روش درمان شنیداری، کلامی (AVT):

با ارزیابی مهارت های پایه کودک در شروع AVT باید انتظار داشت که پس از گذشت یک سال, پیشرفت مهارت های زبانی وی به اندازه ۱۲ ماه باشد اگر رشد مهار ت ها در این حد نباشد, باید تمام موانع احتمالی در رشد ارتباطی کودک مورد بررسی قرار گیرند. اگرچه AVT برای اکثر کودکان کم شنوا و ناشنوا مطلوب است, اما گاهی پیش می آید که برخی کودکان از دیگر روش های آموزشی بهره بیشتری می برند.
اگر سمعک یا کاشت حلزون از کارایی مناسب برخوردار باشد, اما پس از گذشت ۱۲ الی ۱۸ ماه, پیشرفت چشمگیری در توانایی های زبانی کودک مشاهده نشود, منطقی نیست که همچنان این روش درمانی دنبال شود در این موارد باید نیازهای کودک به طور کامل در نظر گرفته شده و تصمیم مناسب دیگری اتخاذ شود.
آیا در درمان شنیداری – کلامی از اشاره یا علایم بینایی نیز استفاده می شود؟
هدف AVT تلفیق مهارت گوش دادن با زندگی شخصی, اجتماعی و آموزشی کودک شنواست. در این روش, تمرینات شنوایی – کلامی به جای انکه صرفا به عنوان یک (تکنیک) آموزش هفتگی باشد, به عنوان شیوه ای از زندگی تلقی می گردد. از این رو, از هر فرصتی برای فراگیری زبان از طریق گوش دادن استفاده می شود. در AVT از اشاره های دستی و بدنی و لب خوانی استفاده نمی شود این ویژگی اصلی ترین وجه تمایز AVT از دیگر روش های آموزشی است.
آیا ممکن است درمان شنیداری – کلامی برای خانواده ای مناسب نباشد؟
با وجود آن که هیچ روش آموزشی وجود ندارد که برای همه کودکان کم شنوا و خانواده ها ایده ال و کامل باشد, اما AVT نتایج موفقیت آمیزی را برای اکثر خانواده ها به همراه داشته است اگر کودک ناتوانی یا اختلال دیگری نداشته باشد, انتظار می رود که بتواند مراحل رشد طبیعی مهارت های زبانی, شناختی و رفتاری را طی کند. در این روش, تعیین اهداف درمانی و ارزیابی پیشرفت کودک توسط یک تیم تخصصی انجام می شود. در AVT انتظار درمانی بالاست و گاهی اوقات دستیابی به آنها بسیار دشوار است اما در اکثر موارد, کودکان به سطح قابل توجهی از مهارت های گفتاری دست می یابند اما در مواردی که پیشرفت زبانی کودک قابل توجه نباشد, اعضای تیم توانبخشی باید در مورد ادامه روند آموزش او تصمیم بگیرند.