روش CBT و زنگ گوش مزمن:

روش CBT در یک سری تحقیقات انجام شده از سال ۲۰۱۶-۲۰۰۸ روی افرادی که زنگ مزمن داشتند انجام شد. در این رویکرد به افراد آموزش داده می شد که به صدای زنگ گوش شان کمتر توجه کنند و در مرحله ی بعد زنگ و عواقب آن نسبت به قبل، دوباره ارزیابی می شود. بعد از جمع آوری تمام نتایج این تحقیقات می توان به این نتیجه رسید که CBT نسبت به موارد ذکر شده ی قبل تاثیر بیشتری دارد.
Electromagnetic procedures:
یکی از راه های درمانی زنگ تحریک الکترومغناطیسی می باشد. تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال به صورت تکرار شونده روی لوب تمپورال یا اطراف لوب پریتال انجام می شود، که طبق تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۲ افراد تاثیر بیشتری در کاهش زنگ شان گزارش کردند.
Active music therapy:
موسیقی درمانی به صورت فعال تحت نظر فرد متخصص به مدت ۱۰ جلسه ی ۵۰ دقیقه ای صورت می گیرد. بعد از سپری کردن این دوره طبق یک سری پرسشنامه های مرتبط با کیفیت زندگی و کاهش شدت زنگ امتیازات افراد محاسبه می شود که در این رویکرد طبق تحقیق انجام شده توسط Argstatter در سال ۲۰۱۴ به میزان ۶۶% بهبود گزارش شده است.
Acoustic Neuromodulation:
از این رویکرد برای حذف همزمانی پاتولوژیکال فعالیت عصبی مرکزی که ممکن است در تولید زنگ نقش داشته باشد، استفاده می شود. ۶۳ نفر شرکت کننده در تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۶ بهبودی قابل توجهی ذکر کرده اند.
نتیجه گیری:
در آخر می توان بیان داشت که راه مشخص و قطعی برای درمان وزوز مزمن شناخته نشده است و هر رویکردی برای هر فرد منحصر به فرد و خاص است. به طور کلی همه ی ما میدانیم که در این زمینه بسیار جای پیشرفت و تحقیق وجود دارد. از بین موارد گفته شده میتوان خاطر نشان کرد که از لحاظ حذف اضطراب، افسردگی و بهتر شدن ، کیفیت زندگی روش CBT به همراه مشاوره بهترین رویکرد به حساب می آید، حتی اگر در میزان صدای درک شده تغییری حاصل نشود؛ فرد مبتلا به صدا خو می گیرد و سعی میکند با آن کنار بیاید. لازم به ذکر است هر کدام از روش ها منحصر به فرد هستند و ممکن است روی یک فرد تاثیر دیده شود، در حالی که برای فرد دیگر مناسب نباشد. در کنار هر یک از رویکردها با تشخیص و صلاحدید پزشک مربوطه از دارودرمانی هم می توان استفاده کرد.