تشخیص افت شنوایی ناگهانی:

این اختلال معمولا با بررسی سوابق و معاینات فیزیکی سنجیده می شود تا علل عفونی بالقوه مثل عفونت گوش میانی، بیماری‌های سیستمیک (بیماری‌هایی که به طور همزمان چند اندام و بافت گوناگون بدن یا همه ی بدن را هدف قرار می‌دهند) و داروهای اتوتوکسیک مشخص گردد. در اصل، افت شنوایی ناگهانی (Sudden Hearing Loss) با استناد به کاهش اخیر شنوایی تشخیص داده می شود. این کار بطور کلی نیازمند یک شنوایی‌ نگاره یا نوار گوش است. از طرف دیگر، مطالعات مربوط به خون معمولا سعی می کنند تا عوامل افت شنوایی ناگهانی مثل سفلیس، بیماری لایم، اختلالات سوخت و ساز، خودایمنی و گردش خون را رفع نمایند. تصویرسازی تشدید مغناطیسی یا ام آر آی(Magnetic Resonance Imaging) مغز برای بهبود بیماری نوروم آکوستیک به کار میرود. این بیماری یک تومور غیرشایع سرطانی (خوش خیم) است و معمولا به آهستگی رشد نموده و بر روی عصب اصلی در گوش درونی متصل به مغز تاثیر می گذارد. بالغ بر ۱۵ درصد از بیمارانی که به افت شنوایی ناگهانی دچار اند، این تومور را دارند (ارنسالو و همکاران، ۲۰۰۴).
برای تشخیص علت افت شنوایی ناگهانی، پزشک از شما سوالات زیر را خواهد پرسید:
اولین بار چگونه متوجه افت شنوایی خود شدید؟ آیا به یکباره اتفاق افتاد یا به تدریج؟
آیا بر هر دو گوش اثر گذاشته یا فقط یکی از آنها؟
آیا سابقه ی عفونت گوش دارید؟
آیا در خانواده ی خود سابقه ی افت شنوایی دارید؟
آیا به تازگی بیمار شده اید؟ سابقه ی ابتلا به بیماری خاصی را دارید؟
آیا در خانه یا محل کار در معرض سر و صدای بلند بوده اید؟
آیا تاکنون جراحتی در سر شما ایجاد شده است؟
زمانی که علت افت ناگهانی شنوایی معلوم شود، آن بیماری یا شرایط مسبب رفع گردیده و در نتیجه ی آن، افت شنوایی درمان می شود.
در بسیاری از موارد، دلیل افت شنوایی ناگهانی ناشناخته است؛ یعنی پزشکان نمی توانند علت را بیابند. در این مواقع، اغلب استروئید های خوراکی تجویز می شود. این دارو به بهبودی افت شنوایی ناگهانی و ناشناخته ی بیماران کمک می کند.
برای بیمارانی که شرایط پزشکی مثل پوکی استخوان یا دیابت دارند و نمی توانند استروئیدها را مصرف کنند، پزشک در شرایط اضطراری دارو را مستقیما به پرده ی گوش تزریق می کند تا سرایت محتمل آن به دیگر قسمت های بدن را محدود نماید.

1  |  دکتر طاهریان  |  بازدید: 1232