
احساس عدم تعادل
این حس ها می آیند و می روند و ممکن است ثانیه ها، ساعت ها یا روز ها طول بکشند. شما ممکن است وقتی سرتان را حرکت می دهید، وضعیت تان را تغییر می دهید (می ایستید، غلت می زنید) سرفه یا عطسه می کنید، احساس بدتر شدن کنید.
همراه با سرگیجه ممکن است:
استفراغ کنید یا حالت تهوع داشته باشید.
سردرد داشته باشید یا به نور و صدا حساس باشید.
دوبینی، اشکال در صحبت کردن یا بلعیدن یا احساس ضعف داشته باشید
احساس تنگی نفس (نفس کم آوردن) یا خیس عرق شدن، داشتن ضربان قلب مسابقه ای را تجربه کنید
اگر به دنبال درمان سرگیجه هستید می بایست به این که چه مدت این علایم طول می کشد، چه عاملی نشانه ها را تحریک می کند و هرگونه مشکل مرتبط دیگر اشاره کنید. این کلید ها می تواند به تعیین علت سرگیجه کمک کند.
شایع ترین علل سرگیجه شامل این مواردند:
مشکلات گوش داخلی: تجمعات کلسیم، التهاب و عفونت های مشخص می تواند باعث ایجاد مشکلات در دستگاه وستیبولر شود. دستگاه وستیبولر شامل قسمت هایی از گوش داخلی و دستگاه عصبی است که تعادل را کنترل می کند.
شکل: در عمق درون گوش شبکه کوچکی از لوله هاست که با مایع پر شده اند و مجاری نیم دایره ای نام دارند. غشاهایی ویژه با کریستال های کلسیم روی آنها اندام های گوشی otolith organs)) نام دارد. این لوله ها و غشاها با هم دستگاه وستیبولر را تشکیل می دهند. این دستگاه به مغز می گوید که بدن در چه موقعیتی است، هم چنین کمک می کند که شما در تعادل نگه داشته شوید.
سه مورد از شایع ترین انواع سرگیجه ای که به علت مشکلات گوش داخلی ایجاد می شود سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم benign paroxysmal positional vertigo(BPPV)، بیماری منیر meniere)) و نوریت وستیبولر است.
سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم benign paroxysmal positional vertigo(BPPV)
این نوع سرگیجه که گاهی سرگیجه خوش خیم وضعیتی، سرگیجه وضعیتی یا به طور ساده سرگیجه خوانده می شود، نوعی سرگیجه است که به علت تجمع کلسیم در گوش داخلی ایجاد می شود. این تجمعات، کانالیت (canalith) نامیده می شوند. حرکت کانالیت ها که «وضعیت گیری مجدد کلسیم» نام دارد یک درمان شایع برای سرگیجه است. این نوع سرگیجه معمولاً کوتاه مدت است و چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. سرگیجه می تواند با حرکت دادن سر در جهات مشخص تحریک شود.
بیماری منیر Meniere disease)): بیماری منیر شرایطی است که باعث دوره های تکرار شونده سرگیجه، از دست دادن شنوایی و زنگ زدن در گوش ها شود. دوره ها می توانند چندین دقیقه تا چندین ساعت طول بکشند. احتمالاً به علت تجمعی از مایع درون گوش داخلی ایجاد می شود.
نوریت وستیبولر: نوریت وستیبولر که لابیرینیت هم نامیده می شود احتمالاً به علت یک ویروس ایجاد می شود که باعث تورم اطراف عصب تعادلی می شود. افراد با نوریت وستیبولر دچار سرگیجه ناگهانی شدید، تهوع، استفراغ و اشکال در راه رفتن یا ایستادن می شوند. این مشکلات می توانند چندین روز طول بکشند. بعضی از افراد همچنین دچار اشکال شنوایی در یک گوش می شوند.
آسیب سر: آسیب سر می تواند دستگاه وستیبولر را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار دهد و به سرگیجه منجر شود.
داروها: به ندرت، داروها می توانند حقیقتاً گوش داخلی را تخریب کنند. در سایر موارد داروها می توانند عملکرد گوش داخلی یا مغز را تحت تأثیر قرار دهند و به سرگیجه منجر شوند.