زنگ گوش، سرگیجه و کم‌شنوایی:

در برخی موارد، زنگ گوش با سرگیجه، کم‌شنوایی و علائم دیگر بروز می‌کند که باید جدی گرفته شود. سازوکار دقیق وزوز گوش چندان دقیق مشخص نشده است؛ اما به نظر می‌رسد مشکلات عروقی، عضلانی و عصبی در برخی انواع آن دخالت داشته باشد. در عین حال، شنیدن صدای زنگ در گوش ممکن است به…
در عین حال، شنیدن صدای زنگ در گوش ممکن است به دلایل شناخته‌شده مختلفی نیز بروز   کند که در این مطلب به آنها اشاره می‌شود.
لازم به ذکر است که کاهش ناگهانی شنوایی و همزمان، شنیدن صدای سوت و وزوز در گوش، بیماری نادری به نام سکته گوش یا کری ناگهانی است که با موارد دیگر وزوز گوش معرفی شده در  اینجا تفاوت بسیار دارد و باید اورژانسی و در بازه زمانی کمتر از 24 ساعت درمان شود؛ در غیر  این صورت به کم شنوایی دائم یک یا هر دو گوش می‌انجامد.
جرم زیاد در گوش:
جرم گوش که واکس، موم یا سرومن نیز نامیده می‌شود ممکن است باعث احساس وجود صداهای مزاحم در گوش شود.
جرم‌ داخل گوش در واقع ترشحاتی طبیعی استکه از مجرای گوش محافظت می‌کنند.
اما تجمع بیش از اندازه جرم در رسیدن صوت از کانال گوش به پرده صماخ و گوش میانی مشکل ایجاد می‌کند.
در نتیجه صدایی مانند وزش باد در داخل گوش شنیده می‌شود. بعد از خارج کردن این جرم اضافی لازم است که وضع پرده گوش و شنوایی فرد کنترل شود تا از فقدان آسیب یا مشکلات دیگر اطمینان حاصل کنیم.
وجود تومور در گوش:
بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد سالانه از هر یک میلیون نفر حدود 10 نفر به نورومای آکوستیک (تومور عصب شنوایی) مبتلا می‌شوند.
این تومور خوش‌خیم است و در عصبی که گوش را به مغز متصل می‌کند دیده می‌شود. تومور عصب شنوایی بتدریج رشد می‌کند، اما به دلیل همجواری با بافت‌هایی مانند ساقه مغز بالقوه توموری تهاجمی و مشکل‌ساز محسوب می‌شود.
نورومای آکوستیک بخصوص افراد بین 30 تا 60 سال را درگیر می‌کند، اما انواع ژنتیکی آن در کودکان و نوجوانان نیز دیده می‌شود.
زنگ گوش یکی از علائم اصلی این تومور است. انواع دیگری از تومورهای این ناحیه هم وجود دارند که با توجه به ماهیت پر از عروق خود ممکن است به صورت وزوز ضربان‌دار (احساس ضربان قلب در گوش)، سردرد و سرگیجه و حتی فلج عصب صورت بروز پیدا کنند.
مصرف برخی از داروها:
مصرف برخی داروها با دوز نامناسب ممکن است برای گوش‌ها زیانبار یا سمی باشد و باعث ایجاد وزوز شود. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن جزو این داروها هستند.
اگر این داروها با دوز بالا تجویز شوند، لازم است که برای جلوگیری از بروز وزوز گوش، میزان آنها در خون به‌طور مرتب بررسی شود.
علاوه بر داروهای ضدالتهاب، آنتی‌بیوتیک‌ها، کینین و داروهای شیمی‌درمانی (به خصوص داروهای بر پایه پلاتین مثل داروی سیس پلاتین که برای مقابله با بیشتر تومورهای گوارشی، تومورهای گوش، حلق، بینی و… تجویز می‌شوند) نیز ممکن است عاملی برای بروز وزوز گوش شوند.
آلودگی صوتی شدید:
احساس وزوز و سوت کشیدن گوش بعد از قرارگیری چندساعته در معرض سروصدای زیاد شایع است.
آلودگی صوتی شدید به سلول‌های مویی گوش داخلی آسیب می‌زند. متاسفانه وقتی این سلول‌ها آسیب ببینند، احیا نمی‌شوند و در حال حاضر هیچ عمل جراحی نیز برای ترمیم آنها وجود ندارد.
البته یک بار آسیب صوتی ممکن است چندان جدی نباشد، اما قرارگیری مداوم بیش از 30 دقیقه در معرض سر و صدای شدید ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری برای شنوایی داشته باشد.

0  |  موسسه نیوشا  |  بازدید: 714